Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Το πανδαιμόνιο μέσα και έξω από το Καπιτώλιο δεν άφηνε να ξεχωρίσουν τα συνθήματα. Εκτός από ένα: steal-steal (κλοπή-κλοπή)! Η πίστη τους ότι ο Μπάιντεν έκλεψε την προεδρία από τον Τραμπ σχεδόν μεταφυσική. Πάντως, το σύνθημά τους ευγενέστερο από εκείνο των Αγανακτισμένων «να καεί, να καεί το μπο@@@λο η Βουλή».
Αν είμαι για ένα πράγμα σίγουρη, καθώς, με ανοικτό στόμα, παρακολουθούσα τους αφιονισμένους τραμπιστές να ξεχύνονται στο Καπιτώλιο, είναι ότι η Αμερικανική Αστυνομία κάνει τον μάγκα όταν έχει απέναντί της Αφροαμερικανούς. Εδώ, είχε όχι απλώς λευκούς, αλλά ψεκασμένους λευκούς που πίστευαν ότι ήταν δίκαιη η πράξη τους. Ηταν πεπεισμένοι ότι έφτασαν ως εκεί, από τη βαθιά Αμερική, για να υπερασπιστούν τη Δημοκρατία τους.
Ντόναλντ Τραμπ και Δαλάι Λάμα
Οι αστυνομικοί, που είχαν στήσει κάγκελα, δεν τους αναχαίτισαν. Και η μία σφαίρα που σκότωσε τη φανατική οπαδό του απερχόμενου είχε εξοστρακιστεί στο μαρμάρινο δάπεδο. Ο Τραμπ, την ίδια στιγμή, έγραφε στο twitter: «Οι αστυνομικοί είναι φιλικοί, δικοί μας». Ηταν ή δεν ήταν, το σύστημα στην Αμερική λειτουργεί μόνον με προεδρική εντολή. Και ο Τραμπ το «γλεντούσε»…
Εχω σημειώσει στο ημερολόγιό μου: «Τη νύχτα της 29ης Ιουνίου 2011, στην πλατεία Συντάγματος, ομάδες οργανωμένες ξεχύθηκαν να ρίξουν τα κάγκελα που είχαν στηθεί, αριστερά από τον Αγνωστο Στρατιώτη, να ορμήσουν μέσα στη Βουλή. Η Αστυνομία τούς κράτησε».
Οι τραμπιστές σε σχέση με τους Αγανακτισμένους ήταν ερασιτέχνες! Η έφοδός τους στο Καπιτώλιο ήταν η τελευταία σελίδα της ιστορίας του Τραμπ που ξεκίνησε να κάνει μεγάλη την Αμερική. Την έκανε στα μάτια όλου του κόσμου πολύκλαυστη.
Η 25η Ιανουαρίου 2015, που ο Τσίπρας πέρασε το κατώφλι του Μαξίμου, σήμανε και τη διάλυση των Αγανακτισμένων. Χάθηκαν μέσα στη νύχτα, όπως νύχτα είχαν εμφανιστεί. Ισως να είδαμε, στο Σύνταγμα, τα τελευταία υπολείμματά τους, στο δημοψήφισμα: Ηταν η μεγάλη νύχτα των πανηγυρισμών του «όχι», που το φως της μέρας βάφτισε μέσα στο «ναι» όλους τους Ελληνες. Εκτοτε, άφαντοι. Και δεν θα τους ξαναδούμε. Ο ηθικά ηττημένος δεν επανέρχεται…
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου