Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΤΙ είναι, όμως, τελικά ο Τραμπ; Με ποιο τρόπο κατάφερε να μπει στον Λευκό Οίκο; Είναι νορμάλ, επικίνδυνος ή… υποδύεται ρόλους; Ή επειδή υποδύεται ρόλους γίνεται επικίνδυνος;

Ο Τραμπ χρησιμοποίησε τα trend πολιτικά επιχειρήματα της τελευταίας δεκαετίας. Με τα ίδια επιχειρήματα ανήλθαν στην εξουσία ο Μπόρις Τζόνσον, ο Ματέο Σαλβίνι, ο Αλέξης Τσίπρας και αρκετοί ακόμα πολιτικοί σε όλο τον κόσμο.

ΠΟΙΟ ήταν το μήνυμα προς τους πολίτες; «Κάντε στην άκρη το παλιό, έρχεται το νέο. Τα παραδοσιακά κόμματα ή πρόσωπα έχουν αποτύχει. Χρεοκόπησαν ατομικά ή ομαδικά, η διαφθορά είναι ανεξέλεγκτη».

ΥΠΑΡΧΕΙ, βέβαια, μια τεράστια διαφορά του Τραμπ με όλους τους υπόλοιπους. Ο Τραμπ έχει τον αέρα τού «λέω ό,τι θέλω». Ορισμένες φορές θυμίζει ένα παιδάκι που θα κάνει το δικό του, τη σκανδαλιά του, αλλά τελικά θα μαζευτεί πριν τα… ακούσει.

ΚΑΠΩΣ έτσι ο Τραμπ φάνηκε πως θα μπορούσε να «πατήσει το κουμπί» απέναντι στον Κιμ, στο Ιράν, στη Ρωσία. Αλλά πάντοτε «έστριβε» στην κορύφωση του ψυχροπολεμικού δράματος. Και όλα γίνονταν μέλι γάλα. Aντίθετα, με την εικόνα που έχει χτίσει, πιθανότατα θα γίνει ο πρώτος Αμερικανός πρόεδρος ύστερα από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο που δεν ξεκίνησε νέα πολεμική επιχείρηση στο εξωτερικό.

«ΕΣΤΗΝΕ» όλο το σκηνικό; Κανείς δεν ξέρει. Ο Τραμπ, λοιπόν, ακολούθησε τη ρότα του λαϊκισμού, της δημαγωγίας και των… ψεκασμών. Κάποια στιγμή στο μέλλον λογικά θα αποδειχθεί αν ήταν ή απλά υποδυόταν τον «τρελό» λόγω παγκόσμιας πολιτικής μόδας.

ΣΤΗΝ πολιτική, όμως, υπάρχει πάντοτε το σημείο καμπής. Η πλήρης αποτυχία του στην αντιμετώπιση της πανδημίας είναι σοκαριστική. Χλεύαζε τον κορονοϊό, φτάνοντας στο σημείο να συστήσει στους Αμερικανούς να πίνουν αντισηπτικά και χλωρίνη. Τα θύματα, όμως, ξεπέρασαν τους 100.000. Και στην κατάσταση δεν χωρούν αστεϊσμοί.

Η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του σε συνδυασμό με τους χιλιάδες νεκρούς από τον κορονοϊό, τους εκατομμύρια ανέργους από την κρίση ήρθαν και «έδεσαν» με τον φόνο του Τζορτζ Φλόιντ.

Η δολοφονία του Φλόιντ πιθανότατα θα δώσει το τελειωτικό χτύπημα στον πρόεδρο των ΗΠΑ. Ο Τραμπ φαντάζει εγκλωβισμένος εν όψει των εκλογών του Νοεμβρίου. Και αυτό ίσως είναι και το πιο επικίνδυνο. Γιατί κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την επόμενη κίνησή του. Και σίγουρα τα γεγονότα αποδεικνύουν πως δεν ισχύει αυτό που είχε πει ο Αλέξης Τσίπρας στον Λευκό Οίκο, πως «ο τρόπος του είναι διαβολικός, αλλά είναι για το καλό…».

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση