Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΔΕΝ αποτρελάθηκαν ξαφνικά και άρχισαν να «σφάζονται». Η πολιτική φτώχεια του 20% στις δημοσκοπήσεις φέρνει γκρίνια. Η χώρα αντιμετωπίζει τεράστιες προκλήσεις σε Ελληνοτουρκικά, πανδημία, οικονομία. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο απόλυτος κυρίαρχος στο πολιτικό σκηνικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ρόλο κομπάρσου.

ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ο κ. Τσίπρας στρίβει το καράβι προς την Κεντροαριστερά. Στην πραγματικότητα, όμως, έχει επιστρέψει στην τακτική και στα τσιτάτα της περιόδου 2010 – 2015. Αντιδρά, γκρινιάζει, φωνάζει, κραυγάζει για τα πάντα όλα. Είτε συμβαίνει κάτι αρνητικό είτε γίνεται κάτι θετικό. Πολλές φορές αποφεύγει να πάρει ξεκάθαρη θέση. Και φτάνει στο σημείο γραφικότητας τη μια μέρα να αντιπολιτεύεται κάτι και την επόμενη μέρα να αντιπολιτεύεται αυτό που υποστήριζε την προηγούμενη.

ΣΤΑ Ελληνοτουρκικά πότε καταγγέλλει την κυβέρνηση για υποχωρητικότητα και πότε για «ακροδεξιό κρεσέντο» που μπλοκάρει το διάλογο. Στον κορονοϊό πότε κλείνει το μάτι σε «ψεκασμένους αντιστασιακούς» και πότε ζητά αυστηροποίηση των περιοριστικών μέτρων. Στην οικονομία κατηγορεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη πως ευθύνεται εκείνος για την κρίση, χωρίς βέβαια ακόμα να έχει ξεκαθαρίσει αν ο πρωθυπουργός… ευθύνεται και για την παγκόσμια ύφεση!

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει έναν αντίπαλο που τον εκθέτει διαρκώς. Και ο αντίπαλος αυτός είναι το παρελθόν του. Ο κ. Τσίπρας κυβέρνησε για μια τετραετία. Εκανε τα ακριβώς αντίθετα από όσα έλεγε και υποσχόταν. Αντί να σκίσει το Μνημόνιο, υπέγραψε το δικό του. Αντί να στηρίξει τη μεσαία τάξη, τη βομβάρδισε με φόρους και εισφορές. Μπλόκαρε μεταρρυθμίσεις, επενδύσεις και κάθε ιδιωτική πρωτοβουλία.

ΤΩΡΑ ο τσακωμός του κ. Τσακαλώτου και των «53» με τους «σωματοφύλακες» του κ. Τσίπρα φαντάζει πια γραφικός. Βγαίνουν άπλυτα στη φόρα. Ο Πολάκης «γαβγίζει», ο Καρανίκας βρίζει, ο Κοτζιάς λέει τα δικά του, οι σκληροί αριστεροί απαντούν και κάτι πρώην «παγκίτες» του ΠΑΣΟΚ υποδύονται τους «παικταράδες».

Η κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ προκαλεί γέλιο. Ομως, ως αξιωματική αντιπολίτευση είναι για τα κλάματα. Ο,τι κι αν λένε, τα γεγονότα αποδεικνύουν πως παραμένουν ένα κόμμα διαμαρτυρίας, παρά το γεγονός ότι κυβέρνησαν. Ενα μικρό κόμμα που μπορεί κάποια στιγμή να έλαβε υψηλά ποσοστά, αλλά δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος να εκπροσωπεί τους πολίτες που ανήκουν στην Κεντροαριστερά. Ηδη, από το περσινό 31,5% έχει πέσει στο 20%. Και όσο περνάει ο καιρός θα βυθίζεται περισσότερο…

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr