Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Πρόσφατο παράδειγμα, η επίθεση κατά του άτυχου σταθμάρχη από δύο ανήλικους. Το βίαιο περιστατικό ήταν λογικό να σοκάρει και να τρομάξει την κοινωνία, όμως αυτό που δεν είναι φυσιολογικό είναι να στήνονται λαϊκά δικαστήρια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ξεχνώντας πως πρόκειται για έφηβους.

Το αντιφατικό μάλιστα είναι ότι πολλοί από εκείνους που σπεύδουν να ζητούν τις αυστηρότερες των ποινών, είναι οι ίδιοι με εκείνους που εξάρουν το πραγματικά σπουδαίο έργο που γίνεται στις Φυλακές Αυλώνα Ανηλίκων με την προσπάθεια του διευθυντή του σχολείου Πέτρου Δαμιανού να κρατήσει τα παιδιά κοντά στη μόρφωση και να τους δείξει πως υπάρχει επόμενη ημέρα αρκεί να μην τα παρατήσουν.

Βέβαια, η παιδεία και η καλλιέργεια ήθους και αξιών είναι κάτι πολύ ευρύτερο από τη στείρα γνώση ή τη συσσώρευση πτυχίων. Φάνηκε από τον απελπισμένο, σχεδόν προκλητικό τρόπο που χρησιμοποίησε ο πατέρας για να υπερασπιστεί τα παιδιά του. Το αποκτηθέν proficiency, όπως σε άλλες περιπτώσεις τα πιστοποιητικά λαμπρών πανεπιστημιακών σπουδών περιφέρονται από τις οικογένειες ως τρόπαιο και διαβατήριο για μια καλή ζωή. Ομως η αριστεία, είναι πρωτίστως, θέμα αξιών.

Οσον αφορά στους ανήλικους παραβάτες, η φυσική δικαιοσύνη έχει αποδείξει πολλάκις ότι δεν παρασύρεται ούτε από τις καταδικαστικές φωνές του διαδικτύου ούτε από τις αθωωτικές περγαμηνές που δήθεν εξασφαλίζουν τα πτυχία.

Το βαρύ σφάλμα που έκαναν τα δύο αδέλφια θα τα ακολουθεί σε όλη τους τη ζωή και κανείς δεν αμφισβητεί πως πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη της πράξης τους και να υποστούν την αυστηρή επιείκεια που προβλέπει ο νόμος για τη ηλικία τους.

Κοινωνικά και συναισθηματικά ωστόσο αυτό που προέχει είναι να συνειδητοποιήσουν τι ακριβώς ήταν αυτό που έκαναν, να καταλάβουν πως η βία φέρνει μόνο βία. Και να τους δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία για να επανορθώσουν απέναντι στον άνθρωπο που χτύπησαν και απέναντι στους εαυτούς τους.

Για αυτό και ορθώς οι δικαστικές αρχές, μεταξύ των αυστηρών περιοριστικών όρων που επέβαλαν, είναι και η επιτήρησή τους από επιμελητή κοινωνικής αρωγής. Διότι στόχος ενός δίκαιου σωφρονιστικού συστήματος, όπως του δικού μας, δεν είναι ποτέ ο εκδικητικός χαρακτήρας των ποινών.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής 

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr