Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Μας κοίταζε κάθε που έβγαινε βόλτα, επί ΣΥΡΙΖΑ, από τις φυλακές Κορυδαλλού. Το βλέμμα του ατσάλινο, με τη βεβαιότητα εκείνου που πιστεύει ότι είναι υπεράνω θεσμών και Δικαιοσύνης. Οχι ότι είναι κατά συρροήν δολοφόνος αλλά «ήρωας»…
Ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν στριμώχνεται, αποκηρύσσει – με πολλές παραπομπές και εξαιρέσεις- την τρομοκρατία. Κάτι ψέλλισε ο ξάδελφος Τσίπρας, για την τιμή των όπλων, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ σταθερά υπερασπίζεται τους τρομοκράτες. Ο δε Αλέξης Τσίπρας τηρεί αιδήμονα σιγή.
Στα δεκαεπτά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που κατήγγειλαν την κυβέρνηση Μητσοτάκη, επειδή δεν ικανοποιεί το αίτημα του Κουφοντίνα να επιστρέψει στις φυλακές Κορυδαλλού, προστέθηκαν και οι εξήντα οκτώ πανεπιστημιακοί. Πληροφορηθήκαμε δε την ύπαρξή τους όχι από το ακαδημαϊκό έργο τους αλλά ως υπερασπιστές του κατά συρροήν δολοφόνου. Σημειώνεται ότι στον Κορυδαλλό δεν εκτίουν την ποινή τους καταδικασθέντες, αλλά εκείνοι που περιμένουν να δικαστούν. Ο Κουφοντίνας έχει δικαστεί για έντεκα φόνους. Είδε να ξεψυχούν στα πόδια του, σφαδάζοντας, έντεκα αθώοι. Εντεκα φορές ισόβια. Ποτέ δεν μετάνιωσε!
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Ο Κουφοντίνας εκτίει την ποινή του κατά νόμον. Αυτοπροσδιορίζεται πολιτικός κρατούμενος; Δηλαδή, ας πούμε Γλέζος, Ρίτσος, Παναγούλης ή Φλωράκης, Αβέρωφ, Μητσοτάκης; Αυτοί ήταν πολιτικοί κρατούμενοι γιατί έδρασαν κατά της χούντας και υπέρ της Δημοκρατίας. Αυτός είναι ο δολοφόνος, κατά συρροήν αμετανόητος.
Διαμαρτύρονται οι υπερασπιστές του ότι δεν επιστρέφει στον Κορυδαλλό. Νομίζουν ότι οι συνθήκες κράτησης του ισοβίτη Κουφοντίνα, τον αδικούν. Αλλά ο εκβιασμός «της απεργίας πείνας» δεν υπάρχει στο Δίκαιο. Υπάρχει μόνο η νόμιμη διαδικασία. Ο Κουφοντίνας δεν αναγνωρίζει το κράτος Δικαίου, το οποίο, όμως, του εξασφάλισε δίκαιη κρίση για τα εγκλήματά του. Ετσι, ανέλαβαν ιδεολογικά να τον υπερασπιστούν τα δεκαεπτά στελέχη ΣΥΡΙΖΑ, ο ογδόντα επτά πανεπιστημιακοί και δικηγόροι. Ως μεσάζοντες.
Ο Κουφοντίνας δεν άρθρωσε μια συγγνώμη στα παιδιά των θυμάτων του: Στον Κώστα και στην Αλεξία Μπακογιάνη, στη Μαρίνα Βρανοπούλου, στην Αλεξάνδρα Αθανασιάδη, στον Γιώργο Μομφεράτο, στον Μιχάλη Περατικό αλλά και στην οικογένεια του Δημήτρη Αγγελόπουλου, του Νορντίν, του Στιούαρτ, του Τσετίν Γιοργκού, του Στίβεν Σόντερς, στη μάνα Αξαρλιάν. Από αυτά τα παιδιά και από αυτές τις οικογένειες ας ξεκινήσουν οι υπερασπιστές του δολοφόνου Κουφοντίνα. Αυτό απαιτεί η ηθική, το αίσθημα δικαίου και η ανθρωπιά…
Από την έντυπη έκδοση