Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΠΡΕΠΕΙ να αυξηθούν οι μισθοί. Οχι μόνο ο κατώτατος. Υπάρχουν και άλλα πολλά προβλήματα. Οπως ότι μία στις δύο νέες προσλήψεις αφορούν μορφές ελαστικής απασχόλησης με αποδοχές των 300 και 400 ευρώ. Αλλά και ότι όσοι είχαν κάποτε μεσαίους και υψηλούς μισθούς υπέστησαν μειώσεις έως και 50%.

ΝΑ αυξηθεί, λοιπόν, ο κατώτατος μισθός από τα 650 στα 682 ευρώ. Είναι θετική κίνηση. Στην ουσία, όμως, δεν επιλύεται το πρόβλημα. Αν όλα ήταν ζήτημα ενός νόμου και ενός άρθρου, τότε ας ανεβάζαμε τον κατώτατο μισθό στις 2.100 ευρώ να γίνουμε… Λουξεμβούργο σε μια ημέρα. Δυστυχώς είναι ανέφικτο.

ΤΟ ζήτημα είναι το πώς σιγά σιγά η γενιά των 300 ευρώ της υποαπαχόλησης θα ανέβει στα επίπεδα του νομοθετημένου κατώτατου μισθού. Και ακόμα πιο πάνω. Αυτό δεν γίνεται με θαύμα. Πρέπει η πραγματική οικονομία να επανεκκινηθεί. Να υπάρξουν επενδύσεις από ξένα κεφάλαια. Να βάλουν και οι ντόπιοι το χέρι στην τσέπη για να αναπτύξουν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα. Πρέπει να αρχίσουν να λειτουργούν κανονικά οι τράπεζες, να χρηματοδοτούν τον ιδιωτικό τομέα.

ΤΟ οικονομικό πεδίο είναι θετικό. Το κλίμα έχει αλλάξει υπερβολικά μετά την 7η Ιουλίου. Αποτυπώνεται στα σχεδόν μηδενικά επιτόκια δανεισμού της χώρας και στην αναθέρμανση του επενδυτικού ενδιαφέροντος. Χρειάζεται, όμως, καιρός μέχρι αυτό να φτάσει στις τσέπες των πολιτών.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνηση της Ν.Δ. δημιουργούν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για την ανάταξη της οικονομίας. Αλλά οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις δεν είναι σπριντ, είναι μαραθώνιος. Οι υπουργοί πρέπει να συνεχίσουν να εργάζονται προς αυτή την κατεύθυνση και να υλοποιούν το φιλελεύθερο οικονομικό πρόγραμμα της κυβέρνησης. Χωρίς αναστολές και εκπτώσεις λόγω αντιδράσεων από συντεχνίες και κόμματα.

ΜΟΝΟ έτσι θα αρχίσουν να δημιουργούνται πραγματικά καλές δουλειές. Μόνο έτσι θα αρχίσουν να αυξάνονται πραγματικά όλοι οι μισθοί. Μόνο έτσι τα νοικοκυριά θα πάρουν ανάσα.

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου