Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Τι θα έκανε το υπουργείο Εσωτερικών αν στο μέλλον αντιμετωπίζαμε μια περίπτωση κορoνοϊού ή κάποια ανάλογη απειλή; Ο ασφαλής τρόπος είναι να έχει έτοιμο τον οδικό χάρτη. Γιατί άλλο είναι να αποφασίζει τη στιγμή που η απειλή είναι ante portas και άλλο να υπάρχει έτοιμος στρατηγικός σχεδιασμός. Αλλο να παίρνονται αποφάσεις με προηγούμενη εμπειρία και άλλο -για ποικίλους λόγους- να υπαγορεύει την απόφαση η ανάγκη.

Ας θέσουμε τα ερωτήματα και μετά θα δούμε πώς θα εξασφαλίσουμε τεκμηριωμένα συμπεράσματα, χρήσιμα για τη χάραξη ευρύτερης πολιτικής διοίκησης. Πόσω μάλλον όταν το ζήτημα διαπερνά οριζόντια τον δημόσιο τομέα και αναφέρεται σε υπουργεία που η διοικητική τους δομή διαφέρει εξαιρετικά μεταξύ τους.

Π.χ. μετριέται η απόδοση της τηλεργασίας; Τι γίνεται όταν ο εργαζόμενος λέει π.χ. ότι δεν διαθέτει στο σπίτι κομπιούτερ ή ότι δεν έχει Wi-Fi; Είναι μετρήσιμο το αποτέλεσμα της τηλεδιάσκεψης, όταν όσα συζητούνται σκοντάφτουν σε χρόνιες παθογένειες; Χρειάζεται άδεια ειδικού σκοπού για φύλαξη δεκαπεντάχρονου, που συνήθως τα Σαββατοκύριακα επιστρέφει μεταμεσονύχτια σπίτι; Ελέγχεται ότι δουλεύουν και οι δύο γονείς; Στο θεσμικό πλαίσιο με το οποίο λαμβάνονται ανάλογα μέτρα περιλαμβάνεται και σύστημα ελέγχου της αποτελεσματικής εφαρμογής τους; Πόσο απέδωσαν και, αν όχι, γιατί; Η έρευνα θα μας φώτιζε όχι μόνο για το πώς δούλεψε ο κρατικός μηχανισμός, αλλά πόσο δούλεψε και το φιλότιμο!

Χωρίς αμφιβολία η εργασία εξ αποστάσεως είναι λύση εκεί όπου υπάρχει σχετική εμπειρία. Η εργασία στο γραφείο εκ περιτροπής είναι λύση, όπου δεν μεθοδεύεται η κατάλυσή της. Η άδεια ειδικού σκοπού είναι αναγκαία αν παιδιά μένουν μόνα στο σπίτι επειδή εργάζονται και οι δύο γονείς.

Πιστεύω ότι το αρμόδιο υπουργείο έχει όλες τις απαντήσεις όπως και οι υπουργοί που έδωσαν τις άμεσες λύσεις: Εστειλαν κομπιούτερ και «στικάκια» Wi-Fi στους μη έχοντες. Ωστόσο, ανάλογες έρευνες και η επιστημονική τεκμηρίωση των συμπερασμάτων τους θα αποτελούσαν μεγίστη επιστημονική προσφορά.

Η απόφαση του πρωθυπουργού να ληφθούν αμέσως τα μέτρα, ώστε πολίτες και οικογενειακό και φιλικό τους περιβάλλον να προστατευθούν, ήταν απολύτως μονόδρομος. Ούτε λόγος να γίνεται. Αυτά τα μέτρα έδωσαν στους Ελληνες την εικόνα του αποφασιστικού και αποτελεσματικού ηγέτη και τη βεβαιότητα της ασφάλειας. Η Ελλάδα που δυσφημίστηκε από πρώην πρωθυπουργό της, αποκαλώντας -ενώπιον της ηγεσίας της Ε.Ε.- τους συμπατριώτες του τεμπέληδες, ψεύτες, απείθαρχους, εμφανίζεται ως συγκροτημένο κράτος, με πολίτες πειθαρχημένους, με κυβερνητικά αντανακλαστικά που δεν διαθέτουν ισχυρά κράτη. Η Ελλάδα έγινε παγκόσμιο υπόδειγμα.

Από την έντυπη έκδοση