Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Στην Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ ντρεπόταν τόσο για τα πεπραγμένα της «σημιτικής» και της «ΓΑΠικής» περιόδου ώστε άλλαξε το όνομά του σε «Δημοκρατική Συμπαράταξη». Εξυπακούεται πως όσο περισσότερο «πασοκοποιείται» ο ΣΥΡΙΖΑ τόσο θα βαδίζει στην ίδια ατραπό.

Κατ’ αντιστοιχία στη Γαλλία η σημαία του PS έχει γίνει τόσο τοξική που δεν τη θέλει κανένας. Ο σοσιαλφιλελεύθερος πρώην υπουργός Οικονομίας, Εμανουέλ Μακρόν, λεηλάτησε ήδη μέρος της «δεξιάς» εκλογικής του βάσης, συγκεντρώνοντας ως «ανεξάρτητος κεντρώος αντισυστημικός» υποψήφιος πρόεδρος ένα 16% στις δημοσκοπήσεις.
Την αριστερή/ριζοσπαστική βάση του PS λεηλατεί από την άλλη πλευρά ο ριζοσπάστης Ζαν-Λικ Μελανσόν, με 12%-15% στην πρόθεση ψήφου. Οι έρευνες καταγράφουν αξιοσημείωτη δυναμική υπέρ του, αφού εκτός από απογοητευμένους αριστερούς ψηφοφόρους του PS προσελκύει κινηματικούς ριζοσπάστες κατά της παγκοσμιοποίησης, κομμουνιστές, οικολόγους και ακροαριστερούς. Είναι, μάλιστα, τέτοια η διείσδυσή του στο κεντροαριστερό ακροατήριο, ώστε ο γνωστός οικονομολόγος Τομά Πικετί («Το Κεφάλαιο στον 21ο αιώνα») να τον προτρέψει να συμμετάσχει στις προκριματικές εκλογές του Σοσιαλιστικού Κόμματος, μήπως και καταφέρει συσπειρώνοντας την «όλη Αριστερά» να αφήσει τη Λεπέν έξω από το δεύτερο γύρο και να διεκδικήσει εκείνος τα Ηλύσια από το δεξιό Φρανσουά Φιγιόν!

Εκτός από τον Πικετί απηύθυναν έκκληση στον Μελανσόν να διεκδικήσει την ηγεσία ενός «μεγάλου αριστερού μετώπου» με αιχμές κατά της λιτότητας και της Γερμανίας, ακόμη και κορυφαίοι Σοσιαλιστές δελφίνοι, όπως οι πρώην υπουργοί Αρνό Μοντεμπούρ, Μπενουά Αμόν (οι ίδιοι… πατώνουν στις δημοσκοπήσεις) και ο πρόεδρος της Βουλής, Κλοντ Μπαρτολόν.

Ο Μελανσόν, βέβαια, δεν τσιμπάει… Μάλλον θα αφήσει τους σοσιαλιστές να βράζουν στο μονοψήφιο ζουμί τους ενόσω λεηλατεί την εκλογική τους βάση. Την κατάσταση δεν σώζει ούτε ο πολυδιαφημισμένος πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλς, που αποδείχθηκε εξίσου αντιδημοφιλής με τον Ολάντ.

Και το «φαινόμενο Μελανσόν» όμως έχει όρια. Μπορεί ο πρώην αρχηγός του Μετώπου της Αριστεράς και νυν επικεφαλής του κινήματος «Ανυπότακτη Γαλλία» να πλεονεκτεί των Φιγιόν-Λεπέν στο θέμα της οικονομίας, αλλά δυσκολεύεται να δώσει πειστική απάντηση στο δίπολο ασφάλεια/μετανάστευση. Γι’ αυτό ίσως βγει πρώτος στο «αριστερό χωριό», αλλά η διεκδίκηση της «πόλης» θα είναι υπόθεση της Δεξιάς, που εμπιστεύονται περισσότερο οι Γάλλοι πολίτες.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής