Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Ηταν εξαιρετικά απογοητευμένοι από τον δήμαρχο της Αθήνας επειδή αποφάσισε να «μας κλείσει σε έναν κλουβί χωρίς να μας ρωτήσει». Επειδή έλειπα λίγες μέρες για δουλειά εκτός Αθηνών, δεν έχω πάρει είδηση τι συμβαίνει. Μου λένε ότι εφαρμόζεται το σχέδιο του Μεγάλου Περιπάτου ο οποίος εξελίσσεται στη μεγάλη περιπέτεια των κατοίκων του ιστορικού κέντρου, των μικρών επιχειρήσεων, των μαγαζιών εστίασης. Τους είπε κανείς για ποιους γίνεται ο περίπατος;

Οι κάτοικοι του κέντρου που πληρώνουν αυξημένα δημοτικά τέλη χωρίς να έχουν τις ανάλογες υπηρεσίες- σ’ αυτό συνηγορώ απολύτως- δεν έχουν ανάγκη περιπάτου όσο σημαντικών έργων:

Τα πεζοδρόμια είναι σπασμένα και πολλά μισού μέτρου! Οι πλάκες στους δρόμους είναι σπασμένες, αποτελώντας κίνδυνο για τους πεζούς. Τα εγκαταλειμμένα σπίτια είναι εστίες μόλυνσης, με κατσαρίδες να κάνουν βόλτα, τα ερείπια χάσκουν, χωρίς έλεγχο των ιδιοκτητών τους. Τα στενά είναι υποφωτισμένα. Υπάρχουν δρομάκια που δόθηκαν για παρκάρισμα στους μόνιμους κατοίκους αλλά είναι ελάχιστα και η δημοτική αστυνομία τους γράφει συνεχώς. Πού είναι στο ιστορικό κέντρο το δημοτικό πάρκινγκ για να παρκάρουν;

Παραπονιούνται για βρώμικους σκουπιδοντενεκέδες που είναι εστία μόλυνσης και δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για την αποκομιδή των σκουπιδιών, ούτε και για να προχωρήσει ο Δήμος σε αλλαγή με μοντέρνα συστήματα απόθεσής τους.

Οι γείτονές μου είναι έξαλλοι ότι δεν περιποιείται η δημαρχία τα ελάχιστα μικρά παρτέρια και ότι ακόμη και γύρω από τον έφιππο Αλέξανδρο η κατάσταση είναι για λύπηση. Τα παράπονα για τον δήμαρχο είναι πολλά και θεωρούν ότι επιδίδεται σε άσκοπα έξοδα, χωρίς διαφάνεια, σε γλάστρες και παγκάκια, που σε ένα χρόνο θα έχουν καταστραφεί, χωρίς να δώσει λογαριασμό για μέγεθος δαπάνης, χωρίς να σκεφθεί ότι όλοι οι δρόμοι είναι με λακκούβες και τα σπίτια μουτζουρωμένα από τα γκράφιτι. Τέλος πάντων να κάνει κάτι ουσιαστικό να ευπρεπίσει κατ’ αρχήν τη «φυλακή» μέσα στην οποία κλείνει τους μόνιμους κατοίκους.

Η μόνη πρόσβαση που μας άφησε προς τα σπίτια μας είναι ο γύρος της πλατείας των μόνιμων συλλαλητηρίων, δηλαδή από την πλατεία Συντάγματος. Κι ενώ το κέντρο της πόλης είναι άσχημο, βρώμικο, με κλειστά μαγαζιά, με βρώμικες βιτρίνες, με ανθρώπους κουρνιασμένους στις κόγχες των κτηρίων εκείνος κάνει καλλιγραφίες.

Θα δω κι εγώ αυτά που ήρθαν και μου είπαν. Δεν ξέρω πόσα είναι λετσι και πόσα υπερβολές. Αυτό όμως που οφείλει άμεσα να κάνει ο δήμαρχος είναι να δει αν τα «φρουφρού και τα αρώματα» κάνουν τη ζωή των κατοίκων καλύτερη ή αν χτες για να πάω από το σπίτι μου στην Μπουμπουλίνας, μέσω Πανεπιστημίου, έκανα μισή ώρα. Δύο λωρίδες η Πανεπιστημίου; Από Δευτέρα θα γίνει το έλα να δεις, δήμαρχε!

Από την έντυπη έκδοση