Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης

Το ενδιαφέρον είναι ότι η κα Σακελλαροπούλου δεν είναι πολιτικός με τη στενή έννοια του όρου και έτσι θεωρητικά ουδείς μπορεί να γνωρίζει τι ψηφίζει – αλλά ως και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο διάγγελμά του ανέφερε ότι η επόμενη Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν προέρχεται από τη συντηρητική πολιτική οικογένεια.

Ηταν γνωστό εδώ και καιρό ότι ο πρωθυπουργός επιδίωκε να προτείνει μία γυναίκα για το προεδρικό αξίωμα. Ομως – και αυτό είναι η «κίνηση – ματ» από την πλευρά του, η κα Σακελλαροπούλου δεν έχει να παρουσιάσει ως μοναδικό ή κυρίαρχο όπλο της τη γυναικεία της φύση: άλλωστε, έχει σπάσει – με ομόφωνη επιλογή από την προηγούμενη κυβέρνηση – το προεδρικό άβατο στο Συμβούλιο της Επικρατείας, έχοντας αποκτήσει πολύ μεγάλο κύρος μεταξύ των ανωτάτων δικαστικών.

Με την έννοια αυτή, είναι προφανώς θετικό ότι η επιλογή του πρωθυπουργού ήταν μία γυναίκα – αλλά για την ίδια την κα Σακελλαροπούλου δεν μετρά μόνον αυτό: το στοίχημά της είναι να συγκριθεί με τους προκατόχους της όχι με βάση το φύλο της, αλλά εκ του αποτελέσματος.

Η κα Σακελλαροπούλου θα είναι ο τρίτος άνθρωπος στο Προεδρικό Μέγαρο που προέρχεται από το δικαστικό σώμα – για τα χρόνια της μεταπολίτευσης. Ο πρώτος ήταν ο Μιχ. Στασινόπουλος, επίσης πρόεδρος του ΣτΕ και ο δεύτερος ήταν ο Χρήστος Σαρτζετάκης, ο ανακριτής της υπόθεσης Λαμπράκη.

Ο Στασινόπουλος είχε εκλεγεί με 206 ψήφους, ενώ ο Σαρτζετάκης με 180 – ήταν η περιβόητη εκλογή με τα «έγχρωμα» ψηφοδέλτια.

Η κα Σακελλαροπούλου έχει μία διαδρομή που κατά πάσα πιθανότητα θα οδηγήσει σε μία εκλογή με ψήφους – ρεκόρ. Αλλά, βεβαίως, αυτό θα είναι μόνον η αρχή της διαδρομής, σε ένα αξίωμα χωρίς σημαντικές συνταγματικές αρμοδιότητες, αλλά με έντονο πολιτικό χαρακτήρα. Ωστόσο τα πάντα κρίνονται στο τέλος…

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου