Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Τύφλα να ‘χει ο ΓΑΠ μπροστά στον Τσίπρα και τα συνθήματα του 2009, έξι μήνες πριν από το Καστελλόριζο της χρεοκοπίας. Τύφλα να ‘χει και ο Τσοβόλας μπροστά στον Ευκλείδη, που ακολουθεί την εντολή του πρωθυπουργού να «τα δώσει όλα».

ΕΙΝΑΙ απίθανο αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας. Πάντοτε προεκλογικά όλα πηγαίνουν φίνα. Εργα γίνονται, έργα εξαγγέλλονται. Χρήματα μοιράζονται, ακόμα πιο πολλά χρήματα εξαγγέλλεται ότι θα μοιραστούν. Οι προσλήψεις πέφτουν βροχή, καμιά φορά προκαλούνται και πλημμύρες διορισμών. Και μόλις τελειώσει το πανηγύρι με τις κάλπες, τότε όλοι προσγειωνόμαστε ανώμαλα. Μετά αρχίζει και έρχεται ο λογαριασμός των ψευδοϋποσχέσεων.

ΑΥΤΑ γίνονταν πάντοτε. Και στα χρόνια που δέναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα. Πολύ περισσότερο, βέβαια, έγιναν στα χρόνια της χρεοκοπίας. Τότε που ο Αλέξης Τσίπρας εξαπατούσε τους πολίτες υποσχόμενος σκίσιμο των Μνημονίων. Ή ακόμα και τον Σεπτέμβριο του 2015, που δεσμευόταν για ένα «παράλληλο πρόγραμμα» και βροντοφώναζε πως δεν θα επιβληθούν πρόσθετα μέτρα.

ΤΕΛΙΚΑ, όχι μόνο επέβαλε πρόσθετα μέτρα, αλλά «σήκωσε» και όσα ψιλά είχαν απομείνει στις τσέπες. Το υπερπλεόνασμα της τριετίας 2016-2018 έφτασε στα 13,5 δισεκατομμύρια. Πώς επετεύχθη; Με την υπερφορολόγηση και το κούρεμα του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Αρα, στην ουσία, αφαιρώντας ανάπτυξη και θέσεις εργασίας. Και από πάνω το Μαξίμου παραμυθιάζει τους πολίτες ότι δόθηκαν μερίσματα από την υπεραπόδοση των μέτρων. Ποια είναι η αλήθεια. Μόλις 2,1 δισεκατομμύρια επέστρεψαν στους πολίτες μέσω των μερισμάτων. Τα υπόλοιπα 11,4 δισεκατομμύρια πήγαν στους δανειστές.

ΚΑΙ τώρα ξαφνικά, 30 ημέρες πριν από τις κάλπες, έγινε το «θαύμα». Κάτι τα δημοσκοπικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ που δεν λένε να ξεκολλήσουν για να μειωθεί η ψαλίδα με τη Ν.Δ., κάτι ο Πολάκης, δεν ήθελε και πολλά ο πρωθυπουργός. Φώναξε τον Τσακαλώτο για να ετοιμάσει το προεκλογικό πακέτο παροχών.

ΚΑΙ εδώ αρχίζει η πλάκα. Η επαναφορά της έκπτωσης 1,5% για όσους πληρώνουν εφάπαξ τους φόρους μοιάζει σαν ανέκδοτο μπροστά στα ληξιπρόθεσμα που αυξάνονται με ρυθμό 1 δισεκατομμυρίου το μήνα. Αλλά να μην ξεχνάμε ότι αυτή η έκπτωση είχε καταργηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ το 2016. Το επόμενο είναι η μετάταξη προϊόντων και υπηρεσιών από τον ΦΠΑ 24% στο 13%. Εδώ η κατάσταση είναι ακόμα πιο αστεία. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μετατάξει από το 13% στο 24% τόσο την εστίαση όσο και εκατοντάδες προϊόντα και υπηρεσίες το φθινόπωρο του 2015. Η μείωση του πρώτου συντελεστή φορολογίας από το 22% στο 20% έχει ήδη προνομοθετηθεί ως αντίμετρο για τη μείωση του αφορολογήτου.

ΑΡΑ, τι μένει; Η επαναφορά των Δώρων για δημοσίους υπαλλήλους και συνταξιούχους. Μόνο που και εδώ υπάρχει… αυταπάτη. Η επανανομοθέτηση των Δώρων από το 2020 είναι υποχρεωτική για οποιαδήποτε κυβέρνηση λόγω δικαστικών αποφάσεων, μόνο που υπάρχει ευχέρεια αν το ετήσιο ποσό θα είναι 300 ή 500 ευρώ. Στην ουσία, το μόνο που απομένει είναι η πληρωμή αναδρομικών για 9 μήνες στους συνταξιούχους, οι οποίοι όμως διεκδικούν επιστροφές 41 μηνών για τις παράνομες μειώσεις συντάξεων.

ΑΛΛΑ το Μαξίμου πάντα παρουσιάζει μια εικονική πραγματικότητα. Τώρα επιχειρεί να «κλέψει» την ατζέντα της Ν.Δ. για μείωση φόρων. Μόνο που η Ν.Δ. σχεδιάζει πραγματικές και πολύ πιο ουσιαστικές φοροελαφρύνσεις, που θα συνοδεύονται από περικοπές δαπανών. Και το «θαύμα» του Μαξίμου θα κρατήσει και πάλι λίγες ημέρες. Στις κάλπες θα πάρει την απάντηση που του αξίζει…

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου