Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Γιατί ποτέ άλλοτε στη Σύγχρονη Πολιτική Ιστορία και σε καμία κρίση μία ανάλογη διαπίστωση δεν αποτέλεσε το κύριο θέμα σε όλες τις συζητήσεις των πολιτών, χωρίς καμία απόκλιση. Θα έλεγε κανείς ότι η σωτηρία μας από τον covid 19 προήλθε λόγω της απομάκρυνσης από την εξουσία Τσίπρα σαν μία κοινά αποδεκτή συμφωνία: «Αλίμονό μας αν ήταν κυβέρνηση ο Τσίπρας, θα μετρούσαμε εκατοντάδες θύματα». Από τις 16 Μαρτίου και ως σήμερα εξακολουθεί αυτή η διαπίστωση να έρχεται και να επανέρχεται στις συζητήσεις μας ως η κοινή συνισταμένη για τη βέβαιη καταστροφή η οποία απεφεύχθη χάρη στον αριστοτεχνικό χειρισμό του Μητσοτάκη.

Οι μετρήσεις που έχουν γίνει και γίνονται αποδεικνύουν ότι ποσοστό 83% των πολιτών θεωρούν ότι μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν αδύνατον να διαχειριστεί τη λαίλαπα covid-19. Ομως το θετικό ποσοστό του 83% αποδεικνύει ότι σ’ αυτό συμπεριλαμβάνεται και μέρος ψηφοφόρων ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή τη στιγμή άλλωστε σε όλες τις μετρήσεις αναδεικνύεται ένα ποσοστό οπαδών ΣΥΡΙΖΑ που κατευθύνονται προς Νέα Δημοκρατία. Μπορεί τον Ιούλιο 2019 να ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ ευκαιριακά αλλά σήμερα που η εμπιστοσύνη του πολίτη στο κράτος έχει εν πολλοίς αποκατασταθεί, εισπράττει το θετικό αποτέλεσμα ο Μητσοτάκης.

Αλλά ο Τσίπρας αντί να καθίσει και να μελετήσει τα κεφαλαιώδη λάθη του που απογοήτευσαν τους πολίτες και τον μετέβαλαν στον σπουδαιότερο χορηγό ψηφοφόρων προς τον Μητσοτάκη, τα επαναλαμβάνει και ως αρχηγός της αντιπολίτευσης. Ψεύδεται διαρκώς. Ψεύδεται ασυστόλως. Ψεύδεται ανερυθριάστως. Ψεύδεται ως δεύτερη φύση του. Ψεύδεται γιατί το ψεύδος στη σκέψη του συμφύρεται με τη δική του «αλήθεια» που όμως κι αυτή είναι ψέμα εκ κατασκευής.

Ο Τσίπρας ενώ θα έπρεπε να τραβήξει μια κόκκινη διαχωριστική γραμμή με το κυβερνητικό του παρελθόν το οποίο δεν έχει να επιδείξει ούτε ένα ολοκληρωμένο έργο, ούτε μία δράση με θετικό πρόσημο, μας αναγκάζει να θυμόμαστε πιο συχνά από ό,τι θα θέλαμε τα ψέματά του τα μεγάλα. Τις απάτες του.

Εκείνα που αφειδώς υποσχέθηκε ότι θα τα κάνει όταν του δοθεί η εξουσία κι όταν του δόθηκε έπραξε ακριβώς τα αντίθετα. Κι επειδή τώρα εκφράζει αμφιβολίες για όποια διπλωματική επιτυχία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, θα ήθελα να του θυμίσω πώς πορεύτηκε εκείνος: ως αντιπολίτευση και ως κυβέρνηση: Κορυφαία παραδείγματα: ΠΡΙΝ, οι απειλές του Τσίπρα προς Μέρκελ, οι ύβρεις του ΣΥΡΙΖΑ προς Σόιμπλε -ρατσιστικά σχόλια για την κατάστασή του- οι οργισμένες δηλώσεις του εναντίον της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Μετά, «έγλειφε» και Μέρκελ και Σόιμπλε αλλά η κορυφαία η δήλωση μετανοίας είναι εκείνη ενώπιον του Τραμπ: «Μπορεί ο τρόπος που αντιμετωπίζει ο Τραμπ την πολιτική να μοιάζει ορισμένες φορές διαβολικός, αλλά γίνεται για καλό». Ο Τσίπρας για τη δολοφονία του Φλόιντ έκανε μια χλιαρή δήλωση αφήνοντάς μας να ψάχνουμε πώς το διαβολικό της δολοφονίας γίνεται για καλό!».

Από την έντυπη έκδοση