Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Χρειάστηκαν, κυρίως, για να νιώσει πιο ασφαλής ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν θα βρεθεί στα έδρανα της αντιπολίτευσης και ενδεχομένως θα υπάρξουν υποθέσεις, οι οποίες θα ελεγχθούν και ποινικά. Από το βράδυ των ευρωεκλογών, όταν και αναγκάστηκε από το αποτέλεσμα να ανακοινώσει ότι θα προσφύγει σε εθνικές κάλπες, μέχρι και χθες που επισκέφθηκε τον ΠτΔ πέρασαν δύο «χρήσιμες εβδομάδες». Ηταν το 15ήμερο της οργιώδους τακτοποίησης ημετέρων, στην πιο παλαιοκομματική εκδοχή του ρουσφετιού. Αλλά ήταν και το 15ήμερο της δημιουργίας μιας «νομικής υγειονομικής ζώνης προστασίας», μαζί με το «μεγάλο ξέπλυμα».

ΜΕ ΤΗ βεβαιότητα της επερχόμενης ήττας, το Μ. Μαξίμου πέταξε και το φύλλο συκής. Προσπάθησε αντιδημοκρατικά και αντιθεσμικά να ορίσει τις ηγεσίες ανώτατων δικαστηρίων. Και ήταν τέτοιος ο φόβος για τα επερχόμενα, ώστε δεν δίστασε να προσπαθήσει να τοποθετήσει στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου ένα πρόσωπο στις γνωμοδοτήσεις του οποίου δεν κρύβονται οι σαφείς ιδεολογικοπολιτικές αναφορές. Η τύχη αυτής της προσπάθειας βρίσκεται ακόμα στα χέρια του Π. Παυλόπουλου. Η κυβέρνηση ό,τι ήταν να το κάνει το έκανε και μάλιστα κόντρα σε όλο τον πολιτικό και νομικό κόσμο χωρίς ίχνος πολιτικής αισχύνης και θεσμικής ευαισθησίας. Μένει να δούμε αν ο ΠτΔ θα υπογράψει το ΠΔ την τελευταία εβδομάδα πριν από τις εθνικές εκλογές.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ όμως έκανε και κάτι πιο «πρακτικό»: Ψήφισε άρον-άρον τον νέο Ποινικό Κώδικα, ο οποίος -μεταξύ άλλων-δημιουργεί «μαξιλαράκια» σε δύο κρίσιμες υποθέσεις. Στον ενδεχόμενο καταλογισμό ποινικών ευθυνών για το Μάτι και για τη δίκη της Χρυσής Αυγής. Οι νέες ποινές που προβλέπονται τόσο για τις κατά συρροήν και εξ αμελείας ανθρωποκτονίες όσο και για τη σύσταση εγκληματικής οργάνωσης μοιάζουν με χάδι μπροστά σε αυτές που ίσχυαν. Το τελευταίο μοιάζει και με την εκπλήρωση κάποιου είδους «πολιτικού γραμματίου», γεγονός που εξηγεί εν μέρει και γιατί η δίκη της ΧΑ ήταν μια από τις πιο μακρόσυρτες «πολιτικές» δίκες της σύγχρονης ιστορίας. Η πολιτική ανταπόδοση για την «παρέα» στις πλατείες των αγανακτισμένων και την ανατροπή της κυβέρνησης Σαμαρά είναι πλήρης.

ΟΜΩΣ μεγάλο ενδιαφέρον έχει και ο φόβος για τη δικαστική εξέλιξη που μπορεί να έχει κυρίως το Μάτι, αλλά και η Μάνδρα. Στην υπόθεση της τραγωδίας στο Μάτι, εκτός της Ρ. Δούρου, η οποία είναι ήδη κατηγορούμενη με βάση το εισαγγελικό πόρισμα, εκκρεμούν και μηνύσεις που έχουν κατατεθεί από συγγενείς θυμάτων. Οι σχετικές δικογραφίες έχουν πάει στη Βουλή, ωστόσο «κρατήθηκαν» σε συρτάρια. Στα μηνυθέντα πρόσωπα, εκτός της Ρ. Δούρου, περιλαμβάνονται κι άλλα πολιτικά πρόσωπα, μέλη του τότε υπουργικού συμβουλίου. Οπότε η ασπίδα προστασίας που παρέχει ο νέος ΠΚ δεν αφορά αποκλειστικά την απερχόμενη περιφερειάρχη Αττικής, αλλά και άλλα σημαντικά κυβερνητικά και κομματικά στελέχη.

Η ΒΙΑΣΥΝΗ και οι πολιτικά άγαρμπες κινήσεις τις πιο πολλές φορές προδίδουν προθέσεις και αποκαλύπτουν ανησυχίες και φόβους. Το κακό είναι ότι εντέλει το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να μεγεθύνουν ό,τι αποκαλύπτουν.

Παροιμιώδης υποκρισία!

Το «ρεπορτάζ» βούιξε ότι ο πρωθυπουργός «άστραψε και βρόντηξε» μόλις… έμαθε τα ρουσφέτια του Ν. Βούτση και της Τ. Χριστοδουλοπούλου. Και, σύμφωνα πάντα με τι ίδιες πηγές που θέλησαν να βγάλουν τον Α. Τσίπρα από το κάδρο της ρουσφετολογικής αθλιότητας, ο πρωθυπουργός έδωσε εντολή να… «παγώσουν» οι άλλες… μισές μετατάξεις, αφού οι πρώτες μισές είχαν προλάβει να ολοκληρωθούν… Είναι πραγματικά παιδαριώδες να πιστέψει κανείς ότι αυτό το οργανωμένο ρουσφετολογικό γιουρούσι στο κράτος έγινε ερήμην και εν αγνοία του Α. Τσίπρα. Κι ότι έφταιγε μόνο η «θρασύς Τασία» και ο «αγέρωχος Βούτσης». Το «έγκλημα» ήταν πλήρως οργανωμένο, αφού σε συγκεκριμένες περιπτώσεις έπρεπε να έχουν προηγηθεί συγκεκριμένες διοικητικές πράξεις, προκειμένου να μπορέσουν να ολοκληρωθούν οι μετατάξεις στο προνομιακό περιβάλλον της Βουλής. Ο Α. Τσίπρας «ήταν στο κόλπο». Και δεν θα μπορούσε να είναι και αλλιώς. Γι’ αυτό και ήρθε άμεσα και η έμπρακτη απόδειξη. Είδαν το φως της δημοσιότητας τα ΦΕΚ με την υπογραφή του ίδιου του πρωθυπουργού, ο οποίος στις 31 Μαΐου υπέγραψε τις πολυτελείς μετατάξεις 4 «κολλητών» στο Μ. Μαξίμου. Η «γίδα στην πλάτη» είναι ορατή τοις πάσι και πανταχόθεν. Τα υπόλοιπα, οι δήθεν φωνές και το δήθεν ξέσπασμα του πρωθυπουργού για το «ρεζίλι» από τη συμπεριφορά της Τασίας ή του Βούτση είναι απλή και κανονική υποκρισία.

Τα σημεία των καιρών…

Η πρώτη κίνηση του Α. Τσίπρα όταν το 2015 ορκίστηκε πρωθυπουργός ήταν να πάει στο σκοπευτήριο της Καισαριανής, σε μια «επίσκεψη μνήμης». Τώρα η πρώτη του κίνηση ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός, εν όψει των εκλογών της 7ης Ιουλίου, είναι να κηρύξει την έναρξη της προεκλογικής του εκστρατείας από το… Μ. Μουσικής. Προφανώς σε μια «επίσκεψη αποχαιρετισμού» από τις νέες αστικές συνήθειες που απέκτησε αυτά τα 4,5 χρόνια. Ξεκίνημα από την «Καισαριανή», με κατάληξη το «Μέγαρο»…

Με αντίπαλο τον χρόνο

Το «νέο πρόγραμμα» που παρουσίασε χθες ο πρωθυπουργός στην γκλάμουρους εκδήλωση του Μ. Μουσικής, πέραν των αποτυπωμάτων της αντιγραφής από τη «γαλάζια κόλα» που έφερε και τις νέες παροχές που περιείχε, έχει κι ένα μεγάλο πρόβλημα, το οποίο απασχολεί έντονα και το Μ. Μαξίμου: Τον χρόνο. Οπως δείχνουν και οι μετρήσεις που γίνονται, υπάρχει πολύ μεγάλη δυσκολία, ώστε να προλάβει να «εμπεδωθεί» το νέο πολιτικό προφίλ που λανσάρει ο Α. Τσίπρας, στην προσπάθειά του να αποφύγει τη μεγαλύτερη συντριβή στις 7 Ιουλίου. Ο χρόνος είναι λίγος και για να αφομοιωθεί το νέο μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και για να αναιρεθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ από το «κόμμα των πολλών» έγινε το «κόμμα της μεσαίας τάξης». Πώς, δηλαδή, από συνειδητός, ταξικός αντίπαλος της μεσαίας τάξης, έγινε ο προστάτης της.

Απορίες

1. Οι 4 «κολλητοί» που ο Τσίπρας μετέταξε στο Μαξίμου 30 μέρες πριν από τις εκλογές για ποιον ακριβώς θα δουλεύουν; Για τον ίδιο ή για τον Μητσοτάκη;

2. Δηλαδή αν κατέβαινε και το ΛΑ.Ο.Σ. στις εκλογές, η Βάνα Μπάρμπα θα είχε δίλημμα ΚΙΝΑΛ ή ΛΑΟΣ;

3. «Δεν έπληξε ο ΣΥΡΙΖΑ τη μεσαία τάξη, αλλά οι προηγούμενοι», είπε ο Φ. Κουβέλης. Καλά, δεν ήταν στους «προηγούμενους»;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου