Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Όλες οι εκτιμήσεις και όλες οι υποθέσεις πάνω στις οποίες στηρίχθηκε αποδείχθηκαν λάθος. Όλες. Με αποτέλεσμα τώρα να ζούμε τις τελευταίες μέρες της πιο «αδιάφορης» προεκλογικής περιόδου, η οποία όμως θα επιφέρει μια από τις μεγαλύτερες αλλαγές της Mεταπολίτευσης.

ΤΟ ΣΧΗΜΑ είναι οξύμωρο. Όσο οξύμωρη και ανορθόδοξη αποδείχθηκε η αλαζονική σκέψη του Α. Τσίπρα. Ο οποίος τώρα έχει μετανιώσει που δεν ενέδωσε στο «γαργάλημα» των συντρόφων και δεν έκανε τις εθνικές εκλογές μαζί με τις ευρωεκλογές. Είναι απογοητευμένος γιατί δεν τον ακούει σχεδόν κανείς. Οι συγκεντρώσεις που κάνει είναι πολύ μικρές και οι συνεντεύξεις που δίνει δεν βγάζουν ειδήσεις και περνούν στο ντούκου. Η απογοήτευση του Α. Τσίπρα είναι καταφανής. Στον τρόπο που μιλάει, στις κινήσεις του, στην έλλειψη έμπνευσης και πάθους σε αυτά που λέει. Δίνει την εικόνα του ανθρώπου που μετράει τις μέρες και περιμένει να απολυθεί από το στρατό. Κι όλα αυτά γιατί συνειδητοποίησε ότι όχι μόνο «δεν γυρίζει το παιχνίδι», αλλά και το εκλογικό αποτέλεσμα που άφησαν πίσω τους οι ευρωεκλογές είναι σαν το μπετόν. Δεν «σπάει» προς τα κάτω και μπορεί να ανέβει προς τα πάνω.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι ο Α. Τσίπρας μόλις άρχισε να συνέρχεται κάπως από το σοκ που υπέστη στις 26 Μαΐου έκανε σχεδόν ό,τι μπορούσε. Ξέροντας πως δεν είχε αφήγημα, δεν είχε χρόνο και δεν του είχε απομείνει πολιτικό κεφάλαιο. Προσπάθησε να βάλει λόγια στο στόμα του Κ. Μητσοτάκη και μετά να τον κατατροπώσει. Προσπάθησε να κινδυνολογήσει για το μέγεθος της καταστροφής που θα σήμαινε η νίκη της Ν.Δ. Και προσπάθησε με κάθε τρόπο να συμπαρασύρει τον Κ. Μητσοτάκη σε ένα «ντιμπέιτ αρένα» με «ελεύθερα χτυπήματα» πάνω και κάτω από τη ζώνη. Πάλι δεν του βγήκε.

ΚΙ ΕΤΣΙ αποφάσισε τη μόνη κίνηση που θα μπορούσε να κάνει ώστε να προσελκύσει κάποιο ενδιαφέρον. Αποφάσισε να σπάσει το «εμπάργκο-σύμβολο» και να πάει στον ΣΚΑΪ. Και μόνο η είδηση προκάλεσε αίσθηση. Οχι μόνο γιατί μόλις λίγες μέρες νωρίτερα είχε διαμηνύσει σε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ πως όποιοι σπάσουν το εμπάργκο θα τεθούν εκτός ψηφοδελτίων. Ούτε γιατί έκανε ακόμα μια μεγαλειώδη κωλοτούμπα, η οποία στην ουσία της αποκαλύπτει τον πολιτικό πανικό που τον διακατέχει. Ξέροντας ότι έχει χάσει τις εκλογές ψάχνει απεγνωσμένα για «κάτι» που μπορεί να προκαλέσει αναταραχή κι έστω και την τελευταία στιγμή να διαφοροποιήσει κάπως τη δυσμενή γι’ αυτόν πραγματικότητα. Και υπ’ αυτή την έννοια η απόφαση του Α. Τσίπρα να κάνει τον «ήρωα», ο οποίος πάει να «παίξει» στο «γήπεδο του εχθρού», είναι μια έξυπνη απόφαση. Η έκβαση της αποψινής συνέντευξης του πρωθυπουργού, που έχει εξασφαλισμένη τηλεθέαση, θα δείξει αν τελικά ο Α. Τσίπρας άδραξε την ευκαιρία που ο ίδιος δημιούργησε ή αν ήταν ακόμα μια «πατητή» σε έναν μισοπνιγμένο και εξουθενωμένο κολυμβητή.
Ο Α. ΤΣΙΠΡΑΣ, μες την απελπισία του, προσβλέπει σε κάτι καλό. Το οποίο ίσως ούτε ο ίδιος μπορεί να το προσδιορίσει. Αλλά και δεν έχει να χάσει πολλά. Είναι σαν τον βρεγμένο που δεν φοβάται τη βροχή. Ή, όπως λένε στο χωριό μου, «τι παπί, τι μούσκεμα».

Φεύγοντας παίρνει μαζί του και τη 17Ν…

Ένα από τα πρώτα νομοθετήματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. ήταν ο ευνοϊκός νόμος, που θεωρήθηκε έως και φωτογραφικός, για την αποφυλάκιση του Σ. Ξηρού. Μετά ήρθαν ο νόμος Παρασκευόπουλου, η κατάργηση των φυλακών υψίστης ασφαλείας, οι ευκολότερες άδειες στον Κουφοντίνα, οι μεταγωγές των τρομοκρατών σε «καλύτερες φυλακές» και μια σειρά άλλων ρυθμίσεων, οι οποίες έκαναν καλύτερη κι ευκολότερη τη ζωή των δολοφόνων της 17Ν. Μέχρι που έγινε το «μεγάλο μπαμ» με το νέο Ποινικό Κώδικα, ο οποίος ψηφίστηκε άρον άρον από μια κυβέρνηση, ουσιαστικά ήταν υπηρεσιακή, και ο οποίος επιτρέπει στους τρομοκράτες, από σήμερα κιόλας, να κάνουν αίτηση αποφυλάκισης. Και το αργότερο έως το τέλος του μήνα να είναι ελεύθεροι, φορώντας μόνο το «βραχιολάκι». Ο Κουφοντίνας, που συνελήφθη τελευταίος, θα κάνει λίγη υπομονή έως τον Σεπτέμβριο, οπότε συμπληρώνει κι αυτός 17 χρόνια κράτησης και θεμελιώνει δικαίωμα για αίτημα αποφυλάκισης. Ο νέος κώδικας που ψηφίστηκαν γρήγορα γρήγορα, χωρίς συζήτηση και στα μουλωχτά, παρά τις έντονες αντιδράσεις μεγάλου μέρους του νομικού κόσμου, αλλά και δικαστικών ενώσεων, την έκανε τη δουλειά του. Ακόμα κι αν η επόμενη κυβέρνηση τον αλλάξει ξανά, για τους καταδικασμένους πολύ-ισοβίτες τρομοκράτες θα ισχύουν οι ευνοϊκότερες διατάξεις του «Π.Κ. της Αριστεράς». Σχεδόν χωρίς να το πάρει χαμπάρι κανείς οι αρχηγοί και οι δολοφόνοι εκτελεστές της 17Ν θα είναι ελεύθεροι, ελεγχόμενοι μόνο από το «βραχιολάκι». Το οποίο, όπως διαπιστώθηκε πρόσφατα με το στέλεχος της Siemens που το εξουδετέρωσε κι έφυγε στο εξωτερικό, παραβιάζεται. Αλλά ίσως δεν είναι αυτό το σημαντικότερο. Πιο ενδιαφέρον φαίνεται ένα αντικειμενικό γεγονός: Η 17Ν θα είναι έξω όταν στην κυβέρνηση θα είναι η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση.

Ψέματα και για τη φωτιά στην Κινέτα

Ακόμα ένα ψέμα της κυβέρνησης αποκάλυψε η έρευνα του πραγματογνώμονα που όρισε η Εισαγγελία για τη διερεύνηση της περσινής φωτιάς στην Κινέτα. Η έρευνα του επιπυραγού Δ. Λιότσιου απέδειξε ότι η πυρκαγιά δεν ήταν αποτέλεσμα εμπρησμού, όπως φώναζε τότε η μονίμως αυτοθυματοποιούμενη κυβέρνηση. Αιτία της καταστροφικής πυρκαγιάς ήταν ένας σπασμένος μονωτήρας, από τον οποίο και ξεκίνησε το κακό. Όπως στο Μάτι, έτσι και στην Κινέτα, η κυβέρνηση, υποκρινόμενη και ψευδόμενη, προσπάθησε να εμφανιστεί θύμα «σκοτεινών κύκλων» και «οργανωμένων εμπρηστών». Θέλοντας έτσι και να συντηρήσει το μύθο της διωκόμενης Αριστεράς, αλλά και να συγκαλύψει τις πραγματικές ευθύνες της. Ο σπασμένος μονωτήρας είναι αποτέλεσμα της κακής συντήρησης. Και η κακή συντήρηση, όχι μόνο στη ΔΕΗ, έχει κυριολεκτικά διαλύσει τις υποδομές της χώρας.

Απορίες

1. Τον 60άρη Τριπολιτσιώτη, που είπε στον Τσίπρα να πάει στον ΣΚΑΪ, μήπως τον λένε Βαγγέλη;

2. Άραγε θα αντέξει ο Πολάκης να δει το φίλο τους το «βοθροκάναλο της διαπλοκής»;

3. Αληθεύει αυτό που ακούγεται σε νομικούς κύκλους, ότι ο έλεγχος των δικαστών που απάλλαξαν τον αδελφό του Α. Τσίπρα δεν είναι καθόλου ανώδυνος;