Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Η αντιπολιτευτική γραμμή είναι δεδομένη. Αυτό ήταν και το μόνο εύκολο της υπόθεσης. Στα ζητήματα μεταρρυθμίσεων υποδύονται τους αριστερούς συνδικαλιστές και ως προστάτες των κοινωνικών δικαιωμάτων καταγγέλλουν όσα προωθεί η κυβέρνηση. Ξεχνώντας, βέβαια, ότι στη δική τους τετραετία η μία στις δυο νέες προσλήψεις αφορούσε σε σύμβαση ελαστικής εργασίας με αποδοχές των τριακοσίων ευρώ. Στα επενδυτικά πρότζεκτ και τις ιδιωτικοποιήσεις υποδύονται τους αριστερούς ακτιβιστές καταγγέλλοντας ξεπούλημα και μη προστασία του περιβάλλοντος. Ξεχνώντας, βέβαια, ότι ήταν η κυβέρνηση που συμφώνησε και ψήφισε τη δημιουργία του Υπερταμείου, στο οποίο πέρασε όλη η δημόσια περιουσία έως το 2115 και ουσιαστικά αποτελεί το ενέχυρο των μνημονιακών δανείων. Για τις φοροελαφρύνσεις που φέρνει η νέα κυβέρνηση δεν μπορούν να πουν και πολλά. Τις ψηφίζουν και απλά ισχυρίζονται πως θα τις είχαν κάνει και εκείνοι αλλά δεν… πρόλαβαν. Τέλος, για τα πλεονάσματα ακολουθούν την πιο αστεία επιχειρηματολογία. Κατηγορούν την κυβέρνηση γιατί δεν μειώνει άμεσα το 3,5% που εκείνοι είχαν υπογράψει, όταν μάλιστα οι Τσίπρας και Τσακαλώτος στραγγάλισαν επί μια τριετία την οικονομία με πρωτογενή πλεονάσματα άνω του 4%.

ΑΛΛΑ παράλληλα υποτίθεται πως τρέχει και η επιχείρηση μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ. Τουλάχιστον όπως έχουν δηλώσει κορυφαία στελέχη της Κουμουνδούρου. Το ερώτημα είναι τι είναι αυτό που θέλουν να μεταλλάξουν και τι ακριβώς θέλουν να δημιουργήσουν. Ουσιαστικά ούτε οι ίδιοι κατέχουν τις απαντήσεις.

ΘΕΛΟΥΝ να γίνουν και τυπικά ένα νέο ΠΑΣΟΚ. Γιατί στην ουσία είναι ΠΑΣΟΚ καθώς αντιγράφουν πιστά όσα έκανε στο παρελθόν το παλαιό ΠΑΣΟΚ και η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων τους ψήφιζε επί δεκαετίες το ΠΑΣΟΚ. Είναι αστείο, λοιπόν, πως ενώ έχουν πασοκοποιηθεί πλήρως «σφάζονται» μεταξύ τους για το αν θα πρέπει να παραμείνουν στη ριζοσπαστική Αριστερά ή να μετακινηθούν στην ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία. Την ώρα μάλιστα που τα αντίστοιχα κόμματα σχεδόν σε όλη την Ε.Ε. βυθίζονται εκλογικά.

ΣΤΗΝ πραγματικότητα στον ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλουν να αλλάξουν τίποτα. Απλά θα καθορίζουν τη στάση τους ανάλογα με την πορεία της κυβέρνησης. Θεωρούν πως έχουν «κλειδωμένο» το 31,5% που έπιασαν στις 7 Ιουλίου. Αυτή είναι και η μεγάλη παγίδα για την αξιωματική αντιπολίτευση. Απέφυγαν την τελευταία στιγμή μια μεγάλη συντριβή με 15 μονάδες, παίζοντας το χαρτί της καταστροφολογίας, υποστηρίζοντας ότι η Ν.Δ. θα ξαναφέρει το ΔΝΤ και χρησιμοποιώντας συνθήματα τύπου «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά».

ΑΛΛΑ τώρα που αποδεικνύεται ότι η νέα κυβέρνηση όχι μόνο δεν έφερε το ΔΝΤ, αντιθέτως όμως φέρνει ελαφρύνσεις για τους πολίτες, τα πράγματα ζορίζουν για τον ΣΥΡΙΖΑ. Και εφόσον η κυβέρνηση επιτύχει υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης, επανεκκινηθεί η πραγματική οικονομία και αρχίσουν να αυξάνονται τα εισοδήματα, τότε θα καταρρεύσουν οριστικά και όλα τα υπόλοιπα, τα καταστροφολογικά επιχειρήματα της Κουμουνδούρου. Και τότε θα αποδειχθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στο… κενό.

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου