Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

«Ενισχύθηκε το ηθικό μου», σημείωνε. «Σε τρία χρόνια, στη διάρκεια της θητείας του, ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών θα έχει την ηλικία που έχω σήμερα. Για σκεφτείτε, 81 ετών κατάλληλος για την ηγεσία της υπερδύναμης!». Γιατί όχι; Αν μάλιστα σκεφτούμε πως ένας 35άρης θεωρείται «ημιπιτσιρικάς», γιατί ένας 81χρονος να μη θεωρείται απλώς ενήλικας με μεγάλη χρονική εμπειρία;

Στην πολιτική η βιολογική ηλικία μετριέται κατά περίπτωση, ενίοτε και κατά το δοκούν. Ποιος δεν θυμάται πριν από λίγα χρόνια, το 2018, τον Χριστόφορο Βερναρδάκη να αξιώνει ανοχή για τον τότε πρωθυπουργό επειδή ήταν μόλις… 44 ετών; Απαξίωνε βέβαια έτσι την έννοια του πολιτικού ηγέτη, ο οποίος, από τη στιγμή που αποδέχεται την εθνική ευθύνη να ηγηθεί μιας χώρας, κουβαλά στις πλάτες του και τις ευθύνες της.

Την ίδια χρονιά, το 2018 και πάλι, ένας 95χρονος έφευγε από το σπίτι του με κατεύθυνση το Εφετείο Αθηνών για να συμπαρασταθεί στη μητέρα του Παύλου Φύσσα, για τη συμπλήρωση των πέντε χρόνων από τη δολοφονία του γιου της. Ηταν ο Μανώλης Γλέζος. Ποιος θα μπορούσε να αμφισβητήσει πως, παρά το προχωρημένο της ηλικίας του, παρέμενε ένας θαλερός, πνευματικά ακμαίος και πολύ πιο ριζοσπάστης πολιτικός από άλλους που το μόνο νέο που έχουν πάνω τους είναι η ταυτότητά τους;

Σε πρόσφατο αφιέρωμα του «Guardian», με αφορμή την εκλογή του Μπάιντεν, υπήρξαν ενδιαφέρουσες υπενθυμίσεις. Ο Ντόναλντ Τραμπ, για παράδειγμα, στα 74 του, αποτέλεσε την εξαίρεση του κανόνα πως τα χρόνια αφαιρούν φυσικές ικανότητες, προσθέτουν όμως σοφία, αυτοπεποίθηση, ενίοτε και ενέργεια. Δεν είναι μόνο η Νάνσι Πελόζι που πάτησε τα 80, αλλά παραμένει σημείο αναφοράς.

Ο Μπομπ Ντίλαν στα 80 του αναγκάστηκε να αναβάλει τις συναυλίες του εξαιτίας της πανδημίας, ενώ γυναίκες ηθοποιοί όπως η 75χρονη Ελεν Μίρεν έχουν πρωταγωνιστικούς ρόλους, όχι απαραίτητα γιαγιάς (κάποτε το Χόλιγουντ «συνταξιοδοτούσε» τις γυναίκες στα 40).

Από την άλλη, ο Τζον Γκούντιναφ κέρδισε πέρσι, στα 97 του χρόνια, το Νόμπελ Χημείας για τις επαναφορτιζόμενες μπαταρίες ιόντων-λιθίου. Ο Γκούντιναφ εγκατέλειψε πριν από 33 χρόνια την Οξφόρδη και μετακόμισε στο Πανεπιστήμιο του Τέξας για να αποφύγει το όριο συνταξιοδότησης των 67 που ορίζει το βρετανικό πανεπιστήμιο. «Είναι ανόητο να αναγκάζεις τους ανθρώπους να αποσυρθούν», λέει. Γιατί να μην τους επιτρέψεις να συνεχίζουν την επαναφόρτιση των γνώσεών τους;

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr