Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης
Βεβαίως, όλα αυτά έχουν ξανασυμβεί. Η εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία είναι μία κατάκτηση της μεταχουντικής Ελλάδας – μια κατάκτηση την οποία η νέα γενιά τη θεωρεί αυτονόητη. Αλλά δεν ήταν πάντοτε έτσι…
Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση που απέρχεται είχε μοναδικά χαρακτηριστικά: δύο κόμματα, τα οποία γιγαντώθηκαν μέσα στη μεγαλύτερη οικονομική κρίση που χτύπησε τη μεταπολεμική Ελλάδα, συγκυβέρνησαν για 4,5 χρόνια.
Το δίδυμο Τσίπρα – Καμμένου έμελλε να απολαύσει τη μεγαλύτερης χρονικής διάρκειας διακυβέρνηση των χρόνων του Μνημονίου. Τα αποτελέσματά τους κρίθηκαν στις ευρωεκλογές – και κρίνονται τελεσίδικα στην κάλπη της 7ης Ιουλίου.
Ο Αλέξης Τσίπρας επαίρεται ότι ήταν εκείνος που έβγαλε τη χώρα από την εποχή των Μνημονίων – και την οδήγησε σε μία «νέα κανονικότητα».
Στην πραγματικότητα, η μόνη κανονικότητα στην οποία επέμεινε η ελληνική κοινωνία ήταν εκείνη της εναλλαγής των κυβερνήσεων: ο Αλέξης Τσίπρας θεώρησε κάποια στιγμή ότι δεν τον αφορούσε η φθορά της εξουσίας. Οτι είχε ανακαλύψει έναν κρυφό δίαυλο επικοινωνίας με τη λαϊκή πλειοψηφία, που θα του επέτρεπε να βγαίνει πάντοτε νικητής στην κάλπη.
Ντόναλντ Τραμπ και Δαλάι Λάμα
Τώρα πια, βιώνει και ο ίδιος όσα έζησαν οι προηγούμενοι: δεν υπάρχουν εξαιρέσεις στην κυβερνητική φθορά. Ο,τι ανεβαίνει, κατεβαίνει…
Αυτό που θα κληθεί να μάθει τώρα η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι πως ό,τι πέσει, δύσκολα ξανασηκώνεται. Τα αίτια της εκρηκτικής ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ, από το 2012 ως το 2015, μπορεί να διδάσκονται κάποια στιγμή στα σχολεία, αλλά εντέλει δεν ήταν το πρώτο -ούτε ασφαλώς θα είναι το τελευταίο- κόμμα που κατάφερε να εμπνεύσει την ελπίδα σε ένα σημαντικό τμήμα της ελληνικής κοινωνίας.
Μετά από 4,5 χρόνια, η ελπίδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει πια – και το χειρότερο είναι ότι δεν πέθανε τελευταία. Κι αυτό που μένει, είναι η διαχρονικά ανεξάντλητη δυνατότητα του Αλέξη Τσίπρα να ναρκοθετεί τα επόμενα βήματά του: ακόμα κι αν ξεχαστούν όσα έλεγε για τους πολιτικούς που ανεβαίνουν σε κότερα, πώς θα υποδεχθεί στο Μέγαρο Μαξίμου «τον γιο του αποστάτη»;
Από την έντυπη έκδοση
*Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου