Η εικόνα, όμως, ενός ώριμου ανθρώπου ο οποίος μάλιστα έχει φτάσει στην κορυφή της Δικαιοσύνης με 42 χρόνια καριέρας να φωνάζει, «δεν παραιτούμαι, δεν παραιτούμαι», δεν είναι καθόλου συνηθισμένη. Γίνεται δε, ακόμα πιο ασυνήθιστη, όταν την ίδια στιγμή βοά όλος ο πολιτικός κόσμος, πέραν ενός κόμματος το οποίο δίνει τον νυν υπέρ πάντων αγώνα, για να μη χάσει ερείσματα στο «βαθύ κράτος».
Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ της κ. Θάνου βρέθηκε στο μικροσκόπιο του δημόσιου βίου και η επισκόπησή της εντόπισε πολλά ευρήματα. Απ’ αυτά η ευρωπαϊκή νομοθεσία ονομάζει «ίχνη πολιτικής επιρροής» και τα κρίνει απαγορευτικά για την ανάληψη της ευθύνης μιας ανεξάρτητης Αρχής.
ΔΕΝ είναι μόνο η βαθιά βουτιά στην επετηρίδα που χρειάστηκε για να βρεθεί πάνω-πάνω η κ. Θάνου και να διοριστεί πρόεδρος του Αρείου Πάγου. Χρειάστηκε να παρακαμφθούν άλλοι 8 ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί, ώστε να ανοίξει ο δρόμος της για την προεδρία του ανωτάτου δικαστηρίου. Εγινε για πρώτη φορά αυτό; Οχι, γι’ αυτό και δεν είναι ίσως το σημαντικότερο. Η ανεξαρτησία της κ. Θάνου δοκιμάστηκε κυρίως μετά τη λήξη της θητείας της. Την οποία ωστόσο επιχείρησε να παρατείνει με έναν κατάφωρα αντισυνταγματικό τρόπο και γι’ αυτό απέτυχε. Η προσπάθεια όμως κατεγράφη και παραμένει χαρακτηριστική. Ο Α. Τσίπρας όταν επέλεγε πρόεδρο του Α.Π. ήξερε ότι επέλεγε και υπηρεσιακό πρωθυπουργό. Αφού, όπως απεδείχθη, είχε προαποφασίσει τις επόμενες κινήσεις του, μετά την κολοσσιαία κωλοτούμπα του δημοψηφίσματος. Ηξερε ότι θα πάει σε πρόωρες εκλογές, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του στο τότε συμβούλιο των πολιτικών εκλογών. Και ως γνωστόν πήγε στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 και η κ. Θάνου έγινε υπηρεσιακός πρωθυπουργός. Η κ. Θάνου δεν είχε αντιληφθεί τίποτα απ’ όλα αυτά τα σημαντικά που γινόντουσαν και εκ των πραγμάτων τη συμπεριελάμβαναν προσωπικά;
Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ της κ. Θάνου όμως δοκιμάστηκε ουσιαστικά και σκληρά, μετά την ολοκλήρωση της θητείας της στην ηγεσία του Α.Π. Τότε που ως «εθελόντρια» βρέθηκε στον σκληρό πυρήνα της διακυβέρνησης του Α. Τσίπρα. Προσφέροντας τις άμισθες υπηρεσίες της και συμβάλλοντας στη διαχείριση κρίσιμων νομικο-πολιτικών υποθέσεων, οι οποίες απασχόλησαν έντονα τον δημόσιο βίο. Εκ της θέσεως της, ως επικεφαλής τον νομικού γραφείου του πρωθυπουργού, δεν μπορεί παρά να υπέπεσαν στην αντίληψή της οι ευαίσθητες υποθέσεις που είχαν και πολιτικό ενδιαφέρον κι «έτρεξαν» με τις ευλογίες του τότε Μ. Μαξίμου. Από την ίδια θέση, είχε το προνόμιο να έχει πρόσβαση στον πρωθυπουργό, αλλά και σε διαβαθμισμένες πληροφορίες, που ελάχιστοι άλλοι είχαν. Η δε συνεργασία πρέπει να ήταν τόσο άψογη, ώστε ο Α. Τσίπρας έσπευσε να τη διορίσει στην ηγεσία της Επιτροπής Ανταγωνισμού, η οποία, όπως οι περισσότεροι γνωρίζουν, είναι μια εξαιρετικά «λεπτή» θέση με πολιτικές προεκτάσεις. Προς τούτο απαιτήθηκε η άθροιση των ψήφων του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ και της ΧΑ, κόντρα σε όλα τα άλλα κόμματα της τότε αντιπολίτευσης. Τότε ήταν που έπεσε και το «φύλλο συκής» της ανεξαρτησίας της.
ΠΑΡ ΟΛΑ αυτά χθες η κ. Θάνου μιλώντας στον ΑΝΤ1 επέμεινε ότι είναι ανεξάρτητη προσωπικότητα, καθώς και ότι δεν παραιτείται, παρά την εκπεφρασμένη βούληση της νόμιμης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Στην εναγώνια προσπάθειά της να εξαντλήσει τη θητεία της, δεν δίστασε να έρθει σε σύγκρουση και τον ίδιο της τον εαυτό. Ο οποίος -όχι πριν από πολλά χρόνια- είχε υποστηρίξει ότι οι συνταξιούχοι ανώτατοι δικαστικοί δεν πρέπει να καταλαμβάνουν θέσεις σε ανεξάρτητες αρχές. Αλλά, όπως είπε χθες ουσιαστικά, αφού επικράτησε άλλη άποψη και το κάνουν κι άλλοι, είπε να το κάνει και η ίδια…Οταν ένας άλλος πρωθυπουργός της ζήτησε να τον βοηθήσει αναλαμβάνοντας σύμβουλός του, το δέχθηκε, γιατί, όπως είπε, «μου το ζήτησε ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, όποιος κι αν ήταν». Τώρα, όμως, που ένας άλλος πρωθυπουργός της Ελλάδας της ζητά να βοηθήσει αποχωρώντας, προτάσσει την ανεξαρτησία της και αρνείται. Δείγμα κι αυτό της συνέπειας, της ειλικρίνειας και της πραγματικής ανεξαρτησίας.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ κοινωνικά διδακτικό, ούτε ευχάριστο, πρόσωπα που έφτασαν να διακονήσουν ύπατα αξιώματα, όπως η προεδρία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, να συμπεριφέρονται με τον παιδικό εγωισμό των πιτσιρικιών, που μαλώνουν στην παραλία για το τίνος είναι το παιχνίδι. Ούτε εκπέμπει καλό παράδειγμα η πείσμων συμπεριφορά τού «δεν παραιτούμαι, δεν παραιτούμαι».
Τραμπ, Μπάιντεν και το δράμα των ομήρων
Η ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΣΚΕΥΩΡΙΑΣ
Μια σκευωρία όπως η «πολιτική Novartis» είναι άγρια από μόνη της. Είναι αδίστακτη και χυδαία μόνο από τη σύλληψη της ιδέας. Γίνεται όμως κυριολεκτικά βάρβαρη, καθώς μαθεύονται κάποιες «λεπτομέρειες». Οπως π.χ. πως έσπασαν τις θυρίδες της συζύγου και του αδελφού του Α. Σαμαρά, όταν οι εισαγγελικές αρχές ερευνούσαν -με μένος, όπως αποδεικνύεται- να βρουν το… περιεχόμενο των… τροχήλατων βαλιτσών.
Η Γεωργία Σαμαρά όταν διατάχθηκε η έρευνα βρισκόταν στις Βρυξέλλες συνοδεύοντας τον σύζυγό της. Και μόλις το έμαθε προθυμοποιήθηκε να πάρει το πρώτο αεροπλάνο και να έρθει να ανοίξει τη θυρίδα της. Οχι! Τα «λαγωνικά» του «παραδικαστικού» ήταν ασυγκράτητα. Την έσπασαν. Ακόμα χειρότερα ήταν τα πράγματα με τον αδελφό του Α. Σαμαρά, Αλέξανδρο. Οταν διατάχθηκε η έρευνα και στη δική του θυρίδα, νοσηλευόταν στο νοσοκομείο με εγκεφαλικό. Χαμπάρι οι «εντεταλμένοι». Την έσπασαν και τη δική του θυρίδα. Και τι βρήκαν; Τίποτα «περίεργο». Με αποτέλεσμα προχθές ο φάκελος για τον Α. Σαμαρά να μπει στο αρχείο.
Κι έτσι μένουν να «χάσκουν» οι σπασμένες θυρίδες, χωρίς το παραμικρό σώμα εγκλήματος, αλλά γεμάτες από το μίσος και την απανθρωπιά εκείνων που αποφάσισαν να βρουν «κλοπιμαία». Να δολοφονήσουν χαρακτήρες και να εξοντώσουν πολιτικά όσους φθόνησαν και μίσησαν.
Η γελοιότητά τους κορυφώθηκε χθες, όταν κυκλοφόρησε η αμήχανη και καταφανώς κουτή εκδοχή πως το «ότι δεν βρέθηκαν χρήματα δεν σημαίνει ότι αμφισβητήθηκαν οι καταθέσεις των μαρτύρων»! Επειδή η αμηχανία είναι κακός σύμβουλος και ο πανικός χειρότερος, είναι βέβαιο ότι θα ακουστούν και θα γραφτούν πολύ πιο γελοίες δικαιολογίες όσο προχωρά η έρευνα για το πώς στήθηκε η σκευωρία της Novartis.
ΣΥΡΙΖΑ ΧΩΡΙΣ ΜΠΑΧΑΛΟ, ΣΚΟΡΔΑΛΙΑ ΧΩΡΙΣ ΣΚΟΡΔΟ…
Στον πυρήνα της σκέψης του ΣΥΡΙΖΑ σημάδεψε ο υπ. Εσωτερικών Τ. Θεοδωρικάκος μιλώντας χθες για την κυβερνησιμότητα των Δήμων και των Περιφερειών: Καθιερώνοντας την απλή αναλογική είπε «το μόνο που σας ενδιέφερε ήταν το μπάχαλο σε έναν θεσμό που δεν σας πειράζει να φτάσει σε αυτήν τη θέση που έχει φτάσει σήμερα».
Ο Τ. Θεοδωρικάκος, γνωρίζοντας καλά την «αριστερή σκέψη», με μόλις 25 λέξεις συνόψισε και αποκάλυψε όλη τη μεθόδευση του ΣΥΡΙΖΑ με την απλή αναλογική. Ξέροντας ότι η παρουσία του στην Τ.Α. ήταν ανύπαρκτη -όπως επιβεβαίωσαν πανηγυρικά οι πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές- επιδίωξε την πλήρη μπαχαλοποίησή της, μήπως και μέσα στο χάος βρει ρόλο και «ξεροκόμματα εξουσίας». Αλλωστε τον δρόμο τον είχε δείξει ο Μεγάλος Τιμονιέρης λέγοντας «μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση»…
ΑΠΟΡΙΕΣ
1. Ο Π. Πολάκης είπε ότι η υπόθεση της Επιτροπής Ανταγωνισμού θα φτάσει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Εκεί ο ίδιος θα την υποστηρίξει;
2. Οταν ο Γ. Γεραπετρίτης έλεγε στον Α. Τσίπρα «κάποιος πρέπει να δουλέψει», είναι βέβαιο ότι ο τέως πρωθυπουργός κατάλαβε τι του είπε;