Ούτε παραγγελία να είχε τον ΣΥΡΙΖΑ που βλέπουμε τις τελευταίες εβδομάδες γιατί στην Κουμουνδούρου κυριολεκτικώς τα έχουν κάνει θάλασσα. Το πρόβλημα ξεκινά από τη μη διάγνωση του προβλήματος. Η βαριά ήττα του Τσίπρα στις εκλογές της 7ης Ιουλίου αντιμετωπίσθηκε από τους «πραιτωριανούς» ως νίκη, οι 30,5 ποσοστιαίες μονάδες του ΣΥΡΙΖΑ θεωρήθηκαν ως πάτωμα και όχι ως οροφή, η αυτοκριτική με εντολή αρχηγού εξοβελίσθηκε από τα κομματικά όργανα και οι καθημερινές κραυγές των Ραγκούσηδων και Τζανακόπουλων έγιναν «βούτυρο στο ψωμί» του Μαξίμου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ υποτιμά την κοινωνία, υποβαθμίζει την αξία της κοινής λογικής στην πολιτική, πιστεύει ότι με καρικατούρες από το παρελθόν μπορεί να κερδίσει το μέλλον. Είναι μακριά νυχτωμένοι εάν νομίζουν ότι οι πολίτες ζουν σε «χούντα» επειδή η Αστυνομία ξηλώνει τις γιάφκες των μπαχαλάκηδων και απομακρύνει τους καταληψίες από δημόσια κτίρια. Βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου όταν οξύνουν το πολιτικό κλίμα με ουρλιαχτά για «πραξικοπήματα» όταν η κοινωνία απαιτεί ηρεμία και σταθερότητα.

Η συντριπτική πλειονότητα της κοινής γνώμης, με ποσοστά στο 80%, επικροτεί την προσπάθεια της κυβέρνησης να βάλει τάξη στα πανεπιστήμια ώστε οι φοιτητές, το διδακτικό και διοικητικό προσωπικό να βρίσκονται στα αμφιθέατρα χωρίς να φοβούνται προπηλακισμούς και άλλες εγκληματικές ενέργειες. Καμία ακαδημαϊκή ελευθερία δεν απειλείται στα Πανεπιστήμια, παρά μόνο η ασυδοσία των κουκουλοφόρων που χρησιμοποιούν τα «υπόγεια» για να ετοιμάζουν τις μολότοφ.

Η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να ταυτίσει τη διασφάλιση της λειτουργίας των πανεπιστημίων με «πραξικοπήματα» είναι αστεία, δεν αντέχει σε καμία πολιτική ανάλυση. Το φοιτητικό κίνημα δεν έχει σχέση με μολότοφ και ρόπαλα, και όσο η Κουμουνδούρου ταυτίζεται με τους μπαχαλάκηδες τόσο πλησιάζει το πολιτικό περιθώριο. Εκτός αν η Κεντροαριστερά περιμένει να βρει πρώτα καλάσνικοφ στα αμφιθέατρα για να εκφράσει τη δυσθυμία της για τους μπαχαλάκηδες.

Ο κ. Τσίπρας έχει πέσει θύμα των ακραίων του κόμματός του. Οι «κουτσαβακισμοί» στην Προανακριτική για τη Νοβάρτις με τον Πολάκη και τον Τζανακόπουλο να απειλούν θεούς και δαίμονες κατέληξε σε μία μεγαλοπρεπή κωλοτούμπα με την αποχώρηση των δύο βουλευτών από τις εργασίες της Επιτροπής χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Η κάλυψη που παρέχουν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στους μπαχαλάκηδες και σε όσους τραμπουκίζουν την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας δεν είναι δείγμα «επαναστατικότητας» αλλά πολιτικού εκφυλισμού. Και αυτό θα το βρουν μπροστά τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εκμεταλλεύθηκε το κύμα των αγανακτισμένων την περίοδο 2011-2015 για να φτάσει από το 4% στην εξουσία, όμως η επανάληψη της ιστορίας καταντάει φάρσα. Οι φορολογούμενοι πλήρωσαν ακριβά την περίοδο Τσίπρα και κατάλαβαν ότι η επανάσταση κοστίζει κάτι παραπάνω από την ομαλότητα.

Οταν λοιπόν χαράζει την αντιπολιτευτική γραμμή ο Ραγκούσης που μέχρι το 2016 έλεγε ότι ο Τσίπρας είναι ο μεγαλύτερος πολιτικός αγύρτης δεν μπορεί το αποτέλεσμα να είναι διαφορετικό. Γιατί ο πρώην υπουργός του Γιώργου Παπανδρέου έλεγε τότε και κάτι άλλο που παραμένει επίκαιρο:

«Εάν ο κ. Τσίπρας δεν είχε ασκήσει την άθλια και ανεύθυνη αντιπολίτευση στην πλάτη μιας χώρας δεν θα είχαμε κολλήσει στα βράχια. Αυτοί ξεσήκωσαν τον κόσμο, τον γέμισαν με ψέματα, τύφλα να έχει η διαπλοκή και ο παλαιοκομματισμός της μεταπολίτευσης». Πού θα βρει καλύτερη αντιπολίτευση ο Μητσοτάκης; Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει τη δουλειά μόνος του.

Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση