Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης
ΑΣ αρχίσουμε με μια μικρή ιστορία, γνωστή σε όλους. Εδώ και πάνω από δέκα χρόνια έχουν ψηφιστεί αρκετοί νόμοι, έχουν βγει υπουργικές αποφάσεις και εγκύκλιοι για τη δημιουργία επιχειρήσεων χωρίς γραφειοκρατία. Οne stop shop, αν θυμάμαι καλά, το έλεγαν. Ακόμα και σήμερα η ταλαιπωρία είναι τεράστια για όποιον θέλει να ανοίξει μια επιχείρηση – να επενδύσει είτε κάποιες λίγες οικονομίες είτε εκατομμύρια ευρώ.
ΕΙΝΑΙ μια απλή απόδειξη για το πώς διάφορες μεταρρυθμίσεις ακούγονται, διαφημίζονται, ψηφίζονται αλλά ποτέ στην πραγματικότητα δεν υλοποιούνται.
ΑΣ δούμε τώρα μια άλλη μικρή ιστορία. Μεταρρύθμιση-σοκ: στους δήμους κέντρα υγείας και σχολεία! Αυτή ήταν μια είδηση του Σαββατοκύριακου που πέρασε. Εδώ και καιρό μια επιτροπή τεχνοκρατών επεξεργάζεται προτάσεις για να φτιάξει ένα νομοσχέδιο βάσει του οποίου θα αποκτήσει ανεξαρτησία και έξτρα αρμοδιότητες η Αυτοδιοίκηση. Από αυτές τις προτάσεις προήλθε και η παραπάνω είδηση.
ΓΙΑΤΙ αυτή η μεταρρύθμιση να προκαλεί σοκ; Υποθέτω πως σχεδόν όλοι έχουμε επισκεφθεί κάποια στιγμή κάποιο κέντρο υγείας. Είμαστε ικανοποιημένοι από το πώς λειτουργούν; Τις περισσότερες φορές δεν είναι ανοικτά όλο το 24ωρο. Μέσα υπάρχει συνήθως μόνο ένας αγροτικός γιατρός. Ενας γιατρός που υπερβάλλει εαυτόν, αλλά χωρίς καμία υποστήριξη στην ουσία δεν μπορεί να παράσχει πρωτοβάθμια φροντίδα. Μπορεί απλώς να σου πει «πήγαινε στην πιο κοντινή πόλη που έχει νοσοκομείο».
ΟΣΟΝ αφορά στα σχολεία, εκτός από τους εκπαιδευτικούς που ανήκουν μισθολογικά και δικαιοδοτικά στο υπουργείο Παιδείας, όλα τα υπόλοιπα έξοδα καλύπτονται ήδη εδώ και χρόνια από τους δήμους.
2014 και 2024, ομοιότητες και διαφορές
ΠΟΙΑ είναι η μεταρρύθμιση-σοκ λοιπόν; Εχουμε κέντρα υγείας τα οποία λειτουργούν μόνο στα χαρτιά και σχολεία τα οποία διαχειρίζονται 100% οι δήμοι πλην των εκπαιδευτικών. Γιατί να μην προσπαθήσουμε να αλλάξουμε όσα δεν δουλεύουν σωστά σε αυτή τη χώρα; Σοκ προκαλεί ότι δεν θέλουμε να γίνουν μεταρρυθμίσεις.
ΤΑ Τρίκαλα και καμιά δεκαριά δήμοι ακόμη, λειτουργούν ως μοντέλο. Δείχνουν πώς θα μπορούσαν να ήταν και οι 332 δήμοι της Ελλάδας. Αν είχαν αξιοποιηθεί σωστά τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Δείχνουν πως θα ζούσαμε σε μια άλλη χώρα! Δείχνουν ότι, αν οι τοπικοί άρχοντες είναι ικανοί, μπορούν να μεταμορφώσουν το δήμο τους. Και δείχνουν πως η ανικανότητα τοπικών αρχόντων βυθίζει δήμους σε χρέη χωρίς ποτέ να βελτιώνεται η ποιότητα ζωής για τους πολίτες.
ΚΑΙ ας αφήσουμε τις αριστερές ιδεοληψίες για πλούσιους και φτωχούς δήμους. Μέχρι πριν από είκοσι χρόνια νομίζω πως κανείς δεν θα φανταζόταν ότι θα πήγαινε χλιδάτες διακοπές στα φτωχικά και… μπανάλ τότε Τρίκαλα!
ΠΡΕΠΕΙ να προχωρήσουμε σε ρηξικέλευθες μεταρρυθμίσεις. Να διαχωριστεί το κράτος από την Αυτοδιοίκηση. Οι δήμαρχοι να μετεξελιχθούν σε τοπικούς κυβερνήτες. Ετσι μόνο μπορεί να αλλάξει κάθε γωνιά της χώρας. Ακόμα κι αν η απλή λογική βαφτίζεται «μεταρρύθμιση… σοκ». Και, όπως δήλωσε ο υπουργός Εσωτερικών και έχει εξαγγείλει ο πρωθυπουργός, η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε μια εμβληματική και πραγματική μεταρρύθμιση για την πολυεπίπεδη διακυβέρνηση της χώρας.
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση