Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Η πιο σοφή συμβουλή που δίνουν οι «γέροντες» της εξουσίας στις νεότερες γενιές είναι να κυβερνούν εφαρμόζοντας τις πολιτικές τους και όχι περιμένοντας τις μετρήσεις της κοινής γνώμης.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει πετύχει κάτι πολύ σημαντικό. Η πολιτική της προηγείται των δημοσκοπήσεων, δεν καθοδηγείται από αυτές, δεν περιμένει να δει τα αποτελέσματα των ερευνών για να δράσει. Πολύ απλά υλοποιεί το προεκλογικό της πρόγραμμα που είχε επιβραβευθεί στις κάλπες της 7ης Ιουλίου. Η αξιοπιστία είναι ένα ζωτικό στοιχείο για την κρίση των πολιτών, όταν τα τελευταία χρόνια η «κωλοτούμπα» έγινε διεθνής ορολογία και οι ακάλυπτες υποσχέσεις πληρώθηκαν ακριβά από τους φορολογούμενους.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Και ο Τσίπρας είχε στους πρώτους μήνες της δικής του διακυβέρνησης θηριώδη ποσοστά δημοφιλίας και καταλληλότητας για τη θέση του πρωθυπουργού, μόνο η απήχηση αυτή βασιζόταν στις δεσμεύσεις του για «σκίσιμο των Μνημονίων» που αποδείχθηκαν κάλπικες και το πολιτικό του κεφάλαιο αναλώθηκε την επομένη των εκλογών του Σεπτεμβρίου του 2015.
Η σημερινή κατάσταση είναι διαφορετική. Ο Μητσοτάκης έχει επιβάλει πλήρως την ατζέντα του, η πολιτική που εφαρμόζει είναι αποδεκτή και από πολίτες που δεν ψήφισαν Νέα Δημοκρατία. Τρανό παράδειγμα η υπόθεση του ασύλου στα πανεπιστήμια, όπου περίπου τρεις στους δέκα ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ συμφωνούν με την απομάκρυνση των μπαχαλάκηδων από τα ΑΕΙ ή ακόμη και με την καθιέρωση κάρτας εισόδου για τους φοιτητές. Η κυβέρνηση κινείται με βάση την κοινή λογική, τα μέτρα που έχει υιοθετήσει σε όλες τις χώρες της Ευρώπης θεωρούνται αυτονόητα, κανείς δεν πιστεύει ότι η νομιμότητα ισοδυναμεί με «εγκαθίδρυση αστυνομικού κράτους», όπως υποστηρίζει η Κουμουνδούρου, δεν συμφωνούν με αυτές τις κραυγές ούτε καν οι μισοί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ. Στην πράξη βλέπουμε ότι σε κάθε θέμα που ανοίγει η κυβέρνηση, η αξιωματική αντιπολίτευση εμφανίζεται διχασμένη, η εσωτερική σύγκρουση μεταξύ της «ριζοσπαστικής» τάσης και των πιο μετριοπαθών εκδηλώνεται πολλαπλώς.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν αγκάθια στον κυβερνητικό δρόμο. Το μεταναστευτικό φούντωσε μέσα σε λίγους μήνες και αξιολογείται πλέον ως το σημαντικότερο ζήτημα της χώρας, αφήνοντας στη δεύτερη θέση την οικονομία, ύστερα από 10 χρόνια πρωτοκαθεδρίας της στην πυραμίδα των προβλημάτων. Το οικονομικό κλίμα έχει βελτιωθεί σημαντικά μετά το αποτέλεσμα των εκλογών, οι προσδοκίες των πολιτών είναι υψηλές και στις δημοσκοπήσεις επιβραβεύεται η πολιτική μείωσης της φορολογίας που έχει υιοθετήσει η κυβέρνηση. Ωστόσο, το μεταναστευτικό έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις στα νησιά του Αιγαίου, η αύξηση των ροών προβληματίζει όλους τους πολίτες που ζητούν συντονισμένη δράση και καλύτερα οργανωτικά αποτελέσματα.
Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση φαίνεται να έχει ένα σχέδιο το οποίο εφαρμόζει, σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ που δείχνει να μην έχει κατανοήσει ακόμη το αποτέλεσμα των εκλογών, να μην δέχεται τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης που του ανέθεσε ο λαός. Με δεδομένη την αδυναμία του Κινήματος Αλλαγής να διεκδικήσει διευρυμένο ρόλο στο χώρο της Κεντροαριστεράς και την εμμονή του ΣΥΡΙΖΑ στις ακραίες θέσεις και στη διχαστική ρητορική του παρελθόντος, προσφέρει στην κυβέρνηση το ζωτικό χώρο της κοινωνίας που απαιτεί μεταρρυθμίσεις με το βλέμμα προς το μέλλον. Οχι χωρίς εμπόδια αλλά με οδηγό την κοινή λογική.
Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση