Πόσω δε μάλλον στον αιώνα μας που το φάντασμα πάνω από την Ευρώπη έχει πάψει να πλανιέται. Με απλά λόγια, μπορεί και μπορείς να είσαι φτωχός, εύπορος, πλούσιος, ακόμα και ζάπλουτος και να ψηφίζεις ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ ή Podemos, ευελπιστώντας πως οι Μαρξ του 21ου αιώνα θα πλουτίσουν και οι Ενγκελς θα φτωχύνουν ή πως όλοι θα ταξιδεύουμε πρώτη θέση. Λογική ή παράλογη η φαντασίωση δεν έχει σημασία, όμως πάνω της πλανιέται πάντα το ίδιο φάντασμα να ρωτάει: Ο,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό; Αυτό αναρωτήθηκε και ο Στέλιος Κούλογλου, αναγκάζοντας τον Αλέξη Τσίπρα να ταξιδέψει μέχρι την Αίγινα για να του απαντήσει.

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ του Δημήτρη Παπαδημούλη, ο οποίος έχει δώσει αγώνες για την ανθρωπιστική αντιμετώπιση του μεταναστευτικού, είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για πολιτική φιλοσοφία. Οπως τουίταρε και ο ίδιος, για άλλο θέμα βέβαια αλλά ταιριάζει απόλυτα εν προκειμένω, «τα σκάνδαλα εκθέτουν τη χώρα, όχι η αποκάλυψή τους». Παρομοίως, το χαρτοφυλάκιο του Δημήτρη Παπαδημούλη εκθέτει τον ίδιο, όχι η αποκάλυψή του.

ΔΕΚΑΕΞΙ ΑΚΙΝΗΤΑ φέρεται να απέκτησε σε μία διετία, το 2018 και το 2019, ο επικεφαλής των ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, όλα νομίμως αγορασμένα και νομίμως αξιοποιηθέντα. Επίσης, αγορασμένα σταδιακά, όπως σταδιακές είναι και οι εξηγήσεις που αναγκάζεται να δίνει. Οταν τα συστημικά media ασχολήθηκαν με τα «πόθεν έσχες» των πολιτικών τον περασμένο Μάιο και έγραφαν για οκτώ ακίνητα που αγόρασε το 2018, αναγκάστηκε σε μια πρώτη απάντηση: Είναι διαμερίσματα της δεκαετίας του ’50 και του ’60 στις περιοχές Αχαρνών και Βικτωρίας, είναι αγορασμένα στις τιμές της αγοράς και όχι από πλειστηριασμό, έχουν μεταβιβαστεί στα παιδιά του, δεν είναι κρυμμένα σε offshore, ενώ υπενθύμισε πως έχει παντρευτεί μια γυναίκα με σημαντική περιουσία, πέραν της δικής του εργασίας.

ΟΤΑΝ ΠΡΙΝ από μερικές ημέρες κυριακάτικη εφημερίδα («Πρώτο Θέμα») επανήθε με τα ακίνητα που αγοράστηκαν το 2019, επανήλθε και ο ίδιος με βελτιωμένη δήλωση. «Συνεχίζοντας πρωτοβουλίες που έχω ήδη αναλάβει, το σύνολο των καθαρών εσόδων από όσα διαμερίσματα ενοικιάζω μέσω ΜΚΟ σε πρόσφυγες και μετανάστες θα κατατίθεται μέχρι και το τελευταίο ευρώ για τη στήριξη δράσεων κοινωνικής αλληλεγγύης υπέρ των Ελλήνων πολιτών που έχουν ανάγκη, αλλά και των προσφύγων και μεταναστών».

 ΙΣΩΣ, ΤΕΛΙΚΑ, ο Δημήτρης Παπαδημούλης να έχει δίκιο και όλα αυτά να είναι μια ενορχηστρωμένη, ταξική επίθεση, όπως ταξικός ήταν και ο κορονοϊός. «Αυτό, που τα πρώτα κρούσματα κορονοϊού μάς ήλθαν από το Μιλάνο και τα πρώτα μέτρα αφορούν στο Κολλέγιο Αθηνών, σε ιδιωτική τράπεζα, στον Δήμο Θεσ/νίκης, στη Βουλή και τον ΣΚΑΪ, είναι ασφαλώς τυχαίο. Είναι όμως ταυτόχρονα και ένα χαστούκι στον ρατσισμό, στην άγνοια και την απύθμενη βλακεία!», είχε γράψει τον Φεβρουάριο. Μετά, ευτυχώς, ανέλαβαν οι λοιμωξιολόγοι.

ΣΤΟ ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ: Τα ακίνητα Παπαδημούλη είναι σαν τα καρότσια Παπαδημούλη στο σούπερ μάρκετ εν μέσω καραντίνας. Πυροδοτούν διαρκώς την ανάγκη για διαβαθμισμένες εξηγήσεις με αριστερό πρόσημο: «Γνωρίζοντας τον φόρτο που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι αυτές τις ημέρες, επέλεξα να πάω να τα παραλάβω ο ίδιος και όχι να παραδοθούν στο σπίτι». Τελικά, όμως, οι νέες δημιουργικές απολογίες Παπαδημούλη συγχύζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως συγχυζόταν ο Μαρξ όταν αντίκριζε τα νέα, δημιουργικά μοντέλα ηλεκτρικών μηχανών στο βικτοριανό Λονδίνο. «Το πρόβλημα λύθηκε, οι συνέπειες είναι απροσδιόριστες», έλεγε στους συντρόφους του που κοιτούσαν σαν χαζοί.

Από την έντυπη έκδοση