Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης
ΕΧΟΥΜΕ κουραστεί όλοι. Σε όλο τον πλανήτη. Θέλουμε να γκρεμίσουμε το lockdown και να επιστρέψουμε στην κανονική μας ζωή. Να έχουμε τις δουλειές μας. Να συναντάμε γνωστούς και φίλους. Να ταξιδέψουμε. Να διασκεδάσουμε. Να αγκαλιάζουμε όσους αγαπάμε.
ΟΛΑ αυτά είναι κατανοητά. Το θέμα είναι πως, δυστυχώς, δεν υπάρχει κάποιο κουμπί για να πατήσουμε και να επιστρέψουμε στην παλιά μας κανονικότητα.
ΚΑΙ μπορεί να συμβεί κάτι ακόμα χειρότερο: Υπάρχει η πιθανότητα όσο εκβιάζουμε τις καταστάσεις τόσο η πραγματικότητα να γίνεται ακόμα πιο επώδυνη.
ΑΥΤΟ πρέπει να το κατανοήσουμε όλοι. Και η κυβέρνηση, και τα κόμματα, και οι πολίτες.
ΟΙ ευρωπαϊκές καθυστερήσεις στους εμβολιασμούς και οι μεταλλάξεις δημιουργούν ένα δυστοπικό σκηνικό.
ΜΠΟΡΕΙ να φταίει ο συνωστισμός των Θεοφανίων, τα σχολεία που άνοιξαν, το υπερβολικά χαλαρό άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων. Μπορεί να ευθύνεται κάτι από αυτά, μπορεί και όλα από λίγο.
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
Η πραγματικότητα, πάντως, δείχνει ότι η καμπύλη κρουσμάτων τραβά ξανά την ανηφόρα. Και τώρα πια το ζήτημα είναι το πώς δεν θα γίνει η Αττική το επίκεντρο της πανδημίας. Γιατί, αν συμβεί αυτό, τότε θα βιώσουμε μια άνευ προηγουμένου τραγωδία.
Η πανδημία, λοιπόν, δεν αντιμετωπίζεται ούτε με λόγια ούτε με φαντασιώσεις. Γιατί κάποιοι ήθελαν να αρθεί η απαγόρευση μετακίνησης από νομό σε νομό, ακόμα και να ανοίξουν τα χιονοδρομικά κέντρα.
ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ κανείς τι συμβαίνει στην Ευρώπη, δεν μπορεί παρά να τρομάξει. Τις τελευταίες εβδομάδες σπάνε όλα τα ρεκόρ σε θανάτους, νοσηλευομένους σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και νέα κρούσματα.
ΜΑΚΑΡΙ να γίνει ένα θαύμα και να αποφύγουμε την αναζωπύρωση της πανδημίας. Δυστυχώς, όμως, μπορεί πολύ σύντομα τόσο η επιτροπή των λοιμωξιολόγων όσο και η κυβέρνηση να βρεθούν μπροστά σε εξαιρετικά δύσκολες αποφάσεις. Να πρέπει να ανακοινώσουν ένα νέο, τρίτο, ίσως και ακόμα σκληρότερο lockdown.
ΚΑΙ, το πιο σημαντικό; Οπως έχουμε διαπιστώσει όλοι από το πρώτο και το δεύτερο κύμα της πανδημίας, τελικά δεν παίζει ρόλο η απόφαση για το lockdown, αλλά ο χρόνος που λαμβάνεται. Ο κορονοϊός, αυτός ο αόρατος και ύπουλος εχθρός, παραμονεύει να εκμεταλλευτεί οποιαδήποτε ολιγωρία.
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr