Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Αλλά επειδή δεν τολμά να κοιτάξει κατάματα την ήττα του, του φταίει η επικοινωνία. Δεν επικοινώνησε, είπε, το έργο του. Ούτε που του περνά η ιδέα να αναρωτηθεί: Ποιο έργο; Το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει πλάι του κάποιος που να τον νοιάζεται. Να του μαζέψει όλες τις συνεντεύξεις του να του πει να τις διαβάσει μαζί και τη «σεντονειάδα» Θεσσαλονίκης, μη τυχόν και κατανοήσει ότι επαναλαμβάνει τα ίδια. Να ξεκολλήσει του είναι αδύνατον.

Λέγεται ότι το μετεκλογικό σοκ μπορεί να κρατήσει και χρόνο. Εξαρτάται από τον βαθμό της εξουσιομανίας. Οι πρώτες αντιδράσεις πάντως στο στρατόπεδο ΣΥΡΙΖΑ περιορίζονται σε απειλές που μένουν χωρίς αντίκρισμα. Τι να φοβηθεί ο Μητσοτάκης, όταν δουλεύει όσο κανείς… Λίγο δεν λες πως εκεί που ο Τσίπρας νόμιζε ότι είχε υπογράψει συμβόλαιο μονιμότητας με τους πολίτες, ξαφνικά να του κάνουν έξωση από το Μαξίμου. Η αλήθεια είναι ότι πολλοί αγάπησαν την εξουσία αλλά όπως αυτός και ο εσμός των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ κανείς.

Οταν στον ΣΥΡΙΖΑ μπορέσουν και ξεπεράσουν το αρχικό σοκ, θα επιστρέψουν στο παρελθόν τους: Να καταστρέφουν την πλατεία Συντάγματος. Η απώλεια της εξουσίας είναι σαν την αρχέγονη γνώση του ανθρώπου ότι εξέπεσε από τον Παράδεισο. Και καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνειδητοποιεί ότι η επαναφορά του είναι αδύνατη, θα επιχειρήσει να επιτεθεί -με όποιον τρόπο- ως εκδήλωση της βαθιάς οργής για την απώλεια της εξουσίας. Πόσω μάλλον αν στους επόμενους μήνες προχωρήσει η εξέταση -με όποιο τρόπο, πολιτικό ή δικαστικό- για την υπόθεση Νοβάρτις και βρεθεί το ηθικό πλεονέκτημα απέναντι στη Δικαιοσύνη την οποία είχε επιχειρήσει να καθυποτάξει η «πρώτη φορά Αριστερά». Η δεύτερη δεν φαίνεται ούτε με το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb.

Ο πρώην πρωθυπουργός και τα ηγετικά στελέχη του συμπεριφέρονται όπως οι προβεβηκότες τη ηλικία. Δηλαδή, ανασύρουν από το παρελθόν αποφάσεις και πράξεις τους τις οποίες περιβάλλουν με ηρωισμό. Θα βγουν στην κοινωνία να ζητήσουν συμμάχους, μιλώντας για πάλεμα, για αγώνα; Είναι πολύ νωρίς για να πείσουν. Μπορεί για τους συριζαίους ο χρόνος από την έξωση Μαξίμου να φαίνεται τεράστιος. Ομως, για τους πολίτες οι μνήμες της εξαπάτησης είναι πολύ νωπές. Ασε που αναπαλαιώθηκαν στη ΔΕΘ, πριν από λίγες μέρες. Η σύγκριση με την αμεσότητα και την αποτελεσματικότητα της διακυβέρνησης Μητσοτάκη είναι συντριπτική. Ας ήταν στη Βίτσα την Τρίτη να το διαπιστώσουν ιδίοις όμμασι.

Δεν τους μένει τίποτε άλλο από το να επιχειρήσουν να προσαρμοστούν στη νέα κατάσταση. Δηλαδή να αποδεχθούν ότι η θέση τους είναι στα έδρανα της αντιπολίτευσης. Αν δημιουργούν αυταπάτες ότι θα επανέλθουν σύντομα στην εξουσία, ας δουν ότι τις απορρίπτει η πραγματικότητα. Αν δεν υπάρξουν ριζικές αλλαγές στην πυραμίδα του ΣΥΡΙΖΑ, θα πορεύονται με το παρελθόν και δεν θα διαχειριστούν κανένα μέλλον. Εκεί θα κυριαρχήσει ο Μητσοτάκης.

Πιστεύω ότι θα στραφούν προς το ΚΙΝ.ΑΛ. το οποίο αντιμετωπίζουν ως δεξαμενή ή ως διαφυγόντα κέρδη. Οι αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν, χωρίς χρονοκαθυστέρηση, από την ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής είναι να καθαριστεί το θάμπωμα στην εικόνα που εκπέμπει. Οταν επιχειρεί να ασκήσει κριτική στη Νέα Δημοκρατία, με κόκκινες αφίσες, στέγες εργοστασίων ή πράσινες υψωμένες γροθιές και οι τελευταίοι σκεπτόμενοι πολίτες θα το… ξανασκεφτούν. Αυτού του είδους τα σοσιαλιστικού ρεαλισμού μηνύματα παραπέμπουν σε ένα παρελθόν που δεν είχε το ΠΑΣΟΚ και σ’ ένα μέλλον που δεν έχει το ΚΙΝ.ΑΛ. Ας αποφασίσει η ηγεσία του πώς αντιλαμβάνεται τη σοσιαλδημοκρατία, σε ποιες πληθυσμιακές ομάδες απευθύνεται, πώς μπορεί να πείσει και ποιες συμμαχίες οφείλει να κάνει. Τα αρνητικά μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση απομονώνουν, λέω εγώ…

Από την έντυπη έκδοση