Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
ΑΣΧΕΤΟΙ μεταξύ τους άνθρωποι, σε άσχετες μεταξύ τους υποθέσεις, καταλήγουν να δείχνουν όλοι το ίδιο σύστημα εξουσίας-«μαγαζί». Ολοι καταλήγουν στον White House και στον White Porscha. Η υπόθεση της Folli Follie είναι το μέχρι στιγμής (;) κερασάκι στην τούρτα των 4,5 αδιαφανών χρόνων, εκείνων που ήρθαν κρατώντας τη ρομφαία της κάθαρσης και έφυγαν αφήνοντας πίσω τους πλήθος υποθέσεων προς δικαστική διερεύνηση. Εκείνων που ήρθαν κουνώντας το δάχτυλο στο «σύστημα» και στη διαπλοκή και φεύγουν αγκαλιά με τους νέους «φίλους» που απέκτησαν, διαχειριζόμενοι επί 4,5 χρόνια το «μαγαζί».
Ο ΑΛΛΟΤΕ «δικός» τους Χρ. Καλογρίτσας μίλησε για τον White House και για τον White Porscha. Ο παλαιότερα συνεργαζόμενος επιχειρηματίας Σ. Μιωνή μίλησε για το κεντρικό «μαγαζί» και το «outsourcing». Ο Β. Βενιζέλος μίλησε για τον «ηθικό αυτουργό του ηθικού αυτουργού» στη σκευωρία Novartis. Και ο Α. Σαμαράς με την προχθεσινή κατάθεσή του φέρεται να «έδειξε» τον ίδιο βασικό υπεύθυνο για την άθλια σκευωρία. Το ίδιο πρόσωπο «συνελήφθη» στο ντεκ της θαλαμηγού της ελίτ να απολαμβάνει κουβανέζικα πούρα και την κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας. Ο ίδιος είναι ο τυχερός «ενοικιαστής» της κρυφής -μέχρι να γίνει γνωστή- «βίλας του Σουνίου», που είναι η παγκόσμια ευκαιρία του παγκόσμιου real estate.
ΤΟΣΟ η Novartis και η μήνυση Καλογρίτσα, όσο και η μήνυση Μιωνή και η έρευνα της Δικαιοσύνης για τη Folli Follie μετά την έκθεση της PwC είναι σε εξέλιξη. Και προφανώς θα ολοκληρωθούν. Τότε θα ξέρουμε αν υπάρχουν ποινικά αδικήματα και για ποιους ακριβώς. Μέχρι τότε όμως η κοινή γνώμη, μεταξύ αυτών και όσοι πίστεψαν το «εμείς δεν είμαστε σαν τους άλλους», έχει μάθει πολλά.
ΕΜΑΘΕ π.χ. ότι το ηθικό πλεονέκτημα ήταν το πρόσχημα. Το άλλοθι. Η κουκούλα. Για να ικανοποιηθούν τα οικονομικά και κοινωνικά απωθημένα μιας ζωής. Εμαθε ότι ο «πλούσιος αριστερός είναι κοινωνικά ευαίσθητος», σε αντίθεση με τον «φτωχό δεξιό, που είναι ηλίθιος». Εμαθε ότι η «αγνή Αριστερά» συναντήθηκε στα σκοτεινά με τη σκοτεινή επιχειρηματικότητα. Εμαθε ότι πίσω από το αδιαπραγμάτευτο αίτημα για κάθαρση χωράει άνετα το απροκάλυπτο φλερτ με τον νεοπλουτισμό. Εμαθε, τέλος, ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, καθώς και ότι η υποκρισία δεν είναι ηθικό πλεονέκτημα. Κατάλαβε ότι αυτό που έχει αξία δεν είναι να μη βάζεις το χέρι στο μέλι επειδή το βάζο είναι πολύ μακριά σου και δεν μπορείς να το φτάσεις. Αξία έχει να μη βάζεις το χέρι στο μέλι όταν κρατάς το βάζο στα χέρια σου. Και στα χέρια τους, όπως φαίνεται, το βάζο «έτρεχε» από παντού…
ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΠΛΗΞΕΩΝ ΤΟ 2021;
Σε 73 σελίδες αποτυπώνεται το μεταρρυθμιστικό σχέδιο της κυβέρνησης για το 2021, το οποίο συζητήθηκε χθες στο Υπουργικό Συμβούλιο και έχει ομπρέλα την προστασία της κοινωνίας από την πανδημία, αλλά και των ευάλωτων ομάδων και των εργαζομένων από την ύφεση και τις συνέπειές της. Το απίστευτα δύσκολο και άγριο 2020 φεύγει.
Ωστόσο, εκτός των πολλών και μεγάλων προβλημάτων που αφήνει πίσω του, αφήνει και 113 νομοσχέδια. Με ώριμες αλλά και τολμηρές μεταρρυθμίσεις. Το Ενοποιημένο Σχέδιο Κυβερνητικής Πολιτικής για το 2021 έχει προτεραιότητες: την προστασία των αδυνάτων, τη δημιουργία ευκαιριών απασχόλησης, την ένταση της ανάπτυξης, την ολοκλήρωση της ενίσχυσης του ΕΣΥ με ένα ολοκληρωμένο δίκτυο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας και ένα νέο ΑΣΕΠ που θα συμβάλει στην αναδιοργάνωση της Δημόσιας Διοίκησης. Λόγω και του Ταμείου Ανάκαμψης υπάρχουν οι πόροι ώστε να χρηματοδοτηθούν όλες αυτές οι δράσεις.
Το σχέδιο αποσκοπεί στην καλύτερη αξιοποίηση αυτών των πόρων και στη διάχυσή τους στην κοινωνία, αλλά και στις επιχειρήσεις, με έμφαση τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Το σημαντικό είναι ότι η κυβέρνηση, εν μέσω της τριπλής κρίσης (πανδημία – ύφεση – κρίση με την Τουρκία), δεν εγκαταλείπει το μεταρρυθμιστικό έργο της.
Δρόμος χωρίς γυρισμό…
Γνωρίζοντας προφανώς ότι αφενός αυτή είναι η ανάγκη της κοινωνίας και αφετέρου ότι η μεταρρυθμιστική ατζέντα είναι το συγκριτικό πλεονέκτημά της έναντι του άφωνου ΣΥΡΙΖΑ. Υπ’ αυτήν την έννοια, το 2021 δεν αποκλείεται, εκτός από χρονιά υγείας και οικονομικής ανάκαμψης, να είναι και χρονιά εκπλήξεων…
Πιο «αιφνιδιαστική» η μεταγωγή από τις δολοφονίες;
Για «αιφνίδια» μεταγωγή και… «απαγωγή» του Δ. Κουφοντίνα από τις αγροτικές φυλακές της Κασσαβέτειας Βόλου στις φυλακές του Δομοκού κάνει λόγο το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, η ανάρτηση του οποίου έτυχε σημαντικής προβολής από την «Αυγή».
Με περίπου μελοδραματικό ύφος, η ανάρτηση έγραφε «Ωρα 3.30 σήμερα, τα στρατά του κ. Χρυσοχοΐδη, εκτελώντας τις εντολές της κ. Νικολάου, απήγαγαν τον Δημ. Κουφοντίνα από την αγροτική φυλακή της Κασσαβέτειας του Βόλου προς άγνωστη κατεύθυνση (…)».
Εγείρονται διάφορα ερωτήματα από την «παρέμβαση» του Δικτύου περί «απαγωγής», «άγνωστης κατεύθυνσης» κ.λπ. Ωστόσο, το πιο ενδιαφέρον ερώτημα το δημιουργεί το περί «αιφνιδιαστικής» μεταγωγής, όπως επισημαίνει η «Αυγή»: Ηταν πιο αιφνιδιαστική και από τις δολοφονίες του «φαρμακοχέρη» της 17Ν;
Νέα ανακατωσούρα στο ΚΙΝ.ΑΛ. με ΓΑΠ
Η θέση που εξέφρασε ο Γ. Παπανδρέου, ότι το ΚΙΝ.ΑΛ. πρέπει να συζητήσει προγραμματικά με έναν άλλον ΣΥΡΙΖΑ, προκάλεσε νέες αναταράξεις στη Χ. Τρικούπη. Η επίσημη αντίδραση ήταν πως «η αυτόνομη πορεία είναι απόφαση συνεδρίου», η οποία, σύμφωνα με τον γραμματέα Επικοινωνίας του ΚΙΝ.ΑΛ. Π. Βλάχου, «είναι πολιτικά, καταστατικά και προγραμματικά δηλωμένη».
Ωστόσο, η σχετική ανακατωσούρα έγινε. Με άλλα στελέχη του ΚΙΝ.ΑΛ. να κατηγορούν τον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ότι «ανοίγει ξανά το παράθυρο, ενώ κλείσαμε την πόρτα», κι άλλους, με πιο σκωπτική διάθεση, να ψάχνουν ποιος είναι ο «άλλος ΣΥΡΙΖΑ»… Ο μόνος που χάρηκε από αυτή τη συζήτηση, που άλλωστε δεν κράτησε πολύ, ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος εξακολουθεί να ψάχνει εναγωνίως πολιτικό συνομιλητή…
Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr