Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Τι κι αν τα δελτία ειδήσεων ασχολούνταν με τη δεύτερη πετρελαϊκή κρίση και με το «τέρας του πληθωρισμού» – όπως το αποκαλούσε ο Στέφανος Μάνος; Η Ελλάδα ζούσε στον αστερισμό του Ζισκάρ ντ’ Εσταίν (ποτέ δεν μπόρεσα να το γράψω με έψιλον, από σεβασμό ίσως στη γαλλική ορθογραφία), των κιόνων στο Περιστύλιο του Ζαππείου, του Καραμανλή, του Κοντογιώργη (ο αφανής τεχνοκράτης που άξιζε όσο δέκα υπουργοί), του Κύρκου και του Ηλιού, που ήταν παρόντες στην τελετή προσχώρησης στην ΕΟΚ, του Ανδρέα και του Φλωράκη που ήταν απόντες, αλλά και που όλοι υποψιάζονταν ότι δεν θα μας έβγαζαν από την Κοινότητα ούτε θα δημιουργούσαν σοβαρό πρόβλημα.

Το έπιανες στον αέρα ότι το ΠΑΣΟΚ θα κέρδιζε τις επόμενες εκλογές. Γι’ αυτό και ο Καραμανλής έσπευσε να δημιουργήσει τετελεσμένα, ώστε να μη βάλει σε πειρασμό τον Ανδρέα να υλοποιήσει τις εξαγγελίες του για «ειδική σχέση της Ελλάδας με την ΕΟΚ, κατά το γιουγκοσλαβικό μοντέλο».

Ο Παπανδρέου μάλλον ανακουφίστηκε που δεν βρέθηκε προ του διλήμματος να το κάνει – αλλά αντιθέτως πάλεψε μέσα στην ΕΟΚ για τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα. Ολες αυτές οι εξελίξεις έφεραν την αόρατη σφραγίδα του Ζισκάρ – όπως και του Χέλμουτ Σμιτ, για να μην ξεχνάμε τη συμβολή του άλλου μεγάλου φιλέλληνα ηγέτη της εποχής, που έφυγε νωρίτερα από τη ζωή.

Το 1979 μάλλον σημάδεψε την Ελληνική Ιστορία περισσότερο από το «βρόμικο ’89» του Κοσκωτά και του Ειδικού Δικαστηρίου, από το σημιτικό 1999 του Ελσίνκι και του Χρηματιστηρίου, από το γεωργοπαπανδρεϊκό 2009 του «λεφτά υπάρχουν» και της μνημονιακής επώασης. Το 2019 μας άφησε το τουρκολιβυκό σύμφωνο και τον κορονοϊό. Οσο για το 2029, ας το αφήσουμε στη φαντασία…

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr