Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Ο πολιτικός που κραύγαζε «γκόου μπακ μάνταμ Μέρκελ» έγινε το «αγαπημένο παιδί» του Βερολίνου. Από εκεί που υποσχόταν πως θα σκίσει τα Μνημόνια με έναν νόμο και ένα άρθρο, επιμένει -ακόμα και τώρα- ότι με το δικό του Μνημόνιο κατόρθωσε να βγάλει τη χώρα από την κρίση.

ΑΥΞΗΣΕ όλους τους άμεσους και έμμεσους φόρους γονατίζοντας νοικοκυριά και επιχειρήσεις και τώρα διαμαρτύρεται πως οι ελαφρύνσεις που νομοθετεί η νέα κυβέρνηση δεν είναι αρκετές. Μείωσε τις συντάξεις, κατήργησε το ΕΚΑΣ και τώρα καταγγέλλει το ασφαλιστικό που φέρνει το υπουργείο Εργασίας, το οποίο μειώνει τις εισφορές και αυξάνει τις αποδοχές όσων νέων συνταξιούχων έχουν πάνω από 28 χρόνια ασφάλισης. Καταψήφισε τις συμβάσεις για τις έρευνες υδρογονανθράκων, τις οποίες ο ίδιος είχε υπογράψει ως πρωθυπουργός. Καταγγέλλει και επιχειρεί να μπλοκάρει για μια ακόμη φορά την επένδυση στο Ελληνικό, ενώ όσο ήταν στο Μαξίμου ισχυριζόταν πως την «έτρεχε». Αναφέρεται αόριστα σε έναν «εργασιακό μεσαίωνα» που φέρνει η κυβέρνηση, όταν στη δική του τετραετία δημιουργήθηκε η «γενιά των 300 ευρώ».

Ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί με την ίδια ευκολία να αποθεώσει ή να καταγγείλει οποιαδήποτε εφαρμοζόμενη πολιτική ή οποιοδήποτε πολιτικό πρόσωπο, ανάλογα με τις συνθήκες και το timing στο πολιτικό σκηνικό.

Η συμμετοχή του στην πορεία του Πολυτεχνείου «παρέα» με την προσωπική του φρουρά και υπό τη διακριτική προστασία διμοιρίας των ΜΑΤ είναι από τα λιγότερο ευτράπελα σκηνικά στα οποία έχει πρωταγωνιστήσει. Ποιος ξεχνάει ότι έγινε «κολλητάρι» με τον… Ολαντρέου, ότι τη μια μέρα πήγαινε στον Λευκό Οίκο και χαριεντιζόταν με τον Τραμ και την επομένη πήγαινε στην Κούβα για την κηδεία του Φιντέλ Κάστρο ή στήριζε δημοσίως τον Μαδούρο. Τη μια μέρα υποδεχόταν επενδυτές στο Μαξίμου και την επομένη η κυβέρνησή του μπλόκαρε με κάθε ευφάνταστο τρόπο οποιαδήποτε επενδυτική προσπάθεια στη χώρα.

ΕΙΝΑΙ πραγματικά σοκαριστικό και συγχρόνως γραφικό. Πόσες φορές έχει έρθει σε αντιπαράθεση με τον ίδιο του τον εαυτό, τα λεγόμενά του, τις υποσχέσεις του. Και είναι βέβαιο πως θα συνεχίσει ακριβώς με την ίδια τακτική. Μόνο που πια έχει καταντήσει παρωδία. Ο σανός δεν «πουλάει»…

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου