Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Είπαμε όλοι με στεντόρεια φωνή: Δεν γίνεται το 2021 να θεωρείται η σεξουαλική παρενόχληση δικαίωμα κανενός: Ούτε ανδρός ούτε γυναικός. Δεν γίνεται το 2021 να καθορίζει την επαγγελματική επάρκεια, είτε γυναίκας είτε άνδρα, σε οποιονδήποτε χώρο, η προθυμία ή η επιβολή σεξουαλικών παροχών. Και δεν γίνεται κανείς να απλώνει χέρι πάνω στον άλλο που δεν θέλει τέτοιου είδους στενές επαφές. Και όλα μαζί τα προηγούμενα εδράζονται σε παλιούς κώδικες συμπεριφοράς που ίσχυσαν και στο θέατρο και στο σινεμά, και στον ακαδημαϊκό χώρο και σε όποια δουλειά υπήρχε ένας ισχυρός που εκμεταλλευόταν, λόγω θέσης και ισχύος, τους αδύναμους κρίκους. Επίσης, είπαμε ότι είναι στυγερό έγκλημα η παιδεραστία. Δεν υπάρχει ανοχή. Δεν υπάρχει δικαιολογία. Δεν υπάρχει τίποτε που να κάνει την αποτρόπαιη πράξη συγγνωστή. Μιλημένα, συμφωνημένα.

Και μετά; Μετά έχει σηκωθεί ένα γιγάντιο κύμα λάσπης που πέφτει κατά δικαίων και αδίκων. Και αυτό το κύμα λάσπης ξεχύθηκε στα social media, στα οποία οι φήμες γιγαντώνονται. Δεν αντέχεται αυτή η σχιζοφρενική κατάσταση. Την Παρασκευή διαβάσαμε «ότι το Σάββατο θα γίνει μπαμ». Το μόνο μπαμ που έγινε ήταν ότι τράκαρε ο φίλος μου ο Θοδωρής. Το αυτοκίνητο παλιοσίδερα. Ο ίδιος σώος και αβλαβής. Μετά το μπαμ μετατέθηκε για τη Δευτέρα. Οπου πήγαινα, αυτό έλεγαν. «Tη Δευτέρα θα βγουν σε μεγάλο ΜΜΕ δυο ιστορίες που θα προκαλέσουν τυφώνα». Ως την ώρα που γράφω δεν έγινε τυφώνας, δεν βγήκε «ιστορία», εκτός του ότι τους πρωταγωνιστές των φημών τους έχουν καταξεσκίσει με τα υπονοούμενα.

Κι εγώ ερωτώ, όπως θα έκανε ένας έντιμος άνθρωπος: Υπάρχουν στοιχεία; Αν υπάρχουν στοιχεία, που να αποδεικνύουν τις φήμες, ένας είναι ο δρόμος και λέγεται Σοφία Μπεκατώρου: Βγαίνεις, μιλάς επώνυμα, δίνεις όνομα, τόπο και περιγραφή. Μετά πας στον εισαγγελέα και καταθέτεις όσα σου συνέβησαν και αφήνεσαι στα χέρια της Δικαιοσύνης. Χαιρόμαστε και συγχαίρουμε όσες και όσους βρήκαν το θάρρος και κατήγγειλαν την τραγωδία που βίωσαν. Τίμια στάση.

Το ζήτημα Κιμούλη; Και για τον Ρίτσαρντ Μπάρτον έλεγαν ότι στη σκηνή σχολίαζε φρικτά και έβριζε τους συναδέλφους του και ότι άλλαζε τις ατάκες γελοιοποιώντας τους και Ελληνας πρωταγωνιστής -μακαρίτης τώρα- σε σκηνή βιασμού, παίζοντας ρεαλιστικά, έσπαγε κυριολεκτικά στο ξύλο τη συμπρωταγωνίστριά του. Βίαιοι χαρακτήρες; Προβληματικοί; Ναι. Αλλά όχι να τους βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι.

Να συμφωνήσουμε ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η ακράτεια της φημολογίας που διαλύει οικογένειες, δολοφονεί χαρακτήρες, καλλιεργεί… συκοφάντες. Οποιος έχει κάτι να πει, ας το πει τώρα. Θα μας βρει όλους γύρω του, μεγάλη αγκαλιά. Αλλά αυτή η νοσηρή κατάσταση δεν μπορεί να σέρνεται…

Από την έντυπη έκδοση