Η προστασία του περιβάλλοντος δεν είναι πολυτέλεια, ούτε οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής καρπός θεωριών συνωμοσίας. Το πρόβλημα είναι παγκόσμιο, οι επιπτώσεις είναι ήδη ορατές και στην ελληνική επικράτεια.

Ο κίνδυνος ερημοποίησης αρκετών περιοχών στη χώρα και οι συνέπειες στην αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή τονίζουν την ανάγκη διαμόρφωσης ενός εθνικού σχεδίου δράσης, πριν είναι αργά.

Η οικονομία μας βασίζεται στον τουρισμό και η ανάπτυξη συνδέεται άμεσα με τη σύνδεση του τουριστικού προϊόντος με την αγροτική παραγωγή. Επιπλέον ο περιορισμός στη χρήση των πλαστικών είναι κρίσιμο στοιχείο για την προστασία των θαλασσών μας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, που τελευταία έχει φορέσει «οικολογικό μανδύα» και ενδιαφέρεται για τις φωτιές στον Αμαζόνιο, ως κυβέρνηση βαρύνεται γιατί πριμοδότησε τον ρυπογόνο λιγνίτη στην παραγωγή της ΔΕΗ μέσω της κατασκευής νέου εργοστασίου στην Πτολεμαΐδα αλλά και για την αδράνεια που επέδειξε σε περιβαλλοντικά ζητήματα, όπως η διαχείριση των απορριμμάτων, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να πληρώνει βαρύτατα πρόστιμα στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δείχνει ότι στις προτεραιότητες θα είναι τα ζητήματα περιβάλλοντος ενώ μία από τις πρώτες της κινήσεις ήταν ο καθαρισμός του τοξικού οικοπέδου στο Μάτι, όταν επί ένα χρόνο δεν είχε γίνει τίποτα απολύτως.

Αυτό που προέχει είναι να υπάρξει συντονισμένη δράση. Από τη στροφή στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τη διαχείριση των αστικών αποβλήτων μέχρι την προστασία των θαλασσών και την αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργούνται στον πρωτογενή τομέα από την άνοδο της θερμοκρασίας.

Η Ελλάδα διαθέτει αξιόλογο επιστημονικό δυναμικό που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για να διαχειριστεί τα ζητήματα περιβάλλοντος και, γιατί όχι, η χώρα μας να γίνει πρωτοπόρος σε αυτό τον τομέα στην Ευρώπη. Χρειάζεται σχέδιο και πολιτική βούληση για την εφαρμογή του…

Από την έντυπη έκδοση