Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης
ΑΥΤΟ αποδεικνύει και τη διαχρονική αποτυχία του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Ας δούμε την πραγματικότητα. Δυστυχώς, το παρεκπαιδευτικό σύστημα αποτελεί τον κύριο πυλώνα της Παιδείας.
ΟΙ μαθητές της Γ’ Λυκείου εμφανίζονται στο σχολείο απλά για να μην παίρνουν απουσίες. Οσο προχωρούν τα παιδιά από το Γυμνάσιο προς τις πανελλαδικές εξετάσεις δεν έχουν άλλη επιλογή από το φροντιστήριο. Την τελευταία δεκαετία, μάλιστα, έχουν γεμίσει οι γειτονιές και με φροντιστήρια για μαθητές Δημοτικού, τα οποία βέβαια βαφτίζονται «κέντρα μελέτης». Προφανώς δεν αντέχουμε να βλέπουμε κατάμουτρα την ξεφτίλα και υποκρινόμαστε όλοι πως εκεί πηγαίνουν οι μικροί μαθητές για κάτι σαν… δημιουργική απασχόληση.
ΕΝΩ, βέβαια, κανείς δεν έχει καταλάβει για ποιο λόγο οι μαθητές κάνουν ξένες γλώσσες στο σχολείο, όταν όλοι είναι υποχρεωμένοι να πηγαίνουν σε φροντιστήριο για να πάρουν τα διπλώματά τους.
ΟΛΑ αυτά τα γνωρίζουν οι πολιτικοί. Τα γνωρίζουμε και οι πολίτες. Κι όμως δεν κάνουμε κάτι. Απλά συνεχίζουμε και πληρώνουμε – είτε έχουμε είτε δεν έχουμε.
ΟΙ μεταρρυθμίσεις αποσύρονται πριν ψηφιστούν. Ή νομοθετούνται αλλά σπανίως εφαρμόζονται.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
ΤΗΝ ίδια ώρα παγκοσμίως αλλάζει η φιλοσοφία στην εκπαίδευση. Τα μαθήματα συνδυάζονται, τα γνωστικά αντικείμενα συγχωνεύονται. Δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στη συναισθηματική νοημοσύνη και στα χαρακτηριστικά και τις ιδιαιτερότητες κάθε μαθητή.
ΚΑΙ εδώ; Εδώ ακόμα ζει και βασιλεύει η αποστήθιση. Κάθε δύο-τρία χρόνια γίνεται πολιτικός «πόλεμος» για τις αλλαγές στις πανελλαδικές εξετάσεις, αλλά οι μαθητές πρέπει να απαντήσουν αυτολεξεί σε όλα τα θεωρητικά μαθήματα. Και αν πέσει κάποιο θέμα «κριτικής σκέψης», τότε όλοι σοκάρονται.
ΤΟ εκπαιδευτικό σύστημα χρειάζεται επειγόντως νέο ξεκίνημα. Από το μηδέν. Με μερεμέτια δεν διορθώνεται. Καλή η ελάχιστη βάση εισαγωγής στα πανεπιστήμια, αλλά είναι τραγικό το όλο εξετασιοκεντρικό σύστημα που ξεκινάει από την πρώτη δημοτικού και κρατάει μια δωδεκαετία.
ΚΑΠΟΙΑ στιγμή πρέπει να πάμε μπροστά. Ικανή και αναγκαία συνθήκη είναι η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Πραγματική όμως, όχι στα χαρτιά. Πρώτα πρέπει να γίνει αυτό και μετά να αλλάξει σταδιακά το σχολείο από το Νηπιαγωγείο. Ολες οι άλλες παρεμβάσεις μπορεί να είναι πολύ καλές ή πολύ κακές. Η ουσία, όμως, δεν αλλάζει. Αν άλλαζε, δεν θα πήγαινε κανένας μαθητής φροντιστήριο…
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr