Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Τον περασμένο Φεβρουάριο ο Ερντογάν σάλπισε «γιουρούσι» σε χιλιάδες μετανάστες για να περάσουν τα ελληνικά σύνορα του Εβρου με σκοπό να παγιδευτούν στην Ελλάδα ή να περάσουν στην υπόλοιπη Ευρώπη, αλλά η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ εξήρε προχθές το ρόλο της Τουρκίας στο προσφυγικό, δηλώνοντας μάλιστα πως αξίζει σεβασμός στην Αγκυρα για όσα έχει κάνει σε αυτό τον τομέα.
Επί μήνες οι υπουργοί του Ερντογάν απειλούν την Ελλάδα και την Κύπρο με πολεμικά σενάρια λέγοντας ότι θα μας «κάνουν μεζέ», αλλά οι γερμανικοί όμιλοι συνεχίζουν ανενόχλητοι στην Κωνσταντινούπολη την κατασκευή υποβρυχίων που θα αλλάξουν το συσχετισμό δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Δίπλα τους και οι Ισπανοί ναυπηγοί, των συντρόφων Σάντσεθ και Ιγκλέσιας, που εργάζονται για να παραδώσουν εγκαίρως το πρώτο τουρκικό αεροπλανοφόρο και αγωνιούν μην και επιβληθούν οικονομικές κυρώσεις, έχοντας «ανοίγματα» στις τουρκικές τράπεζες.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ύστερα από πρωτοβουλία της ομάδας ευρωβουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, ενέκρινε ψήφισμα, με πρωτοφανή πλειοψηφία που παρέπεμπε σε ομοφωνία, για την επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία, αλλά στην καγκελαρία σφυρίζουν αδιάφορα.
Τα σημάδια εν όψει της Συνόδου Κορυφής της 10ης Δεκεμβρίου είναι εμφανή σε όλους. Το Βερολίνο αγωνίζεται με νύχια και με δόντια προκειμένου να μην επιβληθούν κυρώσεις στην Τουρκία, παρά τις πρωτοφανείς παρανομίες της σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου, αλλά και τα παιχνίδια πολέμου του Ερντογάν από τη Λιβύη και τη Συρία μέχρι τον Καύκασο και το Αιγαίο.
Η γερμανική προεδρία εξελίσσεται σε ένα πρωτοφανές φιάσκο συγκάλυψης των παραβατικών πράξεων της Αγκυρας και μετάθεσης των προβλημάτων για το μέλλον. Ακόμη και ο διαμεσολαβητικός ρόλος που είχε αναλάβει το Βερολίνο με την περίφημη τριμερή συνάντηση διπλωματικών εκπροσώπων Ελλάδας και Τουρκίας αφενός φαλκιδεύτηκε από τις διαρροές Τσαβούσογλου και αφετέρου αποδομήθηκε όταν η Τουρκία αρνήθηκε να καθίσει στο τραπέζι του διαλόγου για τον καθορισμό των θαλασσίων ζωνών, όπως αρχικά είχε δεχθεί ο εκπρόσωπος του Ερντογάν, Ιμπραήμ Καλίν.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Η Ελλάδα διέβλεψε εγκαίρως την απροθυμία της Γερμανίας να συνετίσει την Τουρκία, ακόμη και όταν ο Ερντογάν απειλούσε ευθέως τον Εμανουέλ Μακρόν κηρύσσοντας εμπάργκο κατά της Γαλλίας και καλώντας τους μουσουλμάνους να ξεσηκωθούν εναντίον της.
Για το σκοπό αυτό η Αθήνα ανέπτυξε περιφερειακές συμμαχίες με την Αίγυπτο, το Ισραήλ και τα Εμιράτα, ενώ ενίσχυσε τους δεσμούς αμυντικής συνεργασίας με τη Γαλλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η κ. Μέρκελ υπολογίζει περισσότερο τα οικονομικά συμφέροντα της χώρας της και τους εσωτερικούς πολιτικούς συσχετισμούς, καθώς οι ψηφοφόροι τουρκικής καταγωγής έχουν ρυθμιστικό ρόλο στις εκλογές, από την υποχρέωση μιας ηγέτιδας χώρας της Ευρώπης να λειτουργήσει υπέρ της σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Σε αυτή την περίπτωση όμως δεν χρειάζονται διπλωμάτες για να συζητούν επί μήνες το ενδεχόμενο κυρώσεων που ποτέ δεν επιβάλλονται κατά της Αγκυρας, αρκεί ο λιμενάρχης της Αττάλειας για να μας ενημερώνει πότε θα ξαναμπαρκάρει το «Ορούτς Ρέις».
*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση