Πρόκειται για κατάσταση η οποία δεν έχει εμφανιστεί ποτέ ξανά στα 51 χρόνια της Μεταπολίτευσης, είναι η μεγαλύτερη κρίση αντιπροσώπευσης που έχει εμφανιστεί ποτέ στο πολιτικό σύστημα, αλλά προς έκπληξη όλων, τόσο οι υπεύθυνοι επικεφαλής των κομμάτων όσο και τα στελέχη αυτών συμπεριφέρονται σαν να μη συμβαίνει κάτι σοβαρό…

Είναι η πρώτη φορά που -ανεξάρτητα από την πορεία της κυβέρνησης, τα σημεία καμπής και τα περιθώρια ανάταξης του κυβερνητικού κόμματος- δεν υπάρχει κόμμα ή συνασπισμός κομμάτων που να δικαιούται να θέσει αίτημα για αλλαγή εξουσίας, που να προτείνει στους πολίτες τον επόμενο «πρωθυπουργίσιμο» ηγέτη.

Με δεδομένο ότι το ΚΚΕ μένει εξ επιλογής εκτός εξουσίας, Νίκος Ανδρουλάκης, Σωκράτης Φάμελλος, Ζωή Κωνσταντοπούλου, Αλέξης Χαρίτσης και Στέφανος Κασσελάκης, ως επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, της Πλεύσης Ελευθερίας, της Νέας Αριστεράς και του Κινήματος Δημοκρατίας, είναι οι αρνητικοί πρωταγωνιστές μίας κρίσης αντιπροσώπευσης στον χώρο της λεγόμενης κεντροαριστεράς, που όμοιά της δεν έχει ξαναζήσει ούτε ο συγκεκριμένος πολιτικός χώρος ούτε στο σύνολό του το κομματικό σύστημα.

Δεν μπορούν ούτε καν να προσποιηθούν τους διεκδικητές της εξουσίας επικαλούμενοι το σενάριο της συνεργασίας των κομμάτων τους, ακόμα και με άλλον επικεφαλής (π.χ. Τσίπρας).

Ποσοστά-σοκ

Ενδεικτικά, στη δημοσκόπηση της Opinion Poll, το 59,4% θεωρεί αρνητικό σενάριο μία πιθανή συνεργασία ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέας Αριστεράς, ενώ το 66% δεν το θεωρεί ούτε ρεαλιστικό. Αντιστοίχως, το 68,4% κρίνει αρνητικά την πιθανότητα επιστροφής του Αλέξη Τσίπρα σε πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτική σκηνή.

Το πολιτικό αδιέξοδο των κομμάτων αυτών οφείλεται σε σημάδια που έχουν κάνει την εμφάνισή τους εδώ και χρόνια, ενώ ενδεικτικά είναι τα ποσοτικά και ποιοτικά στοιχεία των τελευταίων μετρήσεων (Opinion Poll και Alco).

Στη δημοσκόπηση της Opinion Poll, ο Νίκος Ανδρουλάκης, που τον περασμένο Νοέμβριο δήλωνε έτοιμος να κερδίσει τις επόμενες εκλογές ως επικεφαλής αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι πλέον τέταρτος στον πίνακα της πιο αποτελεσματικής αντιπολίτευσης, με 8%. Οι πολίτες επιλέγουν ως πρώτη τη Ζωή Κωνσταντοπούλου με 20%, με τον ΣΥΡΙΖΑ στο 3,1%, τη Νέα Αριστερά και το Κίνημα Δημοκρατίας να μην υπάρχουν καν στον πίνακα και το «Κανένα» να κινείται στο 48,1%!

Στην ίδια δημοσκόπηση το ΠΑΣΟΚ είναι μόλις 1 μονάδα πάνω από το ψυχολογικό όριο του 10%, ενώ ο Νίκος Ανδρουλάκης κινείται στην καταλληλότητα για πρωθυπουργία στο 4,9%, στην πέμπτη θέση, πίσω από τον Κανένα, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον Κυριάκο Βελόπουλο. Ο Σωκράτης Φάμελλος κινείται στο 3,1%.

«Κανένα»

Είναι χαρακτηριστικό ότι στο ερώτημα «ποιο κόμμα της αντιπολίτευσης πιστεύετε ότι προσφέρει αξιόπιστη εναλλακτική προοπτική διακυβέρνησης», το «Κανένα» συγκεντρώνει 52%, το ΠΑΣΟΚ 13%, η Πλεύση Ελευθερίας 9%, ο ΣΥΡΙΖΑ 5%, ενώ η Νέα Αριστερά και το Κίνημα Δημοκρατίας δεν περιλαμβάνονται καν στον πίνακα.

Στη δημοσκόπηση της Alco, στην πρόθεση ψήφου, το ΠΑΣΟΚ είναι μόλις 0,4% πάνω από το ψυχολογικό όριο του 10%, με την Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου να είναι στο 11,6%. Στην ίδια δημοσκόπηση, το 52% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης της χώρας, την ίδια στιγμή που συνολικά η ψήφος διαμαρτυρίας (ΚΚΕ, Ελληνική Λύση, Νίκη, Φωνή Λογικής, ΜέΡΑ25) καταγράφει οριακά κέρδη.

Στην ίδια μέτρηση, ενδιαφέρον είναι ότι από το 55% του περασμένου Μαρτίου, οι πολίτες που δηλώνουν ότι βλέπουν τις επόμενες εκλογές ως ευκαιρία για ψήφο διαμαρτυρίας πέφτουν στο 46%. Αυτή η ψήφος, η ψήφος διαμαρτυρίας, εντοπίζεται στο 77% των ψηφοφόρων της Πλεύσης Ελευθερίας, στο 76% των ψηφοφόρων της Νέας Αριστεράς, στο 66% των ψηφοφόρων του Κινήματος Δημοκρατίας, στο 63% των ψηφοφόρων του ΜέΡΑ25, αλλά μόνο στο 37% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ και μόνο στο 22% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.

Το εύρημα αυτό έχει σημασία για την πορεία που ακολουθούν, κυρίως ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, σε σχέση με την πορεία που οι περισσότεροι ψηφοφόροι τους ή οι δυνητικοί ψηφοφόροι τους θέλουν να ακολουθήσουν. Και αυτό το συμπέρασμα το συναντά κανείς και στη δημοσκόπηση της Opinion, καθώς υπέρ της πολιτικής σταθερότητας στη χώρα τάσσεται το 74,6% του συνόλου των ψηφοφόρων, δηλαδή ένα σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ και ένα σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.

ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ ΑΔΙΕΞΟΔΟ

Δ. Τεμπονέρας: «Ο Μητσοτάκης θα κυβερνά μέχρι το 2031, αν δεν…»

Πριν από λίγες ημέρες, ο Διονύσης Τεμπονέρας, ο οποίος δημοσίως έχει ταχθεί υπέρ της συνεργασίας όλων αυτών των κομμάτων, αλλά δεν εισακούγεται, έγραψε σε ανάρτησή του ότι αν δεν ξεκινήσει ο διάλογος ανάμεσα στα κόμματα και τις κινήσεις της Κεντροαριστεράς, τότε ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα κυβερνά έως το 2031.

Ακόμα και αυτό, όμως, η συνεργασία όλων αυτών των κομμάτων με άλλον αρχηγό, π.χ. τον Αλέξη Τσίπρα, αντιμετωπίζεται από τους περισσότερους πολίτες ως αρνητικό σενάριο. Γι’ αυτό στο κρίσιμο ερώτημα «είναι μία κατάσταση που γυρίζει;» σαφείς απαντήσεις δεν υπάρχουν.

Είναι χαρακτηριστικό της πρωτοφανούς ένδειας των κομμάτων που μετέχουν στον λεγόμενο προοδευτικό χώρο και των πολιτικών προσώπων που ηγούνται ή μετέχουν στα ηγετικά κλιμάκια ότι ενώ σχεδόν σε όλες τις δημοσκοπήσεις η πρόταση να υπάρξει γενικώς προοδευτική διακυβέρνηση στη χώρα συγκεντρώνει ποσοστά μεγαλύτερα του αθροίσματος των ποσοστών των πέντε κομμάτων, ουδείς δηλώνει ότι βλέπει ή φαντάζεται ποιοι ή ποιες από τα πέντε αυτά κόμματα θα μπορούσαν να κυβερνήσουν.

Αναλύσεις

Σε πολλά κείμενα ανάλυσης του λεγόμενου προοδευτικού χώρου, κείμενα που έχουν δει ή και όχι το φως της δημοσιότητας, όλη αυτή η κατάσταση όχι μόνο δεν αμφισβητείται ή εξωραΐζεται, αλλά επιβεβαιώνεται και γίνεται προσπάθεια να εξηγηθεί. Αλλοι γράφουν για «οκνηρία» των ηγετών και των στελεχών αυτών των κομμάτων, άλλοι για «βόλεμα» σε μία κατάσταση που ναι μεν δεν αλλάζει αλλά όσο δεν αλλάζει κάποιοι δεν χάνουν τον ρόλο που σήμερα έχουν. Αλλοι κάνουν λόγο για «μη αναστρέψιμη συντηρητική στροφή στο εκλογικό σώμα» και άλλοι για έλλειψη «προσωπικής ευθύνης» όσων παίρνουν τις αποφάσεις ή και «θαυμασμό στον αντίπαλο!» με την έννοια ότι επί της ουσίας δεν πιστεύουν ότι μπορούν να νικήσουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη και περιμένουν την πτώση του για να αναλάβουν δράση.