Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
Δεν καταλαβαίνουν ότι με τα ψέματα που αραδιάζουν για ιστορίες επιτυχίας και πλεονάσματα ευτυχίας φουντώνουν αντί να σβήνουν τη φωτιά στα μπατζάκια τους». Αυτά τα λόγια θα μπορούσαν να είναι λόγια ειπωμένα σήμερα από τον Κ. Μητσοτάκη ή κάποιο στέλεχος της Ν.Δ. Καθώς περιγράφουν με ενάργεια και ακρίβεια τη σπασμωδική συμπεριφορά της πανικόβλητης κυβέρνησης. Κι όμως, είναι λόγια του Α. Τσίπρα.
ΗΤΑΝ 9 Μαΐου 2014, ακριβώς 16 μέρες πριν από τις τότε ευρωεκλογές και ο «επελαύνων» Α. Τσίπρας μιλούσε σε προεκλογική συγκέντρωση στον Πειραιά. Πού να φανταζόταν ότι ακριβώς 5 χρόνια μετά τα ίδια του τα λόγια θα χαράκωναν με τέτοια σκληρότητα τη σημερινή εικόνα του. Και θα περιέγραφαν με τέτοια ακρίβεια τη συμπεριφορά της πανικόβλητης κυβέρνησής του! Ειρωνεία της τύχης ή κάποιο από εκείνα τα παιχνίδια της Ιστορίας, που έρχονται αργότερα, ψυχρά και αδίστακτα, να τιμωρήσουν την αλαζονεία και το ψεύδος.
ΚΙ ΑΜΕΣΩΣ μετά είχε πει και το εξής, λες και είχε το «κληρονομικό χάρισμα»: «Δεν καταλαβαίνουν ότι μοιράζοντας ΕΦΑΠΑΞ φιλανθρωπίες, σε μια πρωτοφανή προσπάθεια ΕΞΑΓΟΡΑΣ συνειδήσεων, πατάνε μόνοι τους τα σταφύλια της οργής»! Είναι απίθανο, τότε που ο Α. Τσίπρας τα έλεγε αυτά, να είχε κατά νου ότι τον Μάιο του 2019 ο ίδιος θα «μύριζε ήττα και φόβο». Οτι θα «μυριζόταν», όπως σήμερα, πως είναι «μετρημένες» οι «μέρες της εξουσίας και της αφθονίας». Μαζί τους προφανώς και τα κότερα της ελίτ. Οτι το δικό του ασθενικό success story θα «φούντωνε, αντί να σβήνουν τη φωτιά στα μπατζάκια του». Και το πιο «επίκαιρο»: Οτι με την «πρωτοφανή προσπάθεια εξαγοράς συνειδήσεων», θα «πάταγε μόνος του τα σταφύλια της οργής». Η ξεδιάντροπη απόπειρα εξαγοράς συνειδήσεων, που επιχειρεί 5 μέρες πριν από τις εκλογές, έναντι 500 ευρώ, τα οποία βαφτίζονται 13η σύνταξη, όντως έχει μετατρέψει όλη την κυβέρνηση σ’ ένα απέραντο πατητήρι των «σταφυλιών της οργής». Με «αρχιπατητή» τον ίδιο.
Η ΖΩΗ και η πραγματικότητα εκδικούνται. Και μάλιστα πολύ σκληρά. Ευθέως ανάλογα με το μέγεθος της ύβρης, που έχει διαπράξει ο καθένας. Ο Α. Τσίπρας πέτυχε εξαιρετικές, μοναδικές επιδόσεις. Και στο πεδίο της ύβρης και της εξαπάτησης, αλλά και στο τερέν της αλαζονείας και της υποτίμησης της νοημοσύνης και της αξιοπρέπειας των πολιτών. Και τώρα «τρέχει». Ο πανικός του Μ. Μαξίμου για το επερχόμενο δεν κρύβεται. Και όσο πιο πολύ πανικοβάλλεται τόσο πιο μεγάλες χοντράδες κάνει. Εχει βγάλει τα πεντακοσάευρα και τα «κουνάει». Κι έχει βάλει τα «υπόγεια» να δουλεύουν νυχθημερόν παράγοντας λάσπη και fake news. Αλλά πώς το είπε ο ίδιος; «Πατάνε μόνοι τους τα σταφύλια της οργής».
Μένει ώσπου να φύγει…
ΤΟ ΚΑΚΟ για τον Α. Τσίπρα είναι ότι αυτή η τετραετία ήταν εξαιρετικά πλούσια στην παραγωγή της «αριστερής ποικιλίας» σταφυλιών, που ονομάζονται «σταφύλια της οργής».
Τα πιο σκληρά fake news είναι τα «αριστερά»
Υπάρχουν fake news που είναι αποτέλεσμα αθέλητου λάθους, άγνοιας, βιασύνης, επιφανειακής γνώσης ενός θέματος ή πλημμελούς διασταύρωσης. Υπάρχουν κι άλλα, που είναι αποτέλεσμα «διασταλτικής ερμηνείας», η οποία τεντώνεται μέχρι την άκρη. Αδικαιολόγητα είναι κι αυτά τα fake news, όσο κι αν θα μπορούσε να βρει κανείς το ελαφρυντικό της έλλειψης πρόθεσης. Και είναι απαράδεκτα γιατί εκτός των άλλων στερούνται σοβαρότητας και υπευθυνότητας. Υπάρχουν όμως και τα «άλλα» fake news. Τα οποία είναι σκόπιμα και μελετημένα. Εκείνα που ψυχρά και αδίστακτα δολοφονούν χαρακτήρες ή που δίνουν την χαριστική βολή στην αλήθεια και την πραγματικότητα. Είναι τα εκ προθέσεως ψεύδη. Κι αυτά είναι πράγματι τα εγκληματικά fake news. Αυτά που παραπέμπουν σε ψυχρούς εκτελεστές και 45άρια εναντίον της λογικής και της νοημοσύνης. Κι αυτά είναι «όπλο» και «καταφύγιο» των αδίστακτων. Οι οποίοι όσο πιο στριμωγμένοι νιώθουν τόσο πιο αδίστακτοι γίνονται. Οπως καλή ώρα το Μ. Μαξίμου. Παγιδευμένο στην ντόλτσε βίτα που πήρε τα μυαλά του πρωθυπουργού, πισθάγκωνα δεμένο από τους Πολάκηδες και τους Πετσίτιδες και με τον βρόχο της αποτυχίας δεμένο στον λαιμό του, έψαχνε τρόπο να «ξεφύγει». Κι έτσι προέκυψε το μέγα fake news της…επταήμερης εργασίας, που επιχείρησαν να αποδώσουν στον Κ. Μητσοτάκη τα χαλκεία των «υπογείων». Η «μονταζιέρα» βέβαια χτύπησε άσχημα, πέφτοντας πάνω στην επιχειρησιακή σύμβαση που έχει υπογράψει με τα χέρια της η κα. Αχτσιόγλου. Και η «επίθεση» έγινε «άμυνα» και αλλεπάλληλα αυτογκόλ. Λίγη σημασία όμως έχουν όλα αυτά, μπροστά στην πρόθεση που αποκαλύπτουν: Στις 12 μέρες που απομένουν ως τις ευρωεκλογές το Μ. Μαξίμου δεν θα ορρωδήσει προ ουδενός. Δεν θα διστάσει να κάνει οτιδήποτε νομίζει πως το ευνοεί.
Οι προβολείς στο σκάνδαλο του Θριασίου
Στις βάσιμες κατηγορίες ότι ο τρόπος παραχώρησης του Θριασίου παραπέμπει σε καραμπινάτο σκάνδαλο έρχονται τώρα να προστεθούν και οι «προβολείς» που ρίχνει η Επιτροπή Ανταγωνισμού της Ε.Ε. Η επιτροπή που δεν άφησε να ολοκληρωθεί το άλλο μέγα σκάνδαλο της παραχώρησης του Ελ. Βενιζέλος περίπου στη… μισή τιμή απ’ αυτή που κατόπιν παρεμβάσεως δόθηκε, με αποτέλεσμα το Δημόσιο να μη χάσει περίπου 600 εκατ. ευρώ. Ψιλοκοσκινίζοντας την αμαρτωλή σύμβαση για το Θριάσιο η Επιτροπή Ανταγωνισμού απέστειλε στην ελληνική κυβέρνηση έγγραφο με πολλές παρατηρήσεις, αλλά και 34 καυτά ερωτήματα. Πολλά από τα οποία εμμέσως πλην σαφώς εντοπίζουν το «μαγείρεμα» που έγινε. Ρωτάει π.χ. η Επιτροπή Ανταγωνισμού της Κομισιόν γιατί ενώ ο διαγωνισμός ήταν διεθνής η προκήρυξη έγινε μόνο στα ελληνικά. Ρωτάει επίσης γιατί ενώ η αρχική προκήρυξη αφορούσε μόνο τη δημιουργία αποθηκευτικών χώρων, στη συνέχεια προέκυψε και δυνατότητα real estate, δηλαδή εκμετάλλευσης ακινήτων. Κάτι το οποίο αγνοούσαν όσοι πήραν τοις μετρητοίς την αρχική προκήρυξη… Ρωτάει ακόμα, επισημαίνοντας με διπλωματικό αλλά ουσιαστικά σκληρό τρόπο, για τον μεγάλο χρόνο της παραχώρησης. Γιατί τα 60 χρόνια είναι πράγματι σκανδαλωδώς μεγάλο διάστημα για μια τέτοια παραχώρηση. Ρωτάει κι άλλα. Αλλά το συμπέρασμα είναι ένα: Η Κομισιόν βλέπει κι άλλη «γίδα» σε «αριστερή πλάτη».
«Εκτεθειμένα» για 2 ώρες τα τηλέφωνα του Τσίπρα
Τι το ήθελε ο Α. Τσίπρας να πετάξει με το αεροπλάνο της γραμμής, εγκαταλείποντας το πρωθυπουργικό αεροπλάνο, που το έχει κάνει «ταξί με μενού πολυτελείας»; Ηθελε να δείξει ξανά το λαϊκό πρόσωπό του, που κάηκε από την ηλιοθεραπεία στη θαλαμηγό της «Αθάνατης» και να βγάλει μερικές φωτογραφίες με τους «πολλούς». Ομως ο πρωθυπουργός, αφηρημένος ή με πολλές σκοτούρες στο μυαλό του, αποβιβαζόμενος από το αεροπλάνο της γραμμής ξέχασε στο κάθισμά του τα δύο κινητά τηλέφωνά του. Το «πρωθυπουργικό» και το προσωπικό του τηλέφωνο. Το κατάλαβε μετά από κάποια ώρα και τότε έγινε η μεγάλη κινητοποίηση για την ανεύρεση των τηλεφώνων. Τα οποία βρέθηκαν τελικά στη θέση που καθόταν ο πρωθυπουργός. Ομως μέχρι να βρεθούν πέρασαν σχεδόν δύο ώρες. Με τα δύο κινητά του Α. Τσίπρα -μαζί με τα «ευαίσθητα δεδομένα» που περιέχουν- να είναι εκτεθειμένα στην αδιακρισία και στην περιέργεια…
Απορίες
1. Τι εννοεί ο Τ. Θεοδωρικάκος λέγοντας ότι «ο κ. Τσίπρας δεν έχει τον θεό του», αφού, όπως είπε και ο πρωθυπουργός, ο Ιησούς λέει αυτά που λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ;
2. Καλά όλα τ΄ άλλα, την Παπαστράτος που την έχει επισκεφθεί και πολλές φορές και που ξέρει τι και πως έχει υπογράψει, δεν την ντράπηκε;
Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου