Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης

Εκ του αποτελέσματος, η διαφορά δεν άλλαξε καθόλου. Αν μάλιστα πάρει κανείς κατά γράμμα τις δημοσκοπήσεις, μάλλον ανέβηκε η διαφορά με το «Δώρο Πάσχα», που ήταν ένα καθαρό προεκλογικό επίδομα στους συνταξιούχους.

Μετά τις 9,5 μονάδες, ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε να αλλάξει τελείως το σχεδιασμό του – και να οδηγήσει απρόθυμα τη χώρα σε εθνικές εκλογές. Αλλά μπορεί ένα κόμμα να πάει σε εκλογές χωρίς να ανακοινώσει το πρόγραμμά του; Δεν μπορεί – κι ας ξέρουν οι πάντες ότι από το βράδυ της 7ης Ιουλίου άλλος θα είναι στην κυβέρνηση.

Ο κ. Τσίπρας προσπάθησε να βρει στα γρήγορα ένα νέο αφήγημα. Στην αρχή στράφηκε σε εκείνο των ευρωεκλογών, του τύπου «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά» – κάτι που δοκιμάστηκε, αλλά δεν έπεισε στις ευρωεκλογές. Αρα, έξω αυτό.

Μετά οι του ΣΥΡΙΖΑ στράφηκαν σε άλλες παλιές, δοκιμασμένες συνταγές: μόλις η Κομισιόν έβγαλε την έκθεσή της για την ελληνική οικονομία, ο Αλέξης Τσίπρας βγήκε στην πόρτα του Μαξίμου για να καταγγείλει τους ακραίους κύκλους των Βρυξελλών. Αλλά όταν έχεις κάνει δημοψήφισμα για πολύ λιγότερα, αυτά δεν πιάνουν…

Έτσι, φτάσαμε στα χθεσινά, στο Μέγαρο Μουσικής: μία ομάδα υπουργών έπαιξε μουσικές καρέκλες – ο ένας ανήγγειλε τον άλλον και του έπαιρνε τη θέση. Και τι ανακοίνωσαν; Πολλά και διάφορα, που δεν είναι στο χέρι τους να γίνουν – μιας και δεν θα είναι αυτοί στην κυβέρνηση.

Το πιο ωραίο όμως είναι ότι μεταξύ άλλων εξήγγειλαν ως βασική τους δέσμευση για την επόμενη τετραετία την επαναφορά των αντιμέτρων για τη μεσαία τάξη, τα οποία είχαν καταργήσει την τελευταία ημέρα που λειτούργησε η Βουλή. Στο περιθώριο των προσλήψεων και των μετατάξεων, τα πήραν πίσω – και χθες τα ξαναΰποσχέθηκαν. Δραχμάς δεν δίδω, που έλεγε κι ο μακαρίτης ο Φωτόπουλος στην ταινία «Τι κάνει ο άνθρωπος για να ζήσει».

*Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου