Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης

Εκατοντάδες πολυκατοικίες, ειδικά στις μεγάλες πόλεις, έχουν μετατραπεί σε «rooms to rent», η φοροδιαφυγή είναι μεγάλη, τα ενοίκια έχουν εκτοξευθεί – για να μην αναφέρουμε τα ζητήματα ασφαλείας, που είναι παραπάνω από υπαρκτά.

Υπάρχει όμως μόνον αυτή η πλευρά; Προφανώς, όχι. Αν λάβει κανείς υπόψη του ότι μετά τη μεγάλη πτώση των επιτοκίων, τη δεκαετία του 2000, που οδήγησε στην έκρηξη των στεγαστικών δανείων και τη συνακόλουθη «φούσκα» στα ακίνητα, ήλθε η υπερφορολόγηση της εποχής των Mνημονίων, με καταστροφικά αποτελέσματα για χιλιάδες ιδιοκτήτες, που βρέθηκαν να είναι συνιδιοκτήτες, τόσο με το Δημόσιο όσο και με τις τράπεζες.

Τα τελευταία χρόνια οι μισθώσεις τύπου Airbnb άλλαξαν το τοπίο για πολλούς από αυτούς τους ιδιοκτήτες: μία νέα αγορά γεννήθηκε από το πουθενά – χιλιάδες σπίτια ανακαινίστηκαν και πάμπολλοι πολίτες περιμένουν πλέον ήσυχοι το εκκαθαριστικό του ΕΝΦΙΑ, στα τέλη του Αυγούστου.

Παράλληλα, στις τουριστικές περιοχές της χώρας υπάρχουν πια επιλογές για εκείνους, Ελληνες και ξένους, που θέλουν να περάσουν κάποιες ημέρες εκεί: ειδικά για τα υψηλότερα βαλάντια προσφέρονται πλέον κατοικίες με παροχές που δεν υπάρχουν στις κλασικές ξενοδοχειακές μονάδες, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων.

Μάλιστα, η είσοδος όλων αυτών των κατοικιών στην αγορά ρυθμίζει σε κάποιο βαθμό και τις τιμές, που με τον τρόπο αυτό διατηρούνται σε ανεκτά επίπεδα – κάτι που στο τέλος αναβαθμίζει το συνολικό τουριστικό προϊόν της χώρας: μετά τα συνεχή ρεκόρ των προηγούμενων χρόνων, η τάση είναι να αυξηθούν οι τιμές, τόσο για τη διαμονή όσο και για την εστίαση. Επομένως, οτιδήποτε λειτουργεί συμπληρωματικά μειώνει τα προβλήματα ανταγωνιστικότητας της ελληνικής αγοράς.

Βεβαίως, όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι οι βραχυχρόνιες μισθώσεις είναι πανάκεια, ούτε ότι θα πρέπει να λειτουργούν χωρίς έλεγχο. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ξορκίζουμε -και μάλιστα, κατά περίπτωση- οτιδήποτε δίνει διεξόδους σε χιλιάδες πολίτες.

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου