Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Σύμφωνα με την καλά πληροφορημένη ιστοσελίδα Αrab Weekly, η αντιπροσωπεία της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας (GNA) αντιτάχθηκε σε κάθε πρόταση που περιλαμβάνει απόσυρση της τουρκικής παρουσίας στη Λιβύη.

Αυτό ήταν αναμενόμενο από τη στιγμή που η διοίκηση Σάρατζ στην Τρίπολη αποτελεί ενεργούμενο της Αγκυρας – ακόμη κι αν η τελευταία προσπάθησε να τον αντικαταστήσει πραξικοπηματικά με τον ακόμη «πιστότερο» στην Τουρκία, υπουργό Εσωτερικών και μέλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, Φατχί Μπασάγκα.

Λιβυκές πηγές ανέφεραν ότι η αντιπροσωπεία του GNA απέρριψε κάθε σκέψη ακύρωσης των θαλάσσιων και αμυντικών συμφωνιών που υπέγραψε με την Αγκυρα, προκειμένου αυτές να αναθεωρηθούν από μια «ανεξάρτητη, ad hoc διεθνή επιτροπή». Πράγματι, το τουρκολιβυκό μνημόνιο αντιβαίνει τόσο κραυγαλέα στο Διεθνές Δίκαιο και στη γεωγραφία, ώστε θα κατέρρεε σαν χάρτινος πύργος – πόσω μάλλον απέναντι στην 100% νόμιμη και λογική οριοθέτηση της ελληνο-αιγυπτιακής ΑΟΖ.

Όμως, η πλευρά του λιβυκού κοινοβουλίου του Τομπρούκ, υπό τον Ακίλα Σάλεχ, στρίμωξε ακόμη περισσότερο την Τρίπολη. Εβαλε όρο όχι μόνο την απόσυρση των Τούρκων από τη Λιβύη, αλλά και την παραμονή των τερματικών λιμένων πετρελαίου στη Σύρτη υπό τον έλεγχο του Eθνικού Λιβυκού Στρατού (LNA), του Χαλίφα Χαφτάρ, με την παραχώρηση να λειτουργούν υπό διεθνή εποπτεία.

Την ίδια ώρα ο Αιγύπτιος πρόεδρος Αλ Σίσι έκανε μια ακόμη κίνηση-ματ σε βάρος της Τουρκίας υποδεχόμενος στο Κάιρο υψηλόβαθμη αντιπροσωπεία της Δυτικής Λιβύης, ακόμη και από το Ανώτατο Κρατικό Συμβούλιο, που πρόσκειται στη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Η τουρκική περιπέτεια στη Λιβύη θυμίζει όλο και περισσότερο την τραγική εκστρατεία των Αθηναίων στη Σικελία…

Από την έντυπη έκδοση