Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Ούτε στην μπάλα, ούτε στο μπάσκετ, ούτε στα μαθήματα. Αλλά πάντα, με έναν δικό τους τρόπο, προσπαθούσαν να δείξουν ότι ήταν «καλοί» και «μέσα σε όλα». «Ηξεραν», «είχαν κάνει», «τότε που» -και κανείς δεν ήταν εκεί για να έχει δει- «και πού σ’ τα να λέω». Καλά παιδιά κατά τ’ άλλα. Και οι περισσότεροι απ’ αυτούς συνήθως συμπαθείς σε όλους. Γιατί είχαν την ιδιαιτερότητα και την πλάκα τους. Τους κάναμε παρέα και συνήθως προσπαθούσαμε να τους κάνουμε να νιώσουν καλύτερα. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς δεν το έκαναν με δόλο, από έπαρση ή από κακία. Αυτό ήταν το στυλ τους και η «χάρη» τους. Οι λιγότεροι απ’ αυτούς που είχαν πείσει τους εαυτούς τους ότι ήταν κάτι άλλο απ’ αυτό που πραγματικά ήταν δεν έπειθαν κανέναν άλλον. Αρκούσε π.χ. η πρώτη απόπειρα για σουτ στο προαύλιο του σχολείου ή μια απάντηση σε ερώτηση καθηγητή. Αυτοί συνήθως «έτρωγαν» γρήγορα «κόκκινη» από την παρέα και υφίσταντο τη σκληρή μαθητική καζούρα.

ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ των μαθητικών χρόνων ήρθαν απρόσκλητες. Μόνο ερέθισμα η ακρόαση της «αθλητικο-πολιτικής» συνέντευξης που έδινε ο Α. Τσίπρας προχθές το βράδυ στον Ρ/Σ Sport 24 103,3. Ακούγοντάς τον να λέει ότι έχει παίξει μπάλα στις αλάνες των Αμπελοκήπων, εκεί όπου έπαιζε και ο Δομάζος, μου ήρθε στο νου ο συμμαθητής μου ο Πέτρος. Χοντρούλης, ανασούμπαλος, εξυπνάκιας και κυρίως μηδέποτε συμβιβασθείς με το πόσο άμπαλος ήταν. Οχι μόνο πίστευε ότι ήταν παικταράς, αλλά απαιτούσε και να του αναγνωριστεί. Και ήταν και σίγουρος ότι «ξέρει» και ότι δεν χρειάζεται ούτε να μάθει ούτε να προπονηθεί και να προσπαθήσει. Εξ ου και κάθε φορά που εμφανιζόταν ακουγόταν το «καλώς τον, τον Κρόιφ»…

ΔΕΝ ΞΕΡΩ τι απέγινε ο «Κρόιφ». Χαθήκαμε. Αλλά η εικόνα του έρχεται πολλές φορές στη μνήμη μου, καθώς η συμπεριφορά και οι αντιδράσεις του διεκδικούν θέση στο «τυπολόγιο χαρακτήρων». Και προχθές το βράδυ τον «είδα» ή για την ακρίβεια τον άκουσα… πρωθυπουργό. Δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία αν ο σωματότυπος του Α. Τσίπρα δεν είναι ο ορισμός του αθλητικού τύπου. Και, υπ’ αυτή την έννοια, μπορεί και να κλότσαγε καλά το τόπι όταν ήταν μικρός, μπορεί και όχι. Αλλωστε, οι πιο «μεγάλοι γνώστες» και οι πιο φανατικοί οπαδοί ενός αθλήματος συνήθως είναι αυτοί που δεν το έπαιξαν ποτέ καλά. Αλλά πραγματικά δεν είναι αυτό το σοβαρό.

Ο ΠΕΤΡΟΣ μού θύμισε τον Α. Τσίπρα ή ο Α. Τσίπρας τον Πέτρο -δεν είμαι απολύτως σίγουρος τι ακριβώς συνέβη- γιατί ήρθαν στο νου όλα όσα έχει κάνει ότι ξέρει ο πρωθυπουργός αυτά τα 4,5 χρόνια που κυβερνά. Ενας άνθρωπος του οποίου η όποια παιδεία -είναι ολοφάνερο πια- είναι «πάνω-πάνω». Ενας άνθρωπος που έχει υποπέσει στα γνωστικά και γλωσσικά ατοπήματα στα οποία έχει υποπέσει ο Α. Τσίπρας δεν μπορεί να διανοείται να πει π.χ. «η οικονομία είναι το ατού μου» ή «μη μιλάτε τώρα, σας μιλάει ο πρωθυπουργός της χώρας». Ενας άνθρωπος που ομολόγησε αυταπάτες όταν… διαπραγματευόταν το 2015 και «χόρευε» όλη την Ε.Ε., που αγνοούσε ότι υπάρχουν θαλάσσια σύνορα, που δεν ήξερε τι ήταν η Δημοκρατία του Ιλιντεν, που αγνοούσε ότι δεν είναι άλλο νησί η Μυτιλήνη κι άλλο η Λέσβος, που, μηχανικός ων, μίλησε για στροφή 360 μοιρών, που…, που…, που, ε, αυτός ο άνθρωπος είναι «ο Πέτρος ο συμμαθητής μου».

Ο ΟΠΟΙΟΣ αντλεί ποδοσφαιρική παιδεία παίζοντας στις ίδιες αλάνες όπου έπαιζε και ο Δομάζος, αποκτά αριστεροσύνη εκφωνώντας επικήδειο στην κηδεία του Φ. Κάστρο, αντλεί διπλωματική υπόσταση πιστεύοντας ότι είχε δίπλα του τον Κίσινγκερ και όχι τον Ν. Κοτζιά και έκανε ατού του την οικονομία μαθητεύοντας δίπλα στον Γ. Βαρουφάκη.

ΑΠΛΩΣ έρχεται κάποια στιγμή που όλα αυτά μαζί κάνουν τη «μεγάλη εικόνα» του ανθρώπου. Η οποία, όσο μεγάλη ή μικρή είναι, είναι και η αλήθεια του. Και μ’ αυτήν αναμετράται τώρα ο αποκαμωμένος Α. Τσίπρας, ο οποίος έζησε στιγμές ανεπανάληπτου μεγαλείου. Επειδή, σαν τον Πέτρο, κάποια στιγμή έμεινε μια κενή θέση στην ενδεκάδα της Ιστορίας. Ο Πέτρος έπαιξε σε εκείνο το ματς. Αλλά δεν έγινε ποτέ Κρόιφ.

Αιχμή

Η Παπακώστα, οι «κατσαρίδες»
και ο «ανθρωπισμός» του ΣΥΡΙΖΑ

Κανένας μύθος του ΣΥΡΙΖΑ δεν άντεξε. Ολοι έχουν καταρρεύσει. Η «ελπίδα» που δεν ήρθε ποτέ. Τα Μνημόνια που δεν σκίστηκαν. Το χρέος που δεν διαγράφηκε. Ο ΕΝΦΙΑ που δεν καταργήθηκε. Το ηθικό πλεονέκτημα που αποδείχθηκε τεράστιο μειονέκτημα. Η κάθε λέξη του Συντάγματος που έγινε Novartis και θεσμική στρέβλωση. Η διαπλοκή που δεν χτυπήθηκε, αλλά αντικαταστάθηκε με βοσκοτόπια και κότερα. Οι λίστες Λαγκάρντ που εισέπραξαν λιγότερα από ένα συνοικιακό περίπτερο σε καιρούς κρίσης. Χθες 20 Ιουνίου ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων του ΟΗΕ, που καθιερώθηκε το 2000. Και ήταν η μέρα της παταγώδους κατάρρευσης και του «ανθρωπισμού» του ΣΥΡΙΖΑ. Στην ετήσια έκθεση του ΟΗΕ αναφέρεται, μεταξύ άλλων σημαντικών, ότι οι πρόσφυγες ήρθαν στην Ελλάδα και έμειναν όχι για να φύγουν. Ακόμα και το αξεπέραστο «λιάζονται και εξαφανίζονται» της Τ. Χριστοδουλοπούλου δεν άντεξε. Οπως δεν άντεξε και ο ανθρωπισμός που εμπορεύτηκε αναίσχυντα το 2014-2015 ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός «σάπισε» στα λασπόνερα της Μόριας, άφησε την τελευταία του πνοή στα κορμιά των κακοποιημένων ανήλικων παιδιών και ντράπηκε στην αθλιότητα των απάνθρωπων συνθηκών διαβίωσης, που καταδίκασε δεκάδες χιλιάδες εξαθλιωμένους ανθρώπους. Ομως, είναι και η τραγική ειρωνεία της Ιστορίας. Η οποία μερικές φορές παίζει πολύ άσχημα παιχνίδια. Ενα τέτοιο επιφύλαξε και χθες στον ΣΥΡΙΖΑ. Αφιερωμένο εξαιρετικά στη δίχως τέλος υποκρισία του. Χθες λοιπόν, ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας των Προσφύγων, το «κόμμα» της Κ. Παπακώστα, η «Νέα Ορμή», αποφάσισε την εκλογική συστράτευση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το αποφάσισε βέβαια αφότου ανακοινώθηκε ότι έστω και την τελευταία στιγμή βρέθηκε θέση για την κ. Παπακώστα στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς, η σύμπτωση είναι σύμπτωση και εντελώς τυχαία… Δεν είναι όμως αυτό το σημαντικότερο. Το σημαντικότερο και η τραγική ειρωνεία της Ιστορίας είναι ότι η «ιστορική συμπόρευση» του ΣΥΡΙΖΑ με την Κ. Παπακώστα έγινε ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας των Προσφύγων. Μια τέτοια μέρα «τιμήθηκε» η πολιτικός που είχε αποκαλέσει τους πρόσφυγες και τους μετανάστες «κατσαρίδες»…

Απορίες

1.
Ο Ρίτσαρντ Κουίκ, η εταιρία του οποίου (Green Pixel Productions) πήρε 429.467 ευρώ μέσα σε ένα μήνα από το ΥΨΗΠΤΕ του Ν. Παππά, μήπως είναι ο γιος του Τέρενς;

2.
Η ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΣΤΑΘΑΚΗ ΠΟΥ ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΥΡΩΝΕΙ ΤΟ ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΡΑΕ, ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΙΧΕ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΛΟΓΩ ΚΑΤΑΚΡΑΥΓΗΣ;

3.
«Διαφάνεια» και στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, κύριε Γκότση; Γιατί αφαιρέθηκε η άδεια του ορκωτού λογιστή, ο οποίος είχε… μοναδικό πελάτη την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου