Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Μετά από 4,5 χρόνια στην εξουσία δεν δικαιούνται να λένε πως η χώρα καταστράφηκε σε 50 ημέρες. Αναγνωρίζουμε προφανώς ότι δεν είχαν πλήρη ελευθερία κινήσεων, αφού οι δεσμεύσεις έναντι των εταίρων ήταν αυστηρές και συγκεκριμένες. Ωστόσο ακόμα και υπό ασφυκτικές συνθήκες, υπάρχουν πάντα τρόποι και διέξοδοι να λυθούν προβλήματα και να αμβλυνθούν παθογένειες. Το οικόπεδο στο Μάτι, για παράδειγμα, το οποίο θα καθάριζαν αλλά δεν πρόλαβαν, δεν χρειαζόταν χρήματα, αλλά μια πρωτοβουλία χωρίς ιδεοληψία: τη συνεργασία με ιδιωτικές εταιρίες, οι οποίες στο πλαίσιο της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης το έκαναν δωρεάν. Αλλά αν βλέπεις τους ιδιώτες ως μπαμπούλες, τότε πώς να τους πλησιάσεις;

Ας δούμε τώρα τη ΔΕΗ, την οποία θα έσωζαν αλλά δεν πρόλαβαν. Τι ακριβώς δεν έκαναν; Αδιαφόρησαν για τα μηνύματα της προηγούμενης διοίκησης που έλεγε δημοσίως ότι η Επιχείρηση χρειάζεται μέτρα στήριξης και ζητούσε αύξηση τιμολογίων και κατάργηση των ΝΟΜΕ. Απέφυγαν να λάβουν αντιδημοφιλείς αποφάσεις, όπως η μείωση των εκπτώσεων που απολάμβαναν οι εργαζόμενοι. Τι έκαναν; Διαφήμιζαν πως προστατεύουν τα ευάλωτα νοικοκυριά χωρίς να κάνουν ξεκαθάρισμα στους στρατηγικούς κακοπληρωτές, παραβλέποντας πως αν η ΔΕΗ «σκάσει» θα τινάξει στον αέρα το σύνολο της ελληνικής οικονομίας, ανάμεσά τους και τους πολίτες που υποτίθεται ότι προστάτευε. Έβρισκε μπαλώματα, όπως τα 300 εκατομμύρια ευρώ από τις ΥΚΩ, όταν η Επιχείρηση χρειαζόταν 900. Αλλά όταν βλέπεις τη ΔΕΗ ως το όχημα για να πουλήσεις κοινωνική πολιτική, πώς να ασκήσεις πραγματική πολιτική;

Ας δούμε και το θέμα των Εξαρχείων που θα τα καθάριζαν, αλλά δεν πρόλαβαν και πάλι. Ξεσηκώθηκαν και οι πέτρες της Κουμουνδούρου με την επιχείρηση εκκένωσης μιας κατάληψης, στην οποία είχαν οδηγηθεί πρόσφυγες και μετανάστες από διάφορους «πρόθυμους» αλληλέγγυους. Το τι ακούστηκε για ανθρώπινα δικαιώματα και κράτος καταστολής δεν λέγεται. Υπενθυμίζουμε, όμως, ότι το υπ. Προστασίας του Πολίτης επί ΣΥΡΙΖΑ, μετά από μακρά εγκληματική απραξία που ισοδυναμούσε με δόγμα ανοχής, αποφάσισε έστω και στο τέλος να κάνει κάποιες κινήσεις. Γιατί λοιπόν τώρα ανακαλύπτει ελέφαντες εκεί που δεν υπάρχουν; ή μήπως τα γυναικόπαιδα που οδηγήθηκαν στα λεωφορεία των ΜΑΤ τον Απρίλιο του ’19 επί ΣΥΡΙΖΑ είχαν λιγότερα δικαιώματα από τα γυναικόπαιδα που μετακινήθηκαν την περασμένη εβδομάδα;

Από την έντυπη έκδοση

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου