Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Επιπλέον, διαπιστώνεται ξεκάθαρα πλέον ότι η κυβέρνηση προχωρεί σε μεταρρυθμίσεις που έχουν στήριξη από ευρύτερες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, πέραν των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας.
Πολύ απλά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσελκύει πολίτες που δεν τον ψήφισαν γιατί κυβερνά με βάση την κοινή λογική, που τόσο πολύ έλειψε στην πολιτική σκηνή την περίοδο Τσίπρα, όταν κυριαρχούσαν οι αυταπάτες, οι κωλοτούμπες και οι «μάχες» με εικονικούς εχθρούς.
Είναι εντυπωσιακό ότι οι πολίτες, στη συντριπτική τους πλειονότητα, τάσσονται υπέρ του νόμου που ψήφισε η κυβέρνηση για το πανεπιστημιακό άσυλο. Δύο στους τρεις συμφωνούν με το νόμο, όπως και το 40% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, που παίρνει θέση, εντελώς διαφορετική από αυτή της Κουμουνδούρου, που είχε καταψηφίσει το σχετικό νομοσχέδιο.
Ακόμη πιο προωθημένη είναι η θέση της κοινωνίας για το εάν πρέπει να καθιερωθεί κάρτα εισόδου στα πανεπιστήμια. Το 71% των ερωτηθέντων συμφωνεί με αυτό το μέτρο προκειμένου να πάψουν να είναι όμηροι φοιτητές και καθηγητές από τους «μπαχαλάκηδες» και τους κουκουλοφόρους. Την ίδια άποψη έχει και το 50% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ ενώ μόλις το 43% των υποστηρικτών του κ. Τσίπρα διαφωνούν με την καθιέρωση της κάρτας στα πανεπιστήμια, εκφράζοντας την επίσημη γραμμή.
Παρακαταθήκες παρόντος και μέλλοντος…
Εάν τα στελέχη της Κουμουνδούρου διαβάσουν προσεκτικά τα στοιχεία της δημοσκόπησης θα συμπεράνουν ότι η τεμπέλικη αντιπολίτευση που ασκούν με τις κραυγές περί ακροδεξιάς και αστυνομικού κράτους δεν τους οδηγεί πουθενά. Ο τοξικός λόγος που ήταν η κινητήριος δύναμη του κόμματος μέχρι το 2015 τώρα τον στέλνει στο πολιτικό περιθώριο. Κανείς δεν έχει διάθεση να υποστηρίξει την ανομία στους δημόσιους χώρους, ούτε καν ανέχεται τη μη εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου.
Η κυριαρχία Μητσοτάκη διευρύνεται σημαντικά καθώς το 60% των πολιτών έχει υψηλές προσδοκίες για την πορεία της χώρας ενώ επικροτεί τις πρωτοβουλίες του για ανοικτά πανεπιστήμια και δημόσια ασφάλεια.
Αντιθέτως, σε αυτή τη συγκυρία ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται κομμένος στα δύο. Οι μισοί ψηφοφόροι του θέλουν πιο ήπια (και ενδεχομένως πιο δημιουργική) αντιπολίτευση ενώ οι υπόλοιποι επιμένουν στη σκληρή γραμμή, που όμως λειτουργεί ως βαρίδιο για την επιρροή που έχει η αξιωματική αντιπολίτευση.
Δεν είναι τυχαίο ότι η μετεκλογική φθορά του ΣΥΡΙΖΑ είναι μεγάλη όταν ο μήνας του μέλιτος της κυβέρνησης έχει φτάσει στο τετράμηνο και τα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας παραμένουν κοντά στο εκλογικό αποτέλεσμα του 40% ενώ με αναγωγή επί των αναποφάσιστων το υπερβαίνουν.
Το προβάδισμα του κυβερνώντος κόμματος έχει φτάσει τις 14 μονάδες και ο δείκτης καταλληλότητας είναι συντριπτικός υπέρ του κ. Μητσοτάκη έναντι του κ. Τσίπρα, που δεν έχει καταφέρει να δώσει ευκρινές στίγμα.
Η έρευνα της Pulse προσφέρεται για ανάλυση γιατί αποτυπώνει μία μεγάλη στροφή της κοινωνίας προς το ρεαλισμό και την κανονικότητα. Πριν από 4,5 χρόνια το 68% των πολιτών ψήφιζε «όχι» στο δημοψήφισμα αδιαφορώντας για το εάν έμπαινε σε κίνδυνο η θέση της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Τώρα, το 71% συμφωνεί με την καθιέρωση της κάρτας στα πανεπιστήμια. Μπορεί η σύγκριση μεταξύ των δύο ποσοστών να μοιάζει άστοχη αλλά φανερώνει ότι από το «μπάχαλο όλα» που κυριαρχούσε το 2015 έχουμε περάσει στην ανάγκη να μπει μία τάξη παντού. Ακόμη και στο ποιος θα μπορεί να μπαίνει στο πανεπιστήμιο ή να καπνίζει στο καφενείο.
Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση