Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη
Ε, μέσα σε όλο αυτό το πάνω-κάτω-δεξιά-αριστερά που κάθε σοβαρός υποψήφιος υποβάλλει στον εαυτό του, βρέθηκε και δίπλα στον Αμβρόσιο. Χαμόγελο, φωτογραφία, ανέβασμα και το κακό έγινε. Αυτό ήταν αρκετό για να χαρακτηριστεί ο Παναγιώτης Κουρουμπλής ως συνομιλητής της ομοφοβικής, χρυσαυγίτικης Ακροδεξιάς «σοκάροντας» τους συνυποψηφίους του. Ποιο συνιστά, άραγε, μεγαλύτερη υποκρισία; Η εκ των υστέρων απολογία Κουρουμπλή ή η όψιμη αριστεροσύνη των συντρόφων;
«ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΣΥΝΗΘΙΖΩ να κρύβομαι πίσω από τις λέξεις, θέλω να είμαι ξεκάθαρος: Στη δημόσια πορεία μου μέχρι σήμερα έχω αγωνιστεί ενάντια σε κάθε είδους ρατσισμό και μίσος. Ομως, στη Δημοκρατία δεν χωρούν αποκλεισμοί. Γι’ αυτό δέχτηκα να συναντήσω τον μητροπολίτη, παρότι έχω διαφωνήσει μαζί του για τις μισαλλόδοξες απόψεις που έχει κατά καιρούς εκφράσει», έγραψε ο πρώην ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Κουρουμπλής και αλήθεια λέει. Κατ’ αρχάς, γιατί σήμερα βρίσκεται σε ένα κόμμα που έχει αναγάγει σε επιστήμη τις γέφυρες, τις ανοιχτές αγκαλιές και τους «μη αποκλεισμούς». Οποιος περνά απ’ έξω και βλέπει φως, μπαίνει μέσα. Ετσι, επειδή δεν αποκλείουν κανέναν, οι σύντροφοι που σήμερα διαμαρτύρονται για το ατόπημα Κουρουμπλή συμπορεύονται εδώ και καιρό με την Ελενα Κουντουρά (επίσης έχει φωτογραφηθεί με τον μητροπολίτη και με μεγαλύτερη φωτογένεια ομολογουμένως), με την Κατερίνα Παπακώστα (της καραμανλικής Δεξιάς), τον Θάνο Μωραΐτη (του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ) και πάει λέγοντας… Είναι όλοι εκείνοι που μέχρι πρόσφατα συμπορεύονταν με τους δεξιότερους της δεξιάς ΑΝ.ΕΛ. και τον αρχηγό τους, Πάνο Καμμένο. Αλήθεια, πού βρίσκονταν όλοι αυτοί όταν ο τότε συγκυβερνήτης τους φωτογραφιζόταν με βουλευτές της Χρυσής Αυγής στο Καστελλόριζο;
Δρόμος χωρίς γυρισμό…
ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΟ με φωτογραφία Καμμένου, Κασιμάτη, Αυλωνίτου, Κασιδιάρη φιλοξένησε η επίσημη εφημερίδα της Κουμουνδούρου με θριαμβευτικό κείμενο ότι ο Ερντογάν δεν έβγαλε ούτε κιχ επειδή «αντιπροσωπεία της Επιτροπής Εξωτερικών και Αμυνας της Βουλής, μαζί με την ηγεσία του υπουργείου Αμυνας υπό τον Π. Καμμένο, βρέθηκαν στο Καστελλόριζο». Ομως, υπάρχουν και άλλα που μπορούν να φρεσκάρουν τη μνήμη εκείνων που σήμερα σοκάρονται και ζητούν ακόμα και την παραίτηση Κουρουμπλή. Οπως για παράδειγμα ότι δεν είχαν κανένα πρόβλημα να συνεχίζουν να συγκυβερνούν με ένα κόμμα, στο οποίο υπήρξε βουλευτής ο Κώστας Κατσίκης, που παραλλήλιζε την ομοφυλοφιλία με την παιδεραστία! Αν τότε ο ΣΥΡΙΖΑ κατάπινε την κάμηλο επειδή τους ένωνε ο αντιμνημονιακός αγώνας, τότε θα έπρεπε στην εξίσωση να βάλουν και τον Αμβρόσιο, ο οποίος έχει διακριθεί για τους αντιμνημονιακούς λόγους του.
ΑΣ ΜΗΝ ΑΝΑΡΩΤΙΟΥΝΤΑΙ, λοιπόν, σήμερα τι δουλειά έχει ο Παναγιώτης Κουρουμπλής στη Μητρόπολη Καλαβρύτων ή τι δουλειά έχει στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Διότι έχει ακριβώς την ίδια δουλειά που έχουν όλοι οι πρώην/νυν και αεί ΠΑΣΟΚ που επιχείρησαν να φιλτράρουν την πολιτική τους ταυτότητα μέσα από την καφετιέρα του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να υπολογίσουν πως στο τέλος πάντα μένουν υπολείμματα. Απλά τώρα που τα ποσοστά πέφτουν, που οι μισοί ίσως και περισσότεροι βουλευτές δεν θα εκλεγούν ξανά, που οι ευρωβουλευτές θα μειωθούν επίσης, βγήκαν τα μαχαίρια του αγώνα. Και έτσι, αγνώμονες και αχάριστοι απέναντι σε έναν υπουργό που μέχρι και τελετή παράδοσης ακτής (!) έκανε, θα πορευτούν. Και όπου τους βγάλει…
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής