Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Αραγε, ποιος αρμόδιος είδε τα προγράμματα ΠΡΙΝ δημοσιοποιηθούν, ώστε σήμερα να υπάρξει μία απολύτως ειλικρινής εξήγηση. Και να πω και κάτι; Κανείς κορωνοϊός δεν δικαιολογεί την προχειρότητα. Αντίθετα! Επειδή πρόκειται για μεγάλες δαπάνες οι οποίες θα λείψουν από τον σχεδιασμό ανάταξης της επόμενης μέρας, πρέπει να υπακούουν σε ένα πολύ προσεκτικό και σφικτό σχεδιασμό.

Καταλαβαίνω την πρόθεση της κυβέρνησης να καλύψει οικονομικά όσους περισσότερους πολίτες μπορεί, σε μια τέτοια οικονομική δυσπραγία, αλλά οι διαδικασίες για τις έξι εταιρείες που θα μοιραστούν 30 εκατομμύρια πρέπει να είναι διαφανείς με αυστηρά κριτήρια. Γιατί πρέπει να πάρουν και να διαχειριστούν τέτοια τεράστια ποσά και σε ποια πιστοποιημένη προσφορά υπηρεσιών αναλογούν; Ακόμη χρειάζεται απάντηση για την προηγούμενη εμπειρία τους, από ποιους διεθνείς οργανισμούς πιστοποιήθηκαν και αξιολογήθηκαν. Τέλος πάντων, πρέπει να υπάρχουν πάντα σαφείς απαντήσεις, ώστε να μη δοθεί η εντύπωση μιας σπάταλης προχειρότητας. Τέτοια πολυτέλεια είναι εκτός διακυβέρνησης Μητσοτάκη.

Αλλά και το μοίρασμα των 54 εκατομμυρίων ευρώ, στα 400 ΚΕΚ, έχουν κριτήρια; Πώς έχουν αξιολογηθεί τα συγκεκριμένα σε βάθος δεκαετίας; Υπάρχουν αποδεικτικά του επιστημονικού έργου που επιτελούν; Γιατί δεν νομίζω να υπάρχει επαγγελματίας που να μην ξέρει πώς «εκκινεί, επανεκκινεί και τερματίζει τον ηλεκτρονικό υπολογιστή» του!

Και ξέρετε γιατί είναι απαραίτητο να υπάρξουν εξηγήσεις, πέραν εκείνης -της οπωσδήποτε σοβαρής- να βολευτεί ο κόσμος σ’ αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες;

Γιατί από το 1981, επί ΠΑΣΟΚ, όταν άρχισαν να εισρέουν εκατομμύρια από τα ταμεία της ΕΟΚ στα διάφορα προγράμματα σπαταλήθηκαν εκατομμύρια σε κομματικά «τσακάλια» συνεργαζόμενα με κέντρα επιμόρφωσης ιδιωτών για επανακατάρτιση… τριών ημέρων.

Μπορεί και να κάνω λάθος. Ισως και να μην έχω καταλάβει τα προγράμματα. Ολα πιθανά. Η τηλεκατάρτιση που θριαμβεύει στο εξωτερικό είναι μάλλον νεοφανής για την ελληνική πραγματικότητα. Απόδειξη η υπομονή που απαιτείται για να συνδεθεί κανείς σε μια πλατφόρμα. Ειδικά από τις προηγούμενες γενιές. Μπορεί, ειλικρινά, να μην κατανοώ και τι ακριβώς είναι τα ΣΚΟΙΛ και τα vouchers κι αν υπήρχε άλλος τρόπος να ενισχυθούν οικονομικά μια σειρά από επιστημονικά επαγγέλματα.

Μπορεί να αποτελούν μία εξαιρετική σύλληψη ενίσχυσης αδύναμων κρίκων -λόγω της κατάστασης- από τους αρμοδίους υπουργούς, που όμως δυσκολεύει την εφαρμογή της η προχειρότητα εκείνων που ανέλαβαν να την εκτελέσουν.

Ο,τι κι αν συμβαίνει, όποιες εύλογες δικαιολογίες κι αν υπάρχουν, οι καθαρές κουβέντες -όπως κάνει ο Μητσοτάκης από τις 7 Ιουλίου ως σήμερα- στηρίζουν μόνον την κυβέρνηση, αποκαλύπτοντας την απίστευτη ελαφρότητα των επιχειρημάτων Τσίπρα. Είναι νωπά τα κατορθώματά του.