Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

ΟΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας δεν εκπλήσσονται από τη σημερινή κατάντια της χώρας. Από τις αρχές του 2015 ήξεραν ότι η παρέα του Τσίπρα είχε ολοκληρωμένο σχέδιο κατάληψης της εξουσίας, αλλά όχι διακυβέρνησης. Μπορεί να μην περίμεναν ότι μέσα σε 6 μήνες από τις εκλογές του Ιανουαρίου ο Τσίπρας θα έφερνε ένα Μνημόνιο, στο οποίο μπροστά του το περιβόητο mail Χαρδούβελη μοιάζει με… παιδική χαρά, όμως σίγουρα ήταν πιο υποψιασμένοι. Αυτοί που την πάτησαν και θέλουν εκλογές «εδώ και τώρα» είναι οι όψιμοι ψηφοφόροι του Τσίπρα που πληρώνουν τώρα τους λογαριασμούς και βλέπουν την οικονομία να καταρρέει.

ΣΥΜΦΩΝΑ με τις αναλύσεις των δημοσκόπων, τη μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, τον Σεπτέμβριο του 2015, την έδωσαν κατηγορίες πολιτών, όπως οι συνταξιούχοι που πίστεψαν τον πρωθυπουργό ότι δεν πρόκειται να μειωθούν περαιτέρω οι συντάξεις τους, αλλά και οι μικρομεσαίοι, που θεωρούσαν ότι η αγορά είχε δει τα χειρότερα. Ολοι διαψεύσθηκαν με το χειρότερο τρόπο και για αυτό εγκαταλείπουν μαζικά τον ΣΥΡΙΖΑ. Ενδεικτικό είναι ότι βάσει έρευνας της εταιρίας Prorata, μόλις το 8% των πολιτών δηλώνει σχεδόν βέβαιο ότι θα ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ, που αποτελεί πλέον και τη βάση του κυβερνώντος κόμματος.

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ήρθε και η δικαστική «κατραπακιά», που ακυρώνει το νόμο Παππά, στον οποίο είχε επενδύσει πολλά το Μαξίμου. Και σε αυτό το θέμα, η κυβέρνηση είχε ήδη χάσει την κοινή γνώμη, μετά τα κόλπα με τον Καλογρίτσα αλλά και το επερχόμενο «μαύρο» στα κανάλια που δεν πήραν άδεια στο διαγωνισμό-ρουλέτα. Ο κ. Τσίπρας είχε επενδύσει στο ζήτημα της διαπλοκής, όμως οι πολίτες γρήγορα διαπίστωσαν ότι πρόθεσή του δεν ήταν να πατάξει τα συμφέροντα αλλά να διαμορφώσει το δικό του σύστημα στα μέσα ενημέρωσης.

ΤΩΡΑ ο πρωθυπουργός, πολιτικά αποδυναμωμένος και με την οικονομία να μην δείχνει σημάδια ανάκαμψης, βρίσκεται μπροστά σε ένα «υπαρξιακό» δίλημμα: να επιχειρήσει ηρωική έξοδο ή να μείνει γαντζωμένος στην εξουσία για όσο διάστημα τα καταφέρει; Το σύστημα που τον περιβάλλει στο Μαξίμου τάσσεται υπέρ της παραμονής του στην καρέκλα μέχρι τέλους. Ομως, οι συνθήκες δεν είναι εύκολες. Οι δανειστές ζητούν «βαριά μέτρα» για το 2017, όπως η μείωση του αφορολογήτου στα 5.000 ευρώ και νέες ρυθμίσεις στο ασφαλιστικό, ώστε να περιορισθεί η κρατική επιχορήγηση. Για να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση η κυβέρνηση θα πρέπει να δεχθεί τη λήψη πρόσθετων μέτρων που δύσκολα θα αντέξει πολιτικά. Παράλληλα, πληθαίνουν οι φωνές ότι με την καθυστέρηση που υπάρχει ήδη στις αξιολογήσεις της ελληνικής οικονομίας η χώρα θα χρειαστεί παράταση του τρίτου Μνημονίου, που ήδη αποκαλείται και «τέταρτο πρόγραμμα».

ΕΠΟΜΕΝΩΣ, ο Δεκέμβριος είναι ένας κρίσιμος μήνας. Εάν το οικονομικό επιτελείο δεν έρθει σε συμφωνία με τους δανειστές, τότε είναι η χρυσή ευκαιρία για τον Τσίπρα να πραγματοποιήσει την ηρωική έξοδο, θέτοντας τα γνωστά θέματα για τους δανειστές, τις τρόικες εσωτερικού και τα λοιπά παραμύθια, ελπίζοντας σε μία διαχειρίσιμη ήττα.

ΕΑΝ ΠΑΛΙ επικρατήσουν οι φωνές για παραμονή μέχρι τέλους, τότε ο πρωθυπουργός θα σκοντάψει στις διαπραγματεύσεις της δεύτερης αξιολόγησης, αλλά και στον υψηλό πήχυ για πρωτογενές πλεόνασμα 1,75% το 2017, που δύσκολα μπορεί να επιτευχθεί με την παρούσα επενδυτική καχεξία. Με άλλα λόγια, η οικονομία θα τον υποχρεώσει σε κάλπες τους πρώτους μήνες του 2017. Επομένως, απαντήσεις στο ερώτημα «πότε φεύγουν;» θα δοθούν τον Δεκέμβριο.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής