Σε αντίθεση με τη «συνεπώνυμή» της Ελληνίδα ντίβα, η Εσθονή πολιτικός (γεννημένη κατά διαβολική σύμπτωση τη χρονιά που πέθανε η Μαρία Κάλλας, το 1977) έχει μεταβληθεί στην πιο φάλτσα φωνή στο αποτρελαμένο ευρωπαϊκό στερέωμα.

Είναι λογικό οι ευρωπαϊκοί λαοί να μην έχουν αφομοιώσει ακόμη το σοκ της προτροπής του  ιερατείου των Βρυξελλών να αποθηκεύσουν τρόφιμα, νερό και άλλα χρειώδη για τρεις μέρες σε περίπτωση πολέμου. Οι ευρωπαϊκές ελίτ το πήραν, ως φαίνεται, απόφαση να οδηγήσουν τις επόμενες γενιές σε μια πολεμική οικονομία λιτότητας και αποσάθρωσης του κοινωνικού κράτους, τουλάχιστον όπως το ξέρουμε τον τελευταίο αιώνα. Ηδη η Deutsche Welle δημοσιεύει αναλύσεις για το πώς οι απολυμένοι των αυτοκινητοβιομηχανιών θα μπορούσαν να απορροφηθούν στην πολεμική βιομηχανία της Γερμανίας. Ενδοξες μέρες του 1935…

Περισσότερο και από την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, προφήτισσα αυτού του déja vu εφιαλτικού μέλλοντος είναι η αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ύπατη εκπρόσωπος της Ενωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας. Δηλαδή η Κάγια Κάλας, που σύμφωνα με κορυφαίους διπλωμάτες των Βρυξελλών «συμπεριφέρεται σαν πρωθυπουργός της Ενωσης» και δείχνει καταφανώς ανεπαρκής για το αξίωμά της. Τουλάχιστον δέκα (10) Ευρωπαίοι διπλωμάτες διαφόρων χωρών «έθαψαν» την Κάλας στο «Politico» για τις αστοχίες και τα φάουλ τους πρώτους μήνες της θητείας της.

«Ακούγοντάς την νομίζεις ότι είμαστε σε πόλεμο με τη Ρωσία. Αυτή, όμως, δεν είναι η γραμμή της Ε.Ε.», δήλωσε ένας. Ή μήπως είναι; Η «ρωσοφάγος» και «τραμποφάγος» Εσθονή στηρίζεται από τη Δανία και κάποιες ανατολικοευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Ωστόσο, έμπειροι διπλωμάτες και παλαιοί αξιωματούχοι της Ε.Ε. τής καταλογίζουν αναποτελεσματικότητα, ερασιτεχνισμό και αδυναμία να συντονίσει τις μεγάλες, μεσαίες και μικρότερες ευρωπαϊκές δυνάμεις απέναντι σε Ρωσία, ΗΠΑ και Ουκρανία. Με τη στάση της, λένε, κόβει τις γέφυρες με τις ΗΠΑ, και δεν είναι σοφό. Μήπως, όμως, η φάλτσα και ιδεοληπτική Κάλας είναι σημείο των καιρών;