Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης

Αυτή τη φορά – και παρά τις πολύ μεγάλες διαφορές που έχουν μεταξύ τους οι μετρήσεις των διαθέσεων της κοινής γνώμης – το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ένα και μοναδικό: η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας πρέπει να θεωρείται δεδομένη.

Προφανώς, είναι ακόμα πολύ νωρίς. Απομένουν αρκετές ημέρες ως το ραντεβού με τις κάλπες – και ουδείς μπορεί να γνωρίζει τι θα συμβεί ως τότε. Ομως, με βάση τα σημερινά δεδομένα, τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά…

Η Νέα Δημοκρατία αρχίζει να προσεγγίζει ποσοστά κοντά στο 40%, ενώ – με βάση τις δημοσκοπήσεις – ο ΣΥΡΙΖΑ σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να φτάσει το 30%. Μάλιστα, σε κάποιες μετρήσεις οι ψηφοφόροι του εμφανίζονται να τον επιλέγουν με βασικό κριτήριο την επιβράβευση της πολιτικής του – ένα κριτήριο που δεν μπορεί να θεωρηθεί ως το πλέον αξιόπιστο: όπως είναι φανερό, μπορεί ένας πολίτης να θέλει να επιβραβεύσει την απερχόμενη κυβέρνηση – και να το εννοεί – αλλά στην πορεία προς τις εκλογές ενδέχεται να του προκύψει κάποια άλλη αιτιολόγηση ψήφου, για κάποιο άλλο κόμμα.

Συμπληρωματικά, είναι αρκετά δύσκολο να κρατήσει ή να αυξήσει ο ΣΥΡΙΖΑ τα ποσοστά του λόγω ψήφου επιβράβευσης, επειδή η Ν.Δ. ακολουθεί ως τώρα μία γραμμή φαινομενικά εντελώς αταίριαστη με τις συνθήκες μίας εθνικής εκλογής: σε αντίθεση με τις αρχές της προεκλογικής περιόδου των ευρωεκλογών, ο κ. Μητσοτάκης δεν πολώνει την κατάσταση για κανένα λόγο. Η πόλωση, με δεδομένη τη μεγάλη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στο πρώτο ημίχρονο των εκλογών, θα τον βοηθούσε να συντηρήσει την αφοσίωση των ψηφοφόρων του ως την εθνική κάλπη – αλλά η Ν.Δ. δεν του ρίχνει σωσίβιο…

Βεβαίως, κανείς δεν γνωρίζει τι θα φέρει η αυριανή μέρα. Μπορεί η πόλωση να βγει από το ψυγείο – και να αλλάξουν άρδην τα πράγματα. Οπως κανείς δεν ξέρει πόσοι από εκείνους που απαντούν στις δημοσκοπήσεις θα πάνε να ψηφίσουν στις 7 Ιουλίου. Αλλά ποιοι είναι πιθανότερο να μην πάνε; Εκείνοι που ξέρουν ότι χάνουν ή εκείνοι που ξέρουν ότι νικούν;

*Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου