Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Κομμένες και οι βόλτες, κάτι μεταξύ Μυκόνου και Σαντορίνης, από τουρκικές φρεγάτες, ενώ τα κατευθυνόμενα από την τουρκική λογοκρισία ΜΜΕ αναλώνονται με πρωτοσέλιδα στο εγκώμιο ελληνικών νησιών. Οχι; Πώς όχι;
Επίσης, να υποθέσω ότι ο Αλβανός πρωθυπουργός Εντι Ράμα είναι μακράν the best φίλος του Αλέξη. Οτι δηλώσεις του για τους «άτυχους και ξεριζωμένους Τσάμηδες και τα καταπατημένα ανθρώπινα δικαιώματά τους, από το 1944 και βάλε» μάλλον από κακή πληροφόρηση προέρχονται.

Μια παρεξήγηση στις τόσες των ημερών κι αυτή. Ποιος να του πει -τόσο απασχολημένος που είναι με τα ηρωινοχώρια στον Βορρά του- ότι οι Τσάμηδες γερμανοτσολιάδες οργίαζαν, στέλνοντας στο απόσπασμα αθώους προύχοντες και πολίτες στη Θεσπρωτία… Φιλέλλην ο Ράμα και αρκούντως ευγνώμων, που οι χιλιάδες συμπατριώτες του, δουλεύοντας στην Ελλάδα, στέλνουν εκατομμύρια ευρώπουλα στην Αλβανία για να στηρίξουν την οικονομία της. Δεν είναι; Πώς δεν είναι;

Αν η Τουρκία, αν η Αλβανία -άφησα τα Σκόπια για άλλη φορά!- ανοίγουν συνεχώς θέματα και η ένταση στις σχέσεις μας είναι στο ζενίθ, τότε πόσο ηλίθια μπορεί να είναι μια ελληνική κυβέρνηση, να ανοίγει θέματα και… με τους Ελληνες; Κι όμως. Τη στιγμή που περισσότερο από κάθε άλλη φορά χρειάζεται ομοψυχία -τι τέξεται η επιούσα με την Τουρκία στο Αιγαίο και τι επιδιώκει η Αλβανία στο Ιόνιο;- η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, υπό τη μορφή του σεπτού Φίλη, αποφάσισε να στήσει απέναντί της την Εκκλησία. Νομίζει ο Φίλης ότι η Εκκλησία είναι κάτι σαν τους συνδικαλιστές του υπουργείου Παιδείας – Ανευ Θρησκεύματος; Φίλης οίδε.

Να μην ξεχάσω και το διαφωνούντα Καμμένο, που παριστάνει τον παλαιοεσφιγμενίτη. Δεν έχει παρά να αποχωριστεί την καρέκλα του. Το δήθεν «μένω, Μακαριότατε, να κρατώ τα μπόσικα» προφάσεις εν αμαρτίαις λέγεται.

Αν θέλει η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου να ανοίξει ζητήματα με την Εκκλησία, θα της θυμίσω τι συνέβη με έναν πολύ καλό -κατά τη γνώμη μου- πρωθυπουργό, τον Κώστα Σημίτη. Τότε που η ηγεσία της πάλαι ποτέ Αριστεράς βιάστηκε να χωρίσει την Εκκλησία από το κράτος και επιπόλαιος τέως πρύτανης-υπουργός τσακίστηκε να υπερθεματίσει ξεκινώντας από τις ταυτότητες. Το αποτέλεσμα; Τζάμπα η αγωνία και ο κόπος του Σημίτη να βάλει την Ελλάδα στο ευρώ. Η αναστάστωση που προκλήθηκε εμπόδισε τα συνακόλουθα μέτρα ώστε να το θωρακίσει.
Σήμερα, με εθνικά θέματα πυρέσσοντα, που πας, ρε Τσίπρα, εσύ ένας Αρτινός- και δηλωμένος άθεος- κατά της Μονής Πετράκη και σύμπαντος του εκκλησιάσματος; Επειδή ο Φίλης κοιμάται στην πρωινή προσευχή ή επειδή αποφάσισε τα Θρησκευτικά με Ορθοδοξία να μη μοιάζουν… Πού πάει η χοντρούλα η λεμονιά;

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής