Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος
H προετοιμασία της πρώτης virtual Γενικής Συνέλευσης σκόρπισε ανησυχία και απογοήτευση σε όσους την παρακολούθησαν, για τους εξής λόγους:
1) Ενώ ο Ντόναλντ Τραμπ είχε προαναγγείλει ότι θα ανοίξει χθες τη Συνέλευση, έστειλε τελικά την αναπληρώτρια μόνιμη αντιπρόσωπο των ΗΠΑ Τσέριθ Νόρμαν Σαλέ να μιλήσει αντ’ αυτού. (Ο ίδιος υποσχέθηκε να τοποθετηθεί σήμερα Τρίτη). Πολύ άσχημος συμβολισμός, που θεωρήθηκε σνομπάρισμα από έμπειρους διπλωμάτες. Συνέβη μάλιστα σε περίοδο όπου οι ΗΠΑ απομονώνονται όλο και περισσότερο από τη διεθνή κοινότητα, με τελευταίο σύμπτωμα τη μονομερή επαναφορά κυρώσεων στο Ιράν.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
2) Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, δεν έκρυψε την απογοήτευση και την ανησυχία του για τον δρόμο που έχει πάρει η ανθρωπότητα: «Η κλιματική καταστροφή επικρέμαται. Η φτώχεια ανεβαίνει ξανά. Το μίσος εξαπλώνεται. Οι γεωπολιτικές εντάσεις κλιμακώνονται (σ.σ. ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, τον ενημέρωσε από πρώτο χέρι για τα τεκταινόμενα σε Λιβύη και Ανατολική Μεσόγειο). Η πανδημία του Covid-19 αποκάλυψε το πόσο εύθραυστος έχει γίνει ο κόσμος. Μόνο ενωμένοι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτές τις δυσκολίες, καθώς υπάρχει πλεόνασμα πολυμερών προκλήσεων και έλλειμμα λύσεων». Η κατήφεια αποτυπώθηκε και στο ανακοινωθέν των ηγετών.
3) Σύμφωνα με έκθεση του ίδιου του ΟΗΕ οι 6 στους 10 κατοίκους του πλανήτη αναγνωρίζουν την συμβολή του στη βελτίωση της παγκόσμιας κατάστασης τα τελευταία 75 χρόνια, αλλά ταυτόχρονα πάνω από τους μισούς τον θεωρούν απόμακρο, αδιάφορο για την καθημερινότητά τους και δεν ξέρουν πολλά γι’ αυτόν.
Από την έντυπη έκδοση