Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα των «Hindustan Times», οι ινδικές υπηρεσίες ασφαλείας έχουν εκπλαγεί από την αύξηση τον τελευταίο καιρό της τουρκικής διείσδυσης σε ριζοσπαστικούς μουσουλμανικούς κύκλους της Ινδίας, τους οποίους η Αγκυρα χρηματοδοτεί, ποδηγετεί και ενορχηστρώνει σε αγαστή συνεργασία με το Πακιστάν. Την αντι-ινδική πολιτική της Τουρκίας υλοποιεί μια αλυσίδα ημικρατικών οργανώσεων και ΜΚΟ, με πρώτη την Τουρκική Οργάνωση Νεολαίας (TUGVA), επικεφαλής της οποίας είναι ο γιος του Τούρκου προέδρου, Μπιλάλ Ερντογάν. Εξάλλου, ως σύνδεσμος με τους ριζοσπαστικούς έως εξτρεμιστικούς ισλαμικούς κύκλους λειτουργούν η τουρκική πρεσβεία στο Νέο Δελχί και παρακλάδια της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων της Αγκυρας.

Στο τελευταίο του ταξίδι εκτός συνόρων πριν από τα λοκντάουν, ο Ερντογάν εκφώνησε μια επική ομιλία στη Βουλή του Ισλαμαμπάντ, με την οποία παρομοίασε τον αγώνα των Πακιστανών του Κασμίρ για την «απελευθέρωσή τους από τον ινδικό ζυγό» με τη μάχη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μάλλον ατυχής παραλληλισμός, δεδομένου ότι οι Τούρκοι ηττήθηκαν κατά κράτος σε εκείνη την αναμέτρηση, χάνοντας ένα σωρό εδάφη, που τώρα τους ξανάνοιξε η όρεξη να επανακτήσουν.

Η δράση όμως φέρνει αντίδραση. Η εμμονή των νεο-οθωμανών να χώνουν τη μύτη τους παντού (στην Κίνα με τους Ουιγούρους, στην Κριμαία με τους Τάταρους και τώρα στην Ινδία με τους «καταπιεσμένους μουσουλμάνους» του Κασμίρ και άλλων επαρχιών) οδήγησε πρόσφατα το Νέο Δελχί σε σύσφιγξη σχέσεων με τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Δηλαδή τους δύο βασικούς σουνιτικούς πυλώνες της αντι-τουρκικής συμμαχίας στην Ανατολική Μεσόγειο μαζί με Αίγυπτο, Ισραήλ, Γαλλία, και φυσικά την Ελλάδα και την Κύπρο.

Από την έντυπη έκδοση