Γράφει ο Γιώργος Κύρτσος*

Η πτώση της δημοτικότητας του πρωθυπουργού, η οποία καταγράφεται, τείνει να πάρει εξευτελιστικές διαστάσεις. Ανάλογα με τη δημοσκόπηση, ο κ. Τσίπρας έρχεται πέμπτος ή έκτος πολιτικός ηγέτης σε δημοτικότητα. Δεν τον προστατεύει ούτε το αξίωμα του πρωθυπουργού, το οποίο εξακολουθεί να έχει κύρος και να στηρίζει τη δημοτικότητα του εκάστοτε πρωθυπουργού ιδιαίτερα έναντι των ηγετών των μικρότερων κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Διάψευση προσδοκιών

Η πτώση της δημοτικότητας του κ. Τσίπρα ακολουθεί μια εντυπωσιακή πορεία. Πριν από μερικούς μήνες τα ποσοστά δημοτικότητάς του ήταν περίπου στα μισά των ποσοστών του Μαΐου-Ιουνίου 2015, ενώ υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να πέσουν τους επόμενους μήνες στο ένα τρίτο.

Η βασική αιτία της πτώσης της δημοτικότητας του πρωθυπουργού είναι η εντυπωσιακή ασυνέπειά του. Ξεκίνησε την τελική φάση της πορείας προς την εξουσία υποσχόμενος κοινωνικές παροχές και φοροαπαλλαγές που θα ξεπερνούσαν τα 12 δισ. ευρώ το χρόνο και έχει ήδη πάρει ή σχεδιάζει μέτρα στην αντίθετη κατεύθυνση που επιβαρύνουν το κοινωνικό σύνολο με περισσότερα από 12 δισ. ευρώ το χρόνο.

Σε αυτό το τεράστιο χάσμα μεταξύ υποσχέσεων και κυβερνητικής πολιτικής φαίνεται να έπεσε η δημοτικότητα του κ. Τσίπρα. Με το πέρασμα του χρόνου ολοένα περισσότεροι συμπολίτες μας καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι έπεσαν θύματα μιας καλοστημένης πολιτικής απάτης, εφόσον η βασική δέσμευση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και των συνεργατών του ήταν ο άμεσος τερματισμός της λιτότητας και του Μνημονίου.

Επιδείνωση της κατάστασης

Ο δεύτερος βασικός λόγος που εξηγεί την εντυπωσιακή πτώση της δημοτικότητας του πρωθυπουργού είναι η επιδείνωση της οικονομικής και της κοινωνικής κατάστασης των περισσότερων συμπολιτών μας. Ολες οι έρευνες της κοινής γνώμης δείχνουν ότι οι συμπολίτες μας θεωρούν σε ποσοστό 55%-65% ότι η οικονομική και η κοινωνική τους κατάσταση έχουν χειροτερεύσει σε σχέση με τα τέλη του 2014 και λιγότεροι από 10% εκτιμούν ότι έχουν βελτιωθεί.
Θα πρέπει, λοιπόν, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. να επιτύχει ουσιαστική βελτίωση των επιδόσεων της ελληνικής οικονομίας και να μπορέσει στη συνέχεια να την περάσει στην οικονομική και την κοινωνική καθημερινότητα των πολιτών για να βελτιωθεί η δημοτικότητα του κ. Τσίπρα ή τουλάχιστον να σταματήσει η πτώση της.

Το ύφος και το ήθος της εξουσίας

Σαν βαρίδια στη δημοτικότητα του πρωθυπουργού λειτουργούν το ύφος και το ήθος της εξουσίας. Από το υποτιθέμενο ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς η κυβέρνηση πέρασε σε ασύδοτες πρακτικές υπέρ του βολέματος, της κυριαρχίας του κόμματος στους κρατικούς μηχανισμούς της νομής της εξουσίας και φυσικά της διαπλοκής.
Κάθε φορά που ο κ. Τσίπρας έκρινε ότι βρισκόταν σε δύσκολη πολιτική θέση άνοιγε μέτωπα στη Δικαιοσύνη και στα ΜΜΕ με μια μεθοδολογία που παραπέμπει σε αυταρχικά καθεστώτα. Η διαχείριση της υπόθεσης των τηλεοπτικών αδειών κόστισε ιδιαίτερα ακριβά, σε ό,τι αφορά τη δημοτικότητά του, στον κ. Τσίπρα, γιατί έλυσε όλες τις απορίες για τη μεθοδολογία και τις διαπλεκόμενες επιλογές του πρωθυπουργού. Αλλωστε, ο ίδιος ο κ. Παππάς, που είχε την αρμοδιότητα των χειρισμών στο συγκεκριμένο ζήτημα, έδειχνε στην κατεύθυνση του πρωθυπουργού όταν βρισκόταν αντιμέτωπος με τις πολιτικές του ευθύνες για τις απαράδεκτες κυβερνητικές επιλογές.

Η διπλωματία κορυφής, την οποία ασκεί ο κ. Τσίπρας, δεν φαίνεται να ενισχύει τη δημοτικότητά του, αντίθετα επιβεβαιώνει την αρνητική άποψη που έχει σχηματίσει γι’ αυτόν η ελληνική κοινή γνώμη. Χειρίζεται τα λεπτά ζητήματα της διπλωματίας κορυφής με πρόχειρο και καιροσκοπικό τρόπο. Θυσίασε το συμβολισμό και την ουσία της επίσκεψης Ομπάμα στην Αθήνα μετατρέποντάς τη σε επικοινωνιακό επιχείρημα κατά της πολιτικής της Γερμανίας στην ευρωζώνη. Η επικοινωνιακή, πολιτική του μπλόφα αποκαλύφθηκε σε διάστημα λίγων 24ώρων, στην επόμενη στάση του προέδρου Ομπάμα στο Βερολίνο.

Αισθάνθηκε την ανάγκη να μοιραστεί το πένθος για το θάνατο του Φιντέλ Κάστρο με τον αδελφό του που τον έχει διαδεχθεί στην εξουσία και το οικογενειοκρατικό, κομματικό σύστημα το οποίο τόσο συνέβαλε στην εξαθλίωση του λαού της Κούβας στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών. Για λίγες στιγμές δημοσιότητας στα διεθνή και τα ελληνικά ΜΜΕ αλλά και σε μια προσπάθεια να ανακόψει την πολιτική άνοδο του ΚΚΕ εις βάρος του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκε, για μία ακόμη φορά, ιδεολογικά και πολιτικά ανερμάτιστος. Την ώρα που υπογράφει συμπληρωματικό Μνημόνιο στο τρίτο πρόγραμμα-Μνημόνιο το οποίο ο ίδιος διαπραγματεύτηκε και ζητεί από τους Ευρωπαίους ηγέτες κατανόηση για τις μεγάλες κυβερνητικές αστοχίες αισθάνθηκε την ανάγκη να σπάσει την ευρωπαϊκή συμπαράταξη και να αποθεώσει έναν ηγέτη ο οποίος πράγματι ξεκίνησε ως αγωνιστής της ελευθερίας για να μετατραπεί στη συνέχεια σε στυγνό δικτάτορα κομμουνιστικού τύπου.

Οι πολιτικές μεταμφιέσεις και οι ιδεολογικοί ακροβατισμοί του κ. Τσίπρα γίνονται πλέον αντιληπτά από το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινής γνώμης και φέρνουν τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.

Περιφρονεί την κοινωνία

Η ελληνική κοινωνία ανταποδίδει στον πρωθυπουργό την περιφρόνηση με την οποία αντιμετωπίζει τα μεγάλα προβλήματα που την καταδυναστεύουν. Οι αστικές συγκοινωνίες έχουν μπει σε φάση κατάρρευσης, τα νοσοκομεία του ΕΣΥ δεν καλύπτουν τις ανάγκες των ασθενών, έχει καταρρεύσει η έννομη τάξη σε ολόκληρες περιοχές, το προσφυγικό-μεταναστευτικό έχει μετατραπεί σε εφιάλτη πολλών μη προνομιούχων Ελλήνων, η περιφρόνηση στο δημόσιο χώρο είναι περίπου απόλυτη, τα πλήγματα που έχει υποστεί η κοινωνική συνοχή την τελευταία διετία είναι χωρίς προηγούμενο, με αποτέλεσμα να καταγράφεται ρεκόρ φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού αλλά ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του προσποιούνται ότι προσφέρουν πολλά στο κοινωνικό σύνολο. Λογικό είναι να αντιδρούν οι περισσότεροι συμπολίτες μας στα τεχνάσματα του κ. Τσίπρα και των συνεργατών του και να σχηματίζουν ιδιαίτερα αρνητική γνώμη γι’ αυτούς.

Πες μου τους φίλους σου…

Η κοινή γνώμη στρέφεται κατά του κ. Τσίπρα και εξαιτίας της κακής ποιότητας των πολιτικών φίλων και των εξωθεσμικών υποστηρικτών του. Στην αρχή η κυβέρνηση Τσίπρα ενίσχυσε την πολυσυλλεκτικότητά της ενσωματώνοντας στελέχη του παραδοσιακού ΠΑΣΟΚ με μεγάλη προϊστορία στη νομή της εξουσίας και τη λαϊκιστική πτέρυγα της Ν.Δ., η οποία μετασχηματίστηκε στο κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Τώρα που έχει απομυθοποιηθεί πλήρως η κυβέρνηση και οι περισσότεροι πολίτες πληρώνουν ακριβά τα λάθη και τις παραλήψεις της, κρίνουν αυστηρά τους πολιτικούς φίλους του πρωθυπουργού και αποδίδουν σε αυτόν τη βασική ευθύνη για την κακή συμπεριφορά και τη χαμηλή αποτελεσματικότητά τους.

Ακόμη και οι υποτιθέμενοι αγώνες κατά των συμφερόντων και της διαπλοκής που δήθεν ήθελε να δώσει ο κ. Τσίπρας γελοιοποιήθηκαν από τους διαπλεκόμενους υποστηρικτές του. Δεν είναι τυχαίο ότι το εκδοτικό συγκρότημα Μπόμπολα -ουσιαστικό συμπλήρωμα του μεγάλου κατασκευαστικού ομίλου- δίνει τα ρέστα του υπέρ του πρωθυπουργού. Στις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί αυτού του είδους η διαφήμιση μετατρέπεται σε δυσφήμηση.

Ο ρόλος Μητσοτάκη

Η πτώση της δημοτικότητας του κ. Τσίπρα πήρε μεγαλύτερες διαστάσεις και επιταχύνθηκε εξαιτίας της εκλογής του κ. Μητσοτάκη στην ηγεσία της Ν.Δ. Ο νέος ηγέτης της Ν.Δ. ακολούθησε μια στρατηγική αντιπαράθεσης και όχι συμβιβασμού με τον κ. Τσίπρα, τον έθεσε προ των ευθυνών του και μπόρεσε να προβάλει με τον καλύτερο τρόπο το προσωπικό πολιτικό του πλεονέκτημα έναντι του πρωθυπουργού.

Η κατάρρευση της δημοτικότητας του κ. Τσίπρα είναι πλέον τόσο εντυπωσιακή που ίσως αξίζει να γίνει case study για τους ειδικούς της επικοινωνίας και της πολιτικής.

Ο Γιώργος Κύρτσος είναι Ευρωβουλευτής της Ν.Δ.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής