Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Ο ΣΥΡΙΖΑ επί 4,5 χρόνια δεν είχε να πει τίποτα μεταρρυθμιστικό και σύγχρονο στους μαθητές. Τους είπε μόνο ότι η «αριστεία είναι ρετσινιά», τους καλόπιασε με τη λογική της ήσσονος προσπάθειας και της ισοπέδωσης όλων προς τα κάτω και στην ευκολία. Τους έκλεισε το μάτι για το πρωινό ξύπνημα και επέτρεψε σε μαθητές να μπαίνουν στο πανεπιστήμιο, π.χ. με μέσο όρο… 3 στο Μαθηματικό. Κανένα βήμα σύγκλισης με τις εκπαιδευτικά προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες. Καμία καινοτομία. Μόνο προστατευτισμό και δικαιωματισμό για τους «έλα μωρέ, δεν βαριέσαι». Και τα περισσότερα παιδιά σε αυτήν την ηλικία ασφαλώς προτιμούν λιγότερο μάθημα και διάβασμα και περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Οι καταλήψεις τα προσφέρουν απλόχερα αυτά. Μόνο που την ίδια ώρα, όσοι έχουν τη δυνατότητα να στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία προχωράνε στην κοινή κούρσα που κάνουν με τους μαθητές των δημόσιων σχολείων. Ποιος χάνει; Το παιδί του οικονομικά αδύναμου και κοινωνικά ευάλωτου. Αυτό το παιδί μένει πίσω.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ο… «Ζορό των αδυνάτων» αδιαφορεί για τα παιδιά των αδυνάτων και ενισχύει τα παιδιά των προνομιούχων. Γιατί το καλοκαίρι που θα βγουν τα αποτελέσματα των Πανελλαδικών, τα «ένσημα των καταλήψεων» δεν θα προσμετρηθούν με κανέναν τρόπο. Θα μετρήσουν μόνο οι βαθμοί.

ΕΚΤΟΣ από την ιδεολογική πλευρά του θέματος, υπάρχει και η κυνική πλευρά του. «Μεγάλη αναστάτωση, υπέροχη κατάσταση», έλεγε ο Μεγάλος Τιμονιέρης, ο Μάο. Η λαϊκή σοφία το λέει αλλιώς, «στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται». Σε κάθε περίπτωση, ο άφωνος ΣΥΡΙΖΑ βρήκε «αφήγημα» και ευκαιρία για πολιτικό πλιάτσικο στο «κίνημα των καταλήψεων». Χρ. Σπίρτζης, Γ. Ραγκούσης, Ν. Ηλιόπουλος, Κ. Ζαχαριάδης, Θ. Φωτίου και άλλοι βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης άρχισαν να τρέχουν δαιμονισμένα στην κούρσα του λαϊκισμού. Μέχρι που ξαφνικά είδαν τις… πλάτες του υπέροχου Κ. Μπάρκα. Ο οποίος διέπραξε τεράστια χυδαιότητα, που όμως ήταν και τεράστια γκάφα. Με ανάρτησή του ο φέρελπις βουλευτής ταύτισε τη Ν. Κεραμέως με τον Β. Κοντογιανόπουλο, το 2020 με το 1991, και κατέληξε να μιλά για «νέο Τεμπονέρα», λέγοντας ότι «το αποτέλεσμα ήταν η δολοφονία του καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα, από το μέλος και στέλεχος της Ν.Δ. Καλαμπόκα. Ιδια τα πρόσωπα, ίδιος ο στόχος»! Βέβαια, λίγο αργότερα έσβησε την τελευταία φράση της ανάρτησής του, «ίδια τα πρόσωπα, ίδιος ο στόχος», η οποία -εκτός της προφανούς ανακρίβειας των «ίδιων προσώπων», έλεγε ουσιαστικά ότι η Ν.Δ. έχει τον «ίδιο σκοπό», δηλαδή τη δολοφονία ενός νέου Τεμπονέρα. Προφανώς ο Δ. Τζανακόπουλος ή η Ο. Γεροβασίλη τράβηξαν το αυτί του επιπόλαιου βουλευτή. Ομως ο Κ. Μπάρκας, μες στην αφέλεια και τον φανατισμό του, προφανώς είχε αποκαλύψει αυτά που συζητιούνται πίσω από τις κλειστές πόρτες της Κουμουνδούρου και δημοσίως τα υπηρετούσαν μόνο τα «υπόγεια» και τα διαδικτυακά τρολ.

Η ΑΡΧΙΚΗ ανάρτηση υπήρξε και υπάρχει. Και όσο δεν αποδοκιμάζεται ούτε αυτή η χυδαιότητα από τον Α. Τσίπρα, απλώς θα επιβεβαιώνει το πολιτικό πλιάτσικο που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ σε άγουρα παιδιά.

ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΟ ΤΕΝΕΚΕΔΑΚΙ…

Η ώρα για την Ευρώπη να συζητήσει ειλικρινά και σοβαρά τη σχέση που θέλει να έχει με την Τουρκία, αν δεν έχει παρέλθει ήδη, τουλάχιστον έχει έρθει. Χθες και σήμερα η Ε.Ε. έχει μια καλή ευκαιρία και με πολύ καθαρά δεδομένα να αποφασίσει τι θέλει. Θέλει να επιτρέπει στα οικονομικά ισχυρά μέλη της να συνεχίσουν να κάνουν μπίζνες με τη μεγάλη αγορά της Τουρκίας και η ίδια ως οντότητα να μην έχει μια καθαρή σχέση μαζί της; Θέλει να επιβεβαιώσει ότι είναι εγγυητής του Διεθνούς Δικαίου και παράγων πολιτικού και διπλωματικού πολιτισμού; Θέλει να μη συνεχίσει να έχει δυο μέτρα και δυο σταθμά, υποσκάπτοντας το κύρος της, ή να συνεχίσει τον «παλιό σκοπό»; Εγώ κάνω δουλειές με την Τουρκία, αλλά μπες εσύ μπροστά για να μπλοκάρουν οι ενταξιακές διαδικασίες.

Ο αυτοεγκλωβισμένος, πανταχόθεν εκτεθειμένος και αποσταθεροποιημένος Τ. Ερντογάν ακόμα και χθες έστειλε το μήνυμά του. Χαρακτήρισε την Ε.Ε. «αναποτελεσματική» και «ρηχή», ενώ την Ελλάδα και την Κύπρο τις χαρακτήρισε «καλομαθημένα παιδιά της», που την έχουν «υποδουλώσει». Το διπλωματικό μπρα ντε φερ που έχει παιχθεί εδώ και εβδομάδες στο διπλωματικό παρασκήνιο περιγράφεται ως… απερίγραπτο. Η εξίσωση δεν είναι απλή. Κι όπως φαίνεται δεν λυθεί εντελώς ούτε σε αυτή τη Σύνοδο Κορυφής. Η λύση θα πάει στην επόμενη Σύνοδο, πιθανώς εντός του Οκτωβρίου. Σε αυτήν τη Σύνοδο η Ελλάδα πρέπει να κεφαλαιοποιήσει τα διπλωματικά οφέλη που απεκόμισε εκμεταλλευόμενη την πειρατική πολιτική του Ερντογάν. Οι κυρώσεις θα πρέπει να βρίσκονται πάνω στο τραπέζι, ώστε να λειτουργούν αποτρεπτικά για την επανάληψη της πειρατικής πολιτικής στην Ανατολική Μεσόγειο ή στην ΑΟΖ της Κύπρου. Ο μαξιμαλισμός -κυρώσεις εδώ και

τώρα-, πέραν του ότι είναι ανέφικτος, θα σημάνει και σπατάλη μέρους του διπλωματικού κεφαλαίου, που με μεγάλη προσπάθεια εξασφάλισε η κυβέρνηση.

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr