Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Η τηλεόραση πρόβαλλε όλο τα ίδια προγράμματα, ο πολιτισμός ήταν υψηλού επιπέδου αλλά στιλιζαρισμένος, επομένως καλύτερη διασκέδαση από μια παρτίδα στο σπίτι ή στον κοντινότερο σκακιστικό σύλλογο με έναν φίλο, δεν υπήρχε.

Ακούγεται λίγο θλιβερό να βγαίνουν τέτοια λόγια από τον πρωταθλητή ενός έθνους με σκακιστική κουλτούρα τριών αιώνων. Αλλωστε λαμπερά διεθνή τουρνουά σκακιού διεξάγονταν στη Ρωσία και πριν από τους μπολσεβίκους. Ομως, η απομυθοποιητική προσέγγιση του Κράμνικ για το άθλημα που τον έκανε παγκοσμίως γνωστό, βοηθά τους αμύητους να μετριάσουν κάπως τον εκστασιασμό τους απέναντι στο κοινωνικό φαινόμενο που oνoμάζεται «Queen’s Gambit».

Προ ημερών αλιεύσαμε στο Διαδίκτυο μια συνέντευξη του Ελληνα γκραν μετρ Γιάννη Παπαϊωάννου, που θεωρείται ο καλύτερος Ελληνας σκακιστής όλων των εποχών μαζί με τον Βασίλη Κοτρωνιά – και παραμένει λίγο-πολύ στους 100 καλύτερους σκακιστές του κόσμου. Με το μάτι του ειδικού, ο Παπαϊωάννου επισήμανε κάποια από τα τρωτά της σειράς του Netflix, όπως ότι η σούπερ ηρωίδα ανεβαίνει στην κορυφή αποκλειστικά με το ταλέντο της, χωρίς τη μελέτη, τη σκληρή προπόνηση και την εγκρατή ζωή που απαιτεί ο σκακιστικός πρωταθλητισμός στον πραγματικό κόσμο.

Ακόμη και ο εκκεντρικότατος Φίσερ δεν παρέλειπε να γυμνάσει το σώμα του, ενώ ο σημερινός παγκόσμιος πρωταθλητής, Κάρλσεν, ακολουθεί πρόγραμμα δεκαθλητή! Φυσικά, η μυθοπλασία της σειράς παραμένει εξαιρετική, αποδίδοντας στο ακέραιο την εμμονικά ανταγωνιστική ψυχοσύνθεση των σκακιστών κορυφής.

Για πολλούς το σκάκι ήταν μια εύκολη και φθηνή διέξοδος τον καιρό της καραντίνας. Κάποιοι από τους νεοφώτιστους θα παραμείνουν στο ναό της Κάισσας (Ινδή θεά του σκακιού), ενώ άλλοι θα τον εγκαταλείψουν μόλις η κατάσταση ομαλοποιηθεί. Αλλωστε κάποτε ο εγκλεισμός θα τελειώσει, όπως η σοβιετική εποχή.

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr